zondag 29 november 2009

Ergste

De overheden in de westerse wereld houden hun burgers van tijd tot tijd voor dat we nog steeds alert moeten zijn in verband met mogelijke terroristische aanslagen en andere crimineel gedrag van gewelddadige aard. Er komt nog een keer een tijd, denk ik dan, dat je pas een vliegtuig in kunt als je door een MRI-scan bent gehaald. Hetzelfde zal dan gaan gelden voor overheidsgebouwen en misschien wel voor elk gebouw waarin zich normaliter meer dan vijftig personen tegelijkertijd ophouden. Je kunt immers niet voorzichtig genoeg zijn.

Ik ben zo'n type dat waarschuwingen van de overheid nog wel eens in de wind slaat. "Que sera sera", weet je wel en "Een mens lijdt dikwijls 't meest door 't lijden dat hij vreest doch dat nooit op komt dagen." Diezelfde overheden maken trouwens een potje van hun eigen beveiliging. Onlangs konden we op tv zien hoe een verslaggever zonder al te veel moeite naast het paleis Noordeinde een auto kon parkeren die met een (nep)bom was geladen. Nog recenter kon zomaar een echtpaar rustig het Witte Huis binnenwandelen en daar de hand schudden van Barack Obama. Ze hadden geen wapens bij zich, want ze waren door metaalpoortjes gekomen. Maar er was een staatsdiner aan de gang. Er zullen hier en daar wat messen en vorken gelegen hebben. Misschien stond hier of daar ook wel een wijnfles. Daar kun je rake klappen mee uitdelen.

Wanneer 30 april a.s. de koninklijke familie door Wemeldinge wandelt kan daar geen onverwachte auto in de buurt komen. De beveiligingsdiensten hebben vorig jaar hun lesje wel geleerd.  Probleem is dat potentiële aanslagplegers datzelfde lesje leren en weten dat ze die manier niet moeten gebruiken. Die verzinnen wat anders. Nog altijd worden maatregelen genomen om de laatste ramp of aanslag te voorkomen. Opvallend kenmerk van onverwachte gebeurtenissen is dat ze niet te voorzien zijn. We bereiden ons voor op wat we 'het ergste' noemen. Zijn we er al uit wat dat is?
x