donderdag 31 maart 2011

Bananenrepubliek

De Europese Unie wordt geacht een verzameling democratische landen te zijn en in de meeste lidstaten is het met de democratie ook niet slecht gesteld. Gisteren had ik het hier over de drukte die we in ons land ineens maken over de scheiding van kerk en staat. Nou, dan moet je eens in Italië gaan kijken. Daar schijnt de (rooms-katholieke) bisschop van Rome nog aardig wat invloed op de politiek te hebben.

Intussen moet je je af gaan vragen of ze in Italië de scheiding van staat en media wel goed geregeld hebben. Berlusconi, de minister-president, beschikt over heel wat tv-stations en kranten en ik heb niet de indruk dat ze daar de redactionele onafhankelijkheid net zo serieus nemen als hier. In Trouw las ik daar een aardig voorbeeld van. Op één van Berlusconi's tv-zenders, Canale  5, werd een vrouw geïnterviewd over de nasleep van de aardbeving in L'Aquila in 2009. De vijftigjarige Marina Villa (...) was voor de tv verschenen om zich lovend uit te laten over het wederopbouwwerk van de Italiaanse regering in de beschadigde stad. Bij de kwaliteit van dat wederopbouwwerk schijn je nogal wat vraagtekens te kunnen zetten, maar daar gaat het niet om. Later bleek dat de vrouw helemaal niet uit L'Aquila komt. Ze gaf later toe dat ze 300 euro betaald had gekregen om in het programma te verschijnen en een script op te lezen.

Het lijkt me nog altijd beter in Italië te wonen dan in Libië, maar met zo'n premier moeten ze nou ook weer niet al te hoog opgeven over verdediging van 'de democratie'.
x

woensdag 30 maart 2011

Scheiding

ik ben opgegroeid in de tijd van de 'verzuiling'. Wij waren gereformeerd, dus wij gingen naar de christelijke school, lazen een christelijke krant (Trouw), mijn vader was lid van het CNV en de AR, we waren lid van de NCRV, mijn oudste broer en ik gingen naar een christelijke padvindersvereniging en er werd gekorfbald bij een christelijke vereniging. De socialisten en liberalen en de roomsen hadden weer hun eigen kranten en clubjes. Zelfs de politieke partijen werden langs dezelfde lijnen georganiseerd.

De ontzuiling heb ik ook helemaal meegemaakt: je kon christen zijn en toch het Handelsblad lezen. lid van de PvdA zijn en de KRO beter vinden dan de VPRO. Uiteraard vond ik dat een prima ontwikkeling. Maar ik zou het nog altijd vreemd vinden als een gelovig christen nu zou zeggen dat zijn politieke opstelling niets met zijn geloof te maken heeft. Ik denk dat een christen vanuit zijn geloof kan kiezen voor het CDA, de PvdA, de SP, de VVD en zelfs voor de PVV, maar als dat geloof daarbij geen rol speelt, vraag ik me af waarbij dan wel. Je kan dus ook zeer goed christen zijn en tegelijkertijd een fervent aanhanger van het principe van scheiding van kerk (en synagoge en moskee) en staat. Kerk, synagoge en moskee mogen ook wel degelijk een opvatting hebben en naar buiten brengen over zaken als armoede, oorlog en vrede, klimaatbeheersing en noem maar op. Ze kunnen daar alleen niet over beslissen. Dat doen regering en parlement, via de politieke partijen. Die mogen op hun beurt iets vinden over schepping, geloof, zonde en andere theologische begrippen, maar ze mogen niemand verbieden op gepaste wijze uitdrukking te geven aan die ideeën.

Volgens mij denkt de overgrote meerderheid van de bevolking (voor zover het daarover nadenkt) er ongeveer net zo over als ik. Nu begon ineens Jeanine Hennis-Plasschaert van de VVD er in De Pers over. Ze zei graag een beschouwend debat te willen voeren over de vraag wanneer je een hoofddoek draagt. Zij filosofeerde over een verbod op religieuze symbolen achter bijvoorbeeld stadhuisbalies. "De kerk is behoorlijk in de staat getreden", zei ze, "kijk naar confessionele scholen en de organisatie van de publieke omroep." Ja, Jeanine, zoals ik hierboven al schreef, dat was zeventig jaar geleden al zo en de 'Schoolstrijd' werd in 1917 al beslist. Alleen is de kerk helemaal niet in de staat getreden, maar zijn er gelovigen die hun geloof willen uitdragen via 'Boer zoekt vrouw' of het 'Familiediner'. Nou, en? Sociaaldemocraten doen dat via 'Kinderen geen bezwaar'. Maar nu las ik in Trouw dat volgens Tofik Dibi van GroenLinks, voordat de Kamer daarover gaat beschouwen, eerst een hoorzitting georganiseerd moet worden waarin mensen als onder anderen filosoof Herman Philipse, historicus James Kennedy, publiciste Hassnae Bouazza en rabbijn Awraham Soetendorp kunnen zeggen wat zij ervan vinden. Ik zou er minimaal nog een bisschop en een lid van de synode van de PKN tegenaan gooien. En al die deskundigen en politici moeten hun tijd daaraan besteden omdat een stel geborneerde typen vindt dat een hoofddoekje niet in 'onze' maatschappij past en/of ernstig afbreuk doet aan de scheiding van kerk en staat. Ik kan het netjes, in het Engels, zeggen: I beg to differ. Maar zo langzamerhand krijg ik de neiging onparlementaire taal te gebruiken: rot op met je gezeur.
x

dinsdag 29 maart 2011

Open brief

Aan de directie van NS Reizigers

Geachte directie,

Het is u inmiddels bekend dat 'de politiek', Rover en veel NS-gebruikers niet onverdeeld gelukkig zijn met de nieuwe toiletloze Sprinters. Ik behoor tot de laatste categorie. Omdat ik niet over een rijbewijs beschik, maak ik voor interlokaal vervoer altijd gebruik van de trein. Zo reis ik (vanaf Amsterdam Centraal) nog wel eens naar Gouda. Ik kan kiezen tussen met intercity's reizen via Utrecht of rechtstreeks met de stoptrein naar Rotterdam Centraal. Ik koos altijd voor de laatste omdat ik dat een leuk lijntje vind. Op basis van uw (voor mij) ondoorgrondelijke marktinzicht heeft u besloten ook op deze lijn de toiletloze Sprinter in te zetten.

Afgelopen zaterdag (26 maart 2011) ging ik weer eens naar Gouda. Ik heb daar bij vrienden diverse biertjes en glazen wijn genuttigd. Toen ik tegen 22.30 uur de terugreis aanvaardde leek het mij daarom beter niet die toiletloze Sprinter te gebruiken, maar de intercity naar Utrecht te nemen.

In Utrecht moest ik uiteraard overstappen. Ik kon weer kiezen: óf de intercity nemen naar Amsterdam Bijlmer-Arena en daar de metro nemen (in verband met geplande werkzaamheden reden er geen treinen tussen Arena en Centraal), óf de via Hilversum omgeleide intercity, die om 22.55 zou vertrekken. Ik koos voor de laatste, want dat scheelde weer trapje af en trapje op en extra uit- en inchecken met mijn ov-chipkaart.

Inmiddels wilde mijn blaas zich wel eens ontdoen van verwerkt bier en wijn. De intercity bestond uit één treinstel, voorzien van drie toiletten. Waarschijnlijk was het toeval dat juist in dat ene treinstel alle drie de toiletten afgesloten waren. Ik heb ook geen NS-medewerker gezien die, naast het controleren van plaatsbewijzen, mogelijkerwijs bij wijze van uitzondering voor mij een toilet zou kunnen openen. Maar u zult zich mijn probleem kunnen voorstellen.

Ik kan u gerust stellen: ik heb de toiletten op Amsterdam Centraal nog vóór het uitbreken van een mini-tsunami weten te bereiken, maar het plezier in treinreizen was weer eens danig vergald. U hoeft ook niet bezorgd te zijn dat ik alsnog mijn rijbewijs ga halen, want ik heb recentelijk mijn 72e verjaardag mogen gedenken en bovendien vind ik treinreizen in het algemeen zeer plezierig: die zeven kaartjes bij mijn voordeelurenkaart gebruik vaak door vele uren met een boek in de trein te zitten.

Als u nu weer een verandering gaat doorvoeren, zou u dan ook eens de adviezen van Rover en uw eigen personeel niet alleen wil aanhoren, maar daar ook iets mee willen doen? Die hebben er net als u ook over nagedacht. Het zou zelfs kunnen dat ze nog net iets meer ervaring met daadwerkelijk treinreizen hebben dan u. Als u weer eens uitgebreid met een zakenrelatie gaat vergaderen (incl. lunch), moet u dat eens doen in een horecagelegenheid zonder toilet. Dan begrijpt u zo ongeveer wat ik bedoel.

Met vriendelijke groet,

Evert van Wijk
x

maandag 28 maart 2011

Nieuws

Een aantal 'koppen' uit één krant, de Volkskrant:

IJsbeer Knut overleden

Kritiek op dierentuin na dood Knut

Veel condoleances en kritiek na dood ijsbeer Knut

Knut overleden aan hersenaandoening

Preciezer onderzoek naar dood Knut

Als je niet beter wist, zou je denken dat er een HEEL BELANGRIJK PERSOON is overleden, maar we weten dat het om een ijsbeer ging, die vier jaar geleden kort na zijn geboorte populariteit verkreeg door schattigheid, zoals als alles wat jong en aaibaar is schattig is. Er wordt al geld ingezameld voor een standbeeld. Als mens moet je toch heel wat meer doen dan na schattigheid op je vierde overlijden om de herinnering aan jou gedurende vele jaren door middel van een standbeeld levendig te houden. Elke dag beschadigde kerncentrales en rebellerende Arabieren is niet opwekkend, maar je kunt de afwisseling overdrijven.
x

zondag 27 maart 2011

Onbekend

Vóór dat gedoe met die helikopter in Libië had ik nog nooit van 'Royal Haskoning' gehoord. Net als veel Nederlanders vroeg ik mij ook af: wie is die man nou die met die helikopter van het strand gehaald zou worden. Was zijn Nederlandse nationaliteit voldoende reden om er een helikopter op af te sturen of waren er nog meer redenen. In ieder geval was de situatie kennelijk zo dringend dat er niet meer gewacht kon worden op een advies van MIVD. En nog steeds weten we van niets want in Trouw lees ik: Evacué praat niet met Kamer. De man wil niet zijn versie van de gebeurtenissen aan de Tweede Kamer komen vertellen. De Kamer had hier om gevraagd, maar de man heeft aangegeven liever niet in de openbaarheid te treden. Het kan natuurlijk een man zijn die gesteld is op zijn privacy en voor je het weet krijgt hij de hele schrijvende, pratende en filmende pers over zich heen, zodra zijn naam bekend is. Het kan ook zo zijn dat een ministerie (Buitenlandse Zaken of Defensie) hem gevraagd hebben zijn kop niet boven het maaiveld uit te steken.

Wat doet dat bedrijf, Haskoning, nou precies? "Wij zijn consultants, architecten en ingenieurs. Samen, 3.900 professionals sterk, vormen wij Royal Haskoning, wereldwijd opererend. Werkzaam op het brede veld van de duurzame interactie tussen de mens en zijn omgeving." Ze doen o.a. in "Infrastructuur en Havens" en "Industrie en Energie". Het zijn dus geen kleine projectjes waar ze mee bezig zijn en volgens mij gebeurt er in Libië niets van enig belang of Kadhafi weet ervan. Dat hoeft nog niet te betekenen dat Haskoning bezig was met iets waar je vraagtekens bij zou moeten zetten. Ik hoef naam en toenaam van die man niet weten, maar ik zou zo langzamerhand wel eens willen weten waar hij mee bezig was. Was hij alleen maar consultant of was hij bezig daar iets te tekenen of ontwerpen en, zo ja, wat dan? Als 'Royal Haskoning' nou eens de koninklijke weg zou bewandelen en daar wat openheid over zou geven, zouden we een stuk verder zijn.
x

zaterdag 26 maart 2011

Vergunning

Het rijbewijs, het meest begeerde documentje in Nederland, gaat van karakter veranderen. Het wordt geen, of niet alleen meer, een bewijs dat je kunt rijden (althans op één dag een route hebt afgelegd zonder fouten te maken), maar een vergunning om te mogen rijden. Als je een verkeersovertreding maakt krijg je strafpunten. Heb je een maximum aan strafpunten bereikt, dan wordt je vergunning voor enige tijd ingetrokken.

