Ben ik nou zo geweldig slim? Dat wil ik graag geloven, maar ik heb ook mijn realistische momenten, waarop ik niet verder kom dan de conclusie dat ik niet écht dom ben. Maar af en toe lees ik dan iets over een wetenschappelijk(!) onderzoek dat iemand gedaan heeft en de resultaten daarvan. En dan denk ik: ja, dat had ik je zonder enig onderzoek kunnen vertellen.
Hester Trompetter (22), student gedragswetenschappen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, las ik in
Trouw, heeft een schrijpend probleem weten vast te stellen:
Een op de vijf bewoners van verzorgingshuizen zegt weleens te worden gepest door medebewoners. Goh! Echt? Ik wist natuurlijk niet exact dat het een op de vijf was, maar ik weet wel dat er in verzorgingstehuizen
mensen wonen. En om de een of andere reden was ik er al achter gekomen dat
ouder worden niet automatisch betekent:
beter, of
aardiger, of
medemenselijker te worden.
Iedereen die 'nieuw' is een groep moet zijn/haar plaats weten. Dat geldt in de kinderopvang, in de schoolklas, in de werkkring en in de sportvereniging. Waarom zou dat ineens niet voor nieuwelingen in het verzorgingshuis gelden? De vossen daar hebben wel wat haren verloren, maar geen streken.
"Als ze zomaar ergens in de eetzaal gaan zitten, worden ze verjaagd", zegt Trompetter. "Sommige bewoners blijken een eigen plek te claimen aan een tafel bij mensen met wie ze willen omgaan. Ze bakenen zo hun territorium af." Onderzoeksbegeleider Ron Scholte
ontdekte dat onderzoek naar pestgedrag zich wereldwijd richt op kinderen, werknemers en gevangenen, maar niet op senioren in verzorgingshuizen. "Deze studie toont pestgedrag in verzorgingshuizen voor het eerst aan", zegt Scholte. Er kunnen nog heel wat jonge onderzoekers aan het werk. Weten we al iets over het pestgedrag onder discobezoekers? Hoe zit dat op de snelweg? Wordt er op campings niet gepest? Ontgroenen bij studentenverenigingen is een georganiseerde manier van pesten. Ik weet niet hoe het tegenwoordig bij ons leger gaat, maar in mijn tijd was het voor de nieuwelingen ook niet altijd even leuk. 'Fillers' dienden 'respect' te tonen voor de 'ouwe stompen', anders wachtte de wasbak.
Trompetter constateert dat pesten gevoelens van depressiviteit, angst, sociale eenzaamheid en tevredenheid over het leven negatief beïnvloedt. Zonder gedegen onderzoek zou ik daar natuurlijk nooit opgekomen zijn. En intussen komt de dag dat ik naar zo'n verzorgingshuis moet steeds dichterbij. Ik mag hopen dat er in de komende jaren krachtig beleid wordt gevoerd om dat pesten in verzorgingshuizen voor eens en voor altijd uit te bannen. Het moet die oudjes toch uit te leggen zijn dat het juist leuk is om af en toe op een andere plek aan tafel te zitten? ("Lieve mensen, zullen we stoelendans gaan doen?") Territoriumbeschermende oudjes laat je gewoon een week lang op hun eigen kamer eten. Zul je zien hoe gauw ze bijtrekken. Of bij overtreding van het pestverbod mag je een maand lang niet meedoen met bingo. Ik heb nog wel een advies voor het management van vezorgingshuizen: ga nou eens met de cliëntenraad om de tafel zitten en stel een antipestprotocol op. Dat helpt niets, maar het lijkt net of je bezig bent. Die oudjes vinden toch wel een manier om te pesten. Het zijn net mensen.
x