Dat nieuwe systeem hadden ze al jaren geleden kunnen invoeren en ik heb dan ook nooit begrepen waarom dat niet gebeurde. Mensen betalen mopperend en scheldend op die pietluttige overheid hun boetes, want dat is niet het ergste wat hen kan overkomen. De grootste ramp die hen kan overkomen is dat ze een tijdje niet in een auto kunnen rijden. Het is de perfecte 'natuurlijke straf'. Dat is, heb ik ooit geleerd, de straf die uit de fout of overtreding automatisch voortvloeit: wie zijn gat brand moet op de blaren zitten. Wie niet volgens de regeltjes kan of wil rijden, raakt zijn vergunning voor dat rijden kwijt. Simpel toch?
x

vrijdag 25 maart 2011

Wespennest

Als Kadhafi vandaag echt stopt met het gebruik van (militair) geweld tegen de eigen bevolking kan minister Hillen de F-16's en de mijnenjager meteen weer naar huis laten komen en hebben we de kortste militaire operatie uit de Nederlandse geschiedenis achter de rug, want, lees ik in de Volkskrant: De Nederlandse deelname aan de NAVO-operatie bij Libië is niet gericht op een machtswisseling in dat land, maar alleen op bescherming van de bevolking. Dat stelde minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken woensdag in een debat in de Tweede Kamer.

Doen we we verder dan nog iets met Libië? Of keren we terug naar wat we heel deftig de 'status quo ante' mogen noemen?  Dan heb ik het dus over de situatie voordat ook daar de bevolking zich ging roeren. Business as usual dus. Of gaan we eerst zitten afwachten of onze NAVO-partners het dan ook wel weer mooi vinden?

Ik begrijp trouwens van die hele Libische situatie niets. In Tunesië en Egypte zag je ongewapende massa's die tegen de verdrukking in volhielden en hun doel bereikten. In Libië zijn vrijwel van het begin af aan wapens gebruikt, ook door de opstandelingen. Dan moet ik weer denken aan wat er in het begin over Libië geschreven werd: het is in feite een ouderwetse tribale maatschappij, waar in de afgelopen decennia de stam van Kadhafi de overhand had. Ik krijg dan de indruk dat andere stammen die macht ook wel eens willen en gebruikmakend van de goede sier die je als opstandeling in een Arabische land tegenwoordig (in de Westelijke) landen kunt maken, zijn ze ook maar eens 'opgestaan'. Er wordt gesproken over gevechten, maar in het nieuws zie je steeds dezelfde beelden van een paar mannen met een geweer en een truck met een mitrailleur. Op de achtergrond zie je dan een rookwolk die kennelijk door een bom of granaat van Kadhafi is gegooid.

Kadhafi zal niet ophouden vandaag. Dus voorlopig zijn we weer betrokken bij een wespennest. Ik heb het niet het idee dat de andere stammen in Libië een beter begrip van democratie hebben dan Kadhafi. En ook hier hoor je, net als in Tunesië en Egypte, niet alleen om democratie roepen, maar minstens zo veel om banen en betaalbaar voedsel. Zoals Bertold Brecht schreef: "Erst kommt das Fressen, dan kommt die Moral."
x

donderdag 24 maart 2011

Voorzorg

Het is algemeen bekend dat de overheid haar burgers nooit alles vertelt. Ze wil ons niet nodeloos ongerust maken als er misschien eventueel iets ergs zou kunnen gebeuren. Maar in werkelijkheid is het vaak al veel erger. Het is voor de Japanners wel fijn dat radio-actief besmette lucht de oceaan op waait, maar daar blijft die lucht niet hangen. Die gaat verder en uiteindelijk komt die ook boven ons land en dan komen die radio-actieve deeltjes naar beneden. Dat gebeurt vandaag of morgen volgens het RIVM. En wat zegt, volgens de Volkskrant, het RIVM? 'De lucht heeft dan over de Stille Zuidzee en Amerika gereisd en is ontzettend verdund.' Dat zal best, maar in Japan wordt de 'toelaatbare' hoeveelheid radio-activiteit ook steeds verder verhoogd.

Ik zeg altijd maar: meten is weten. Ik wil dus een geigerteller aanschaffen. Zo'n ding kost 300 euro, maar dat moet dan maar. Blijkt dar er al duizenden mij zijn voor geweest en dat er tot 14 april een wachtlijst is voor die apparaten. Gaat de overheid er nu voor zorgen dat er voldoende van die dingen zijn? Vergeet het maar! Niets aan de hand!

Ik volg het nieuws goed, dus ik weet dat je uit voorzorg jodiumpillen moet slikken. Dus ik ga naar de apotheek, maar daar kun je ze alleen op recept verkrijgen. Moet ik eerst naar de huisarts, maar die zegt natuurlijk ook dat er niets aan de hand is, omdat het RIVM dat gezegd heeft. In de Volkskrant kon ik doorklikken op jodiumpillen.nl. Maar als je daar doorklikt op 'bestellen' kan de webpagina niet worden weergegeven. Zit de overheid daar misschien ook weer achter?
x

woensdag 23 maart 2011

Kinderwens

Een hele rij gelukkige moeders kan mij vertellen hoe geweldig het is om een kind ter wereld te brengen en dan begrijp ik het nog niet. In de eerste plaats omdat ik een man ben en dus nooit heb kunnen en nooit zal voelen wat er fysiek en emotioneel plaatsvindt in een vrouw die zwanger raakt. In de tweede plaats ben ik kinderloos en heb ik nooit echt last gehad van een 'kinderwens'.

Hoewel de meerderheid van de vrouwen een kind krijgt in eendrachtige samenwerking met een man met wie ze naar verwachting dat kind ook zal opvoeden en met wie ze ook gezamenlijk heel gelukkig is met dat kind, schijnt de 'kinderwens' ook te bestaan los van het hebben van een vaste relatie. Die wens tot voortplanting zal wel tot de menselijke/dierlijke natuur behoren en staat daarmee in principe los van allerlei morele vragen. Het hebben van die wens is niet 'goed' of 'fout'.

Mannen konden altijd al, als een vrouw bereid was medewerking te verlenen, tot op vrij hoge leeftijd nageslacht voortbrengen. Hier begon de moraal al wat mee te spelen: moet je dat als oude(re) man wel (willen) doen? Voor het kind ben je meer een opa dan een vader en het zal op vrije jonge leeftijd die vader verliezen.

Inmiddels is de medische wetenschap zo ver gevorderd dat veel vrouwen een kind kunnen krijgen in situaties die in mijn jonge jaren nog onherroepelijk tot kinderloosheid leidden. Nu gaat de moraal nog iets zwaarder tellen. Hier in Nederland trekken de medici een grens bij 45 jaar. De risico's worden immers groter naarmate de leeftijd van de vrouw toeneemt. In Italië doen ze niet aan die grens en een Nederlandse vrouw van 63 heeft daarvan gebruik gemaakt. Zij heeft, voor zover ik weet, een gezonde dochter ter wereld gebracht. Als ik het allemaal goed begrepen heb heeft zij in feite een ei- en zaadcel geadopteerd en is via IVF een zwangerschap tot stand gebracht. Dat is op zich niets nieuws. Maar moeten we in dit geval onze morele wenkbrauwen fronsen?

Hier is sprake van een flinke ingreep in de natuur, maar dat zijn chemotherapie en bestraling ook en daar doet niemand moeilijk over. De medische wetenschap gaat ook door en de risico's bij zwangerschappen op latere leeftijd zullen daardoor afnemen. Voor je het weet ligt de grens hier bij 50 jaar en ga zo maar door. Er zijn aardig wat jonge ouders die van de opvoeding geen bal terecht brengen. Wat is dan het verschil met ouders die wat minder tijd hebben?

Zoals gezegd: ik begrijp niets van die kinderwens. We hoeven geen, althans niet allemaal en niet zoveel, kinderen te krijgen om de soort in stand te houden. We kunnen het zelfs beter wat rustig aan doen. Maar ik ga niet bepalen wie er wel of niet en op welke leeftijd een kind mag krijgen.
x

dinsdag 22 maart 2011

Subsidie

Als de Palestijnse Autoriteit niets doet tegen het verheerlijken van terrorisme, stopt de Nederlandse subsidie.

Een meerderheid van de Tweede Kamer steunde donderdag een motie van die strekking van de SGP en ChristenUnie. (...) Zo geeft Nederland 50 miljoen euro aan de Palestijnen en de EU nog eens ruim 200 miljoen. Dat las ik in Trouw.

Op een Belgische website las ik dat Israël is opgenomen in het Europese onderzoeksprogramma over interne veiligheid (European Security Research Programme) (...) Berekend naar het gemiddelde per inwoner, is er geen enkel niet-EU-land dat meer kreeg van de EU dan Israël. De Europese Commissie bevestigde dat de EU inderdaad de tweede financieringsbron is van onderzoeksfondsen voor Israëlische academici, stichtingen en staatsbedrijven (...).

Steeds meer van dat EU-financieringsgeld vindt haar weg naar de reeds goed ontwikkelde Israëlische veiligheidssector.


Zou het in het kader van 'gelijke monniken, gelijke kappen' niet redelijk zijn die Europese subsidie, althans ons aandeel daarin, te stoppen, als Israël niet daadwerkelijk stopt met bouwen van nederzettingen op bezet Palestijns gebied?
x

maandag 21 maart 2011

Impuls

Het Amsterdamse uitgaansleven moet een impuls krijgen, vindt de gemeenteraad. Ik ben geen uitgesproken 'stapper', maar ik heb nooit het idee gehad dat er een gebrek aan uitgaansmogelijkheden zou zijn. Het kan ook zijn dat de gemeenteraad vindt dat er te weinig mensen gebruik maken van de mogelijkheden, omdat ze iets missen. Dus waar is Eberhard van der Laan, de burgemeester, volgens Het PAROOL mee bezig? Hij is een plan aan het bedenken voor tien horecagelegenheden die 24 per dag open zijn. Hij wil daarmee tegemoetkomen aan de grote behoefte onder het uitgaans­publiek tot in de vroege ochtend uit te gaan.

Waaruit, vraag ik mij dan af, is die "grote behoefte" gebleken? Uit een stroom van verzoeken vanuit het uitgaanspubliek of de uitbaters? Uit wetenschappelijk onderzoek? Om hoeveel mensen gaat het eigenlijk? Blijven de toeristen weg als deze impuls er niet komt? Gevolg van het nieuwe beleid kan ook zijn dat je niet tot de vroege ochtend doorgaat, maar in de vroege ochtend begint.

Een andere impuls is in het algemeen de openingstijden van de horeca te verruimen. Zoeken de mensen de gezelligheid en ontspanning steeds vaker buiten de deur? Ik vrees dat ik te oud word om de tijdgeest nog helemaal te begrijpen. Dus: ze doen maar.
x

zondag 20 maart 2011

Vertrekken

Er zijn Nederlanders die het hier in Nederland wel gezien hebben en naar een ander land willen vertrekken. Daar kunnen ze allerlei redenen voor hebben:
- het is hier te vol;
- het is hier te druk;
- er zijn teveel regeltjes;
- je betaalt hier teveel belasting;
- de natuur is elders meer naar hun smaak.
Ik noem maar een paar voor de hand liggende mogelijkheden. Er zijn er vast veel meer en ik zal de laatste zijn die iemand wil tegenhouden.

Ik ben gek op bergen en 'lege' landschappen. Ik ben in de Alpen geweest, in de Rocky Mountains, in het Atlasgebergte, in de Hoge Tatra, in de noordelijke 'Alpen' van Nieuw-Zeeland en vooral in de bergen in Zweden. Als ik daar vanuit de bus de bergen steeds dichterbij zag komen, had ik het gevoel 'thuis' te komen. Zou ik daar willen wonen? Voor geen prijs! Ik heb eens twee dagen in Gällivare doorgebracht (in plaats van de gebruikelijke paar uur). De gemeente heeft 20.000 inwoners (ongeveer evenveel als Zeewolde; de plaats zelf heeft dus minder inwoners en het is voor die omgeving een grote plaats). De trein naar Stockholm stopt er. Er is een luchthaven. En er is heel weinig te beleven.

Je kan in Gällivare gaan wonen en werken, maar daar heb je ook niet veel meer dan vier weken vakantie per jaar. Een weekendje de bergen in zul je ook niet vaak doen, want je bent een paar uur tijd kwijt om bij de bij een pontje te komen dat twee keer per dag de mensen over het meer zet. En ook daar is het niet elk weekend aangenaam wandelweer. Het grootste deel van het jaar zit je dus de hele dag in Gällivare. Zo zijn er nog veel meer plaatsen op de wereld die heel aangenaam lijken als je er tijdens je vakantie doorheen komt en zelfs een tijdje verblijft.

Gisteren was op Nederland 1 het programma 'Ik vertrek' te zien. Ik heb het niet gezien, er alleen over gelezen. Een 48-jarige schoenmaker en zijn 38-jarige vrouw uit Maassluis waren helemaal verliefd geworden ("Overrompeld door de schoonheid van het landschap") op Valdres, een plaats of streek zo'n 200 km ten noorden van Oslo. Daar zit je dan: zonder familie en vrienden bij wie je even snel aanwipt. (Hij zonder kinderen uit eerste huwelijk.) Sociaal-economisch verschilt Noorwegen niet veel van Nederland. Volgens mij is na tien jaar een landschap niet meer overrompelend, maar gewoon de streek waar je woont. En een pilsje is daar in de supermarkt twee keer zo duur als hier.
x

zaterdag 19 maart 2011

Monster

De gebroeders Anker behoren tot de bekende strafpleiters in ons land. Wanneer ik hen meningen hoor verkondigen kan ik mij daar vaak goed in vinden. Wim Anker is een van de advocaten van Robert M. In de Volkskrant las ik: De persoon van Robert M., hoofdverdachte in de Amsterdamse zedenzaak, is al 'inktzwart ingekleurd', terwijl zijn proces nog moet beginnen. Hij is in diverse media neergezet als 'een monster zonder menselijke trekken'. Dat zei zijn advocaat Wim Anker vandaag tijdens de pro-formazitting in Amsterdam.

Ik behoor tot diegenen die begrip hebben voor pedofielen. Dat wil zeggen: naar mijn mening hebben zij er geen schuld aan dat zij seksuele gevoelens koesteren voor (zeer) jonge kinderen, net zo min als hetero- en homofielen verantwoordelijk zijn voor hun seksuele geaardheid. Ik ben echter ook van mening dat zij nooit en te nimmer door seksuele handelingen mogen toegeven aan die gevoelens. Robert M. heeft dat talloze malen wel gedaan en op de meest afschuwelijke manier. Hij heeft dat ook nog eens op foto's en video's vastgelegd en deze met ik weet niet hoeveel anderen gedeeld. Dat maakt Robert M. in mijn ogen een zeer slecht mens, die - nog afgezien van een passende straf- buiten het normale maatschappelijk verkeer gehouden moet worden tot voldoende zeker is dat hij geen gevaar meer kan zijn voor (zeer) jonge kinderen.

Net als ieder ander heeft Robert M. recht op een objectieve behandeling van zijn misdaden door een onafhankelijke rechter en heeft hij recht op rechtskundige bijstand bij die behandeling. Maar Wim Anker moet nu niet doen alsof Robert M. een bijna te beklagen persoon is, omdat vóór het proces begonnen is iedereen al een oordeel heeft. Beklagenswaardig zijn de ruim 80 kinderen en hun ouders. Wim Anker moet niet aan het eind van het proces tegen de rechters zeggen dat Robert M. al voor een belangrijk deel door de media en de bevolking gevonnist is. Op basis van een bekentenis en 8 terabyte aan bewijsmateriaal kan ieder weldenkend mens een oordeel hebben over de schuldvraag. Robert M. mag zich gelukkig prijzen dat hij in een rechtstaat verblijft, waar de burgers geen oordeel mogen vellen.
x

vrijdag 18 maart 2011

Plasje

Stel: je woont in Uitgeest en gaat een zaterdagavondje stappen in Amsterdam. Omdat je weet dat er het een en ander gedronken gaat worden, neem je de trein. Het is reuze gezellig, dus je neemt de laatste trein (1.47 uur) terug naar Uitgeest, een rit van 28 minuten. Je hebt behoorlijk wat bier ingenomen. Dus vlak voordat je de laatste kroeg verlaat doe je nog een plasje. Op het Centraal Station doe je voor alle zekerheid nog een plasje. Helaas, voordat je (om 2.01 uur) in Koog Bloemwijk bent, moet je al weer zeer nodig. Probleem is dat je in een van die mooie nieuwe sprinters zit. Ik geloof uit zuinigheidsoverwegingen heeft men bij de aanbesteding van die dingen tegen de fabrikant gezegd: "Nee, er hoeft geen toilet in, het zijn immers stoptreinen." Alsof de gebruikers nooit het hele traject van een stoptrein afleggen. Amsterdam - Uitgeest is echt geen zeer bijzondere rit, evenmin als Delfzijl - Groningen (39 minuten; daar hebben ze nog wel een toilet) of Utrecht - Rhenen (35 minuten). Nu heb ik het alleen nog over een gezond mens die een keer wat veel drinkt. De CG-raad (chronisch zieken en gehandicapten) schrijft: "Duizenden mensen zijn de dupe als ze in de trein niet naar het toilet kunnen. Vooral mensen met darm- en blaasproblemen kunnen niet op reis als er geen toilet in de trein aanwezig is."

Overdag kun je in noodgevallen nog uitstappen en dan maar hopen dat het station een toilet heeft, wat lang niet overal het geval is. Maar als je uit de laatste trein naar Uitgeest stapt, moet je vijf uur wachten op de volgende.

Alsnog in al die nieuwe sprinters een toilet inbouwen, of alle stations van een toilet voorzien kost klauwen met geld. Veel meer, denk ik, dan meteen in het begin die toiletten erin bouwen. Nu gaat de minister, op voorstel van GroenLinks, nadenken over de mogelijkheid aan de nieuwe sprinter en oude wagen te hangen, waarin wel een toilet zit. Dan rijdt die sprinter wat langzamer, dat kost wat meer energie (=geld). In een rijdende trein kun je niet van de ene wagon naar de ander overstappen, dus toch even wachten tot je bij een station bent en dan maar hopen dat je tijd genoeg hebt om 'over te stappen' en dat niet enkele andere plaslustigen je voor zijn.

Ergens las ik nog dat de NS de sprinter zonder toilet "transparanter" vindt. Zelfs modewoorden  kun je misbruiken.
x

donderdag 17 maart 2011

Incident

"Laten we nou niet bij het eerste het beste incident de koers omgooien", reageert CDA-Kamerlid Ad Koppejan. Trouw citeert Koppejan. Over dat 'incident' schrijft Trouw om 14.45 uur (gisteren): De autoriteiten in Japan zien er voorlopig van af zeewater en boorzuur boven de beschadigde kerncentrale Fukushima I te droppen, omdat de radioactieve straling op dit moment te hoog is. Moeten we het geheugen van Koppejan opfrissen? Dit is minimaal het derde 'incident': er was er al eens een in Harrisburg en ook een in Tsjernobyl.  Dan heb ik het nog niet over de vele radioactiviteit die jarenlang is weggelekt uit de opwerkingsfabriek in Windscale. Dat riep zo veel negatieve publiciteit op dat de Engelse regering de naam in Sellafield wijzigde. Dat mag je rustig briljant beleid noemen. (Als er ooit iets mis gaat in Borsele kunnen nog altijd spreken van de kerncentrale bij 's-Heerenhoek.)

Begin vorige maand maakte Verhagen bekend waaraan een nieuwe kerncentrale in Nederland moet voldoen. De kans op een zogenoemd kernsmeltongeval is 'minder dan eens in de miljoen jaar', liet de minister toen weten. Ben je nu gerustgesteld? Ik niet. Eens in miljoen jaar kan ook morgen zijn.

Je hoeft de Japanners niets over aardbevingen te vertellen. Ze hebben met alles rekening gehouden bij de bouw van hun kerncentrales, behalve kennelijk met een aardbeving met een kracht van 9 op de schaal van Richter in combinatie met een gigantische tsunami. We kunnen bij de bouw van nieuwe kerncentrales in Nederland rekening houden met van alles, behalve met datgene wat niemand voorzien had tot het gebeurde.

De ramp in Tsjernobyl vond 25 jaar geleden plaats. Nog altijd mogen er in een straal van 30 km rond die voormalige centrale geen mensen wonen. Maak eens een cirkel met een straal van 30 km rond Borsele.
x

woensdag 16 maart 2011

Symboolpolitiek

Ik kan me tijd nog herinneren dat niemand moeilijk deed over het in het publiek of in een overheidsfunctie dragen van een religieus symbool, zoals een keppeltje of een kruisje aan een kettinkje of in een knoopsgat. Al waren het dan joden of christenen, het waren in het algemeen toch wel fatsoenlijke mensen. In de paar jaar dat ik bij de padvinderij zat droeg ik op mijn uniform een insigne dat aangaf dat wij op christelijke wijze het juiste pad probeerden te vinden. Nu zag je nooit veel keppeltjes en die kruisjes waren ook niet erg opvallend.

De laatste jaren ben ik wat meer gaan nadenken over het begrip scheiding van kerk en staat. Dat gebeurt te weinig en er wordt niet ver nagedacht. Zo is het gebruikelijk dat mannen hun hoed of pet of muts afdoen als zij een kerk binnengaan. OK, daar gaat de kerk over, daar moet de staat zich niet mee bemoeien. Nu zat ik het afgelopen weekend naar het WK schaatsen te kijken en er werd nogal eens een volkslied gespeeld. Prompt zetten al die schaats(st)ers hun muts af. Waarom eigenlijk? Omdat het volkslied iets met de staat te maken heeft en en omdat de overheid Gods vertegenwoordigster op aarde is? Nou, ik kijk wat anders die tegen die overheid aan. Ik ben haar opdrachtgever. Waarom zou ik voor haar het petje afzetten dat ik bij koud weer draag? Ik wil dus ook geen tramconducteur van het GVB ontmoeten die ergens een kruisje draagt. De chauffeur van Connexxion mag dat wel, want die werkt voor een particulier bedrijf.

Allemaal onzin hierboven natuurlijk. Maar nu laat de liberale mevrouw Hennis, lid van de Tweede Kamer voor de VVD in 'Dagblad De Pers' weten dat ik achter de balie van het gemeentehuis geen medewerker met een religieus symbool wil zien.  Tot voor kort vond niemand dat een punt totdat het aantal hoofddoekjes het aantal keppeltjes en kruisjes duidelijk begon te overstijgen. Wees nou eens eerlijk: als jij een hoofddoekje achter de balie ziet, denk jij dan meteen aan een schending van dat aloude gebruik van scheiding van kerk en staat? Nee, natuurlijk. Jij niet, helaas veel anderen wel, zien in dat hoofddoekje niet alleen een religieus symbool, maar een symbool van dreigende overheersing. En mevrouw Hennis, en dus de rest van de VVD, wil dat gevoel van dreiging best een beetje wegnemen. Dat laten ze niet alleen aan de PVV over. "Ja, maar", zal iemand roepen, "ik zie veel meer hoofddoekjes bij AH achter de kassa, dan achter de balie bij het gemeentehuis." En als een ambtenaar in de kantine voor het tot zich nemen van zijn boterhammen eerst de Allerhoogste aanroept om zijn voedsel te zegenen, zou dat collega's, die alles weten van de scheiding van kerk en staat, wel eens aanstoot kunnen geven. Kerken, synagogen en moskeeën staan ook in de publieke ruimte. Hier en daar wordt nog wel eens in de publieke ruimte een processie gehouden. Mag een pastoor in ambtskleding wel zijn eigen paspoort in het gemeentehuis ophalen? Ik ben voor gelijke rechten aan beide kanten van de balie. We zijn in één keer van alle discussie af als we gewoon alle godsdiensten verbieden.
x

dinsdag 15 maart 2011

Wapens

Wij zijn een klein volkje. We zijn ook een vreedzaam volkje. Onze krijgsmacht zetten we alleen in als we aangevallen worden, of op verzoek van de Verenigde Naties, om elders strijdende partijen uit elkaar te houden of onderdrukte mensen te bevrijden en/of te beschermen.

Het liefste zien we natuurlijk dat nergens volkeren - of bevolkingsgroepen in één land - met elkaar vechten, maar als ze dat toch doen hebben ze daarvoor allerlei speciaal materiaal nodig en kijk, dan zijn we niet te beroerd aan de vraag te voldoen en zo het een en ander te verdienen. Sterker nog: als je de inkomsten daarvan per hoofd van de bevolking uitrekent, staan wij op wereldschaal op de derde plaats. Dat is, meldt de Volkskrant, uitgerekend door het Zweedse instituut Sipri, dat al sinds 1950 de internationale handel in wapens in kaart brengt. (...) Sipri deelt de eerste tien jaar van de eeuw in twee perioden: 2001 tot en met 2005, en 2006 tot en met 2010. In de eerste periode bedroeg de Nederlandse export 1.576 miljoen dollar, in de tweede helft 4.091 miljoen, een stijging van 160 procent. Onderstreping toegevoegd.) Sipri telt alleen wapens en ander materiaal dat daadwerkelijk is geleverd.

We leveren geen bommen, geen granaten, geen kogels, geen mijnen. We leveren marineschepen die wel kogels en granaten kunnen afvuren. En we leveren radarapparatuur. Daar gaat niemand dood aan, maar strijdende partijen kunnen nauwelijks zonder die apparatuur. Slijper (econoom en onderzoeker bij de Campagne tegen Wapenhandel) schat dat van alle export ongeveer eenderde bestaat uit tweedehandsspullen van het eigen leger. Ja, van die rotzooi moeten we ook af en als je daar nu een of ander regime een plezier mee kan doen. Als wij het niet doen, doet een ander land het. Moeten wij dan weer het braafste jongetje van de klas zijn?
x

maandag 14 maart 2011

Down

Heb je de Jostiband wel eens gezien/gehoord? Het is een band van mensen met een verstandelijke handicap. Als ik het één minuut heb aangehoord, vind ik het welletjes. Ze spelen namelijk niet die muziek en niet op die wijze waarvan en waardoor ik in vervoering raak. Ik bedoel daarmee niets negatiefs over de Jostiband en de musici daarvan te zeggen. Die mensen hebben er duidelijk veel plezier mee en ik kan me heel goed voorstellen dat hun familieleden en andere vrienden en bekenden dat ook hebben en trots op ze zijn.

Afgelopen vrijdag is in 'De Wereld Draait Door' de soap 'Downistie' begonnen en die eerste aflevering heb ik gezien. De spelers daarin zijn allemaal mensen met het syndroom van Down. In totaal komen er twaalf afleveringen van ieder zo'n drie minuten, bij elkaar ruim een half uur dus. De VARA schrijft er zelf over: "Ongetwijfeld zal de serie ook discussie opwekken, want geen thema wordt geschuwd en dat is af en toe behoorlijk confronterend." Ik heb de eerste aflevering gezien en begin maar vast met de discussie.

Om te beginnen: afgezien van de mensen die in familie of directe kennissenkring mensen met het syndroom van Down hebben of beroepshalve met hen te maken hebben, heb ik waarschijnlijk meer mensen met dat syndroom ontmoet dan de meeste Nederlanders. Als ambtenaar heb ik mij een ruim aantal jaren beziggehouden met gehandicaptenbeleid en in mijn vrije tijd was ik acht jaar bestuurslid van een stichting die over een fink aantal voorzieningen voor mensen met een verstandelijke handicap ging. En ik zat echt niet alleen achter de bestuurstafel. Ik ging vrij vaak 'het veld' in. Ik heb met die mensen koffie of wat anders gedronken, met ze gegeten en met ze gesproken.

Waarom zendt de VARA Downistie uit? Om 'ons' duidelijk te maken dat deze mensen hetzelfde beleven als 'wij'? "Overspel, ongewenste zwangerschappen, ontluikende liefdes, jaloezie, intens geluk en tragische ziektes: alle hoogte- en dieptepunten uit het leven komen voorbij." Veel mensen met het syndroom van Down - en veel mensen met een niet zo duidelijke verstandelijke handicap - willen net als jij en ik een partner, een eigen woning, kinderen en een baan, van die gewone, alledaagse dingen, geen overspel, geen ongewenste zwangerschap, geen jaloezie en geen tragische ziekte. Net als jij en ik kunnen ze niet boeiend musiceren en niet boeiend acteren, anders had de VARA die zesendertig minuten wel in één keer uitgezonden en daarom wordt een optreden van de Jostiband altijd onderbroken door gesprekken met de musici of anderen.

Veel mensen met een verstandelijke handicap kunnen prima werk doen in het normale bedrijfsleven, maar krijgen nog altijd die kans niet. Ze kunnen, eventueel met wat begeleiding, een eigen huishouding voeren, al of niet met een partner, maar krijgen nog altijd die kans niet. Ze zijn niet sympathieker dan jij en ik. En net als jouw en mijn leven is dat van hen echt niet interessant genoeg om er een tv-serie van te maken.

Waarom zendt de VARA 'Downistie' uit? "Allemaal deelden ze (de acteurs van 'Downistie') een passie voor soaps en acteren in een dergelijke serie bleek voor velen van hen een grote droom. Dit zette ons aan het denken en leidde tot het idee van 'Downistie'". En wat zal er na afloop van de serie allemaal veranderd zijn in het leven van al die andere mensen met een verstandelijke handicap? En wat zal er allemaal veranderd zijn in 'ons' gedrag ten opzichte van deze mensen?
x

zondag 13 maart 2011

Discreet

'Ik maak het regelmatig mee. Ik probeer altijd te voorkomen dat het naar buiten komt. Dit moet je discreet oplossen', zegt een leidinggevende. Waar heeft de Volkskrant het dan over? Over seks tussen een leerkracht en een leerling. Brandpunt heeft uitgezocht dat bijna de helft van alle middelbare scholen daar de afgelopen tien jaar mee te maken heeft gehad. De cijfers zijn veel hoger dan uit eerdere onderzoeken is gebleken. (...) Het ministerie van Onderwijs benadrukt in een reactie dat docenten wettelijk verplicht zijn aan de bel te trekken als zij denken dat een collega seks heeft met een leerling. Het schoolbestuur moet vervolgens altijd aangifte doen. Maar 'we' lossen dat liever discreet op. "Denk eens aan de carrière van die leerkracht. Denk eens aan zijn (het zullen meestal mannen zijn) gezinssituatie." Ja, prima, maar had die leerkracht daar zelf niet in de eerste plaats aan moeten denken?

Stel je voor dat leerkracht X betrapt wordt op seks met een zestienjarige leerling. Het wordt discreet geregeld. Niet veel later wordt hij ermee geconfronteerd dat zijn vijftienjarige dochter haar onverwachte voldoende voor Engels te danken heeft aan de seksuele gunsten die zij aan de leraar Engels heeft verleend. Vertelt hij zijn vrouw, die dankzij de discrete regeling van zijn escapades niets weet, dat zij daar niet zo'n vreselijk punt van moet maken?
x

zaterdag 12 maart 2011

Leider

Bij het CDA gaan ze binnenkort een nieuwe partijvoorzitter kiezen en de leden hebben de keus uit niet minder dan zes personen. In de politiek is de functie van partijvoorzitter zo'n beetje de meest ondankbare. Een paar weken ben je af en toe in het nieuws en kondig je aan hoe je alles gaat veranderen. Daarna hoort niemand meer wat van je. (Henk Bleker, hij was interim-voorzitter, was voor een tijdje een uitzondering.) Zelfs veel partijleden zullen vaak moeite hebben zich de naam van de voorzitter te binnen te brengen.

Bij het CDA schijnt het nu meer te gaan om de vraag: wie is/wordt de partijleider. Maar dat mag om de een of andere reden weer niet hardop gezegd worden. Wat is eigenlijk een partijleider en hoe wordt je het? Vaak is het een fractieleider in de Tweede Kamer. Je kan niet zeggen dat zhij de dienst uitmaakt binnen een partij, maar zhij drukt meestal wel een behoorlijk stempel op de politieke lijn van de partij en op de opstelling in de zich dagelijks voordoende politieke praktijk. Daarnaast moet de leider ook nog eens voor 'het grote publiek' aantrekkelijk zijn (charisma hebben), want dat scheelt aanmerkelijk in het aantal stemmen bij verkiezingen.

Nadat Jan Peter Balkenende de houdbaarheidsdatum overschreden bleek te hebben, leek Maxime Verhagen zijn opvolger te worden, maar binnen het CDA schijn je daar momenteel en plein public niet over te mogen praten. Hij wordt in ieder geval niet overduidelijk door een meerderheid gesteund. Ze zijn er, kortom, nog niet uit. Wie hebben ze dan nog meer bij het CDA? De huidige fractievoorzitter in de Tweede Kamer, Sybrand van Haersma Buma, is misschien een goed parlementariër, maar geen type dat de massa tot vervoering weet te brengen. Die kunnen we rustig afschrijven. Een ander fractielid kan ook niet, want die moet je eerst fractievoorzitter maken en dat zou een belediging van Sybrand zijn. Sommigen noemen Marja van Bijsterveldt, maar om haar nou charismatisch te noemen.

Noem nu uit je hoofd nog twee CDA-bewindslieden. Kom je maar tot één? Dan is het vast Henk Bleker. Maar ja, die is 'maar' staatssecretaris. Wel eentje die 'de taal van het volk' spreekt. Bij het CDA zitten ze nu heel hard na te denken over een manier waarop ze duidelijk kunnen maken waarom Maxime Verhagen het ineens een stuk rustiger aan wil doen, ergens burgemeester worden of zo. Kan Henk Bleker minister én vice-premier én politiek leider worden. Let op mijn woorden.
x

vrijdag 11 maart 2011

Hoop

Kun je een kind van zestien geheel zelfstandig, dus zonder enig ouderlijk toezicht, met het openbaar laten reizen? Er zullen weinig mensen zijn die deze vraag ontkennend zullen beantwoorden. Die kinderen zouden natuurlijk veel liever met de auto gaan, maar daar moeten ze nog mee wachten tot ze achttien zijn. Maar de slimmeriken kunnen vanaf ergens in volgend jaar, als ze zeventien zijn en paps en/of mams lief aankijken, zelf achter het stuur zitten als ze naar school rijden, mits paps of mams ernaast zitten. O.a. Trouw kwam met dit heugelijke bericht. Vanaf november dit jaar kunnen kinderen al met 16½ rijles nemen en als ze op hun 17e hun rijbewijs hebben mogen ze al chaufferen onder begeleiding van een ervaren bestuurder.

Ik geloof best dat heel wat ouders ervaren bestuurders zijn, maar als zoonlief eraan gewend is dat paps (het rolmodel) liever 140 dan 120 rijdt, wat moet ik dan precies onder 'begeleiding' verstaan? Hoeveel zeventienjarigen gaan over een jaar hun ouders de kop gek zeuren om op zaterdag of zondag even een leuk ritje te maken en zo weer wat extra uitlaatgassen en fijnstof de atmosfeer in te blazen? "Zullen we even naar de Afsluitdijk gaan, want ik wil ook wel eens 130 rijden."  In een lesauto heb je, voor zover ik weet, de mogelijkheid voor een instructeur om 'in te grijpen'. Kan paps of mams ook ingrijpen?

Ik weet ook wel dat voor veel jongeren de achttienjarige leeftijd daarom zo mooi is, omdat ze dan (zelfstandig) mogen autorijden. Het behalen van een rijbewijs is bij wijze van spreken ondergeschikt aan het behalen van een schooldiploma en laat ze er vooral niet achter komen dat er ook zoiets is als openbaar vervoer.

Natuurlijk is het niet de bedoeling van onze overheid de onderdanen op zo jong mogelijke leeftijd achter het stuur te krijgen. Met dit plan hopen politici dat jongeren onder begeleiding meer 'vlieguren' maken. Als ze dan vanaf hun achttiende alleen de weg op mogen, zijn ze beter voorbereid. In de huidige situatie mogen ze meteen na het behalen van het roze papiertje alleen de weg op. Dat levert relatief veel ongelukken op. Door de extra ervaring die ze vanaf hun zeventiende opdoen moeten veel auto-ongelukken worden voorkomen. Let wel: de politici hopen en hoop doet leven. Laat ons dus open dat die onder begeleiding rijdende jongeren lang genoeg leven om na hun achttiende nog meer ervaring op te doen.
x

donderdag 10 maart 2011

Verhullen

Misbruik maken van de auto en telefoon van je baas (dus voor privédoeleinden gebruiken) computers en ander materiaal van je baas jatten: het zijn misdaden waarvoor je, volgens mij, op staande voet kunt worden ontslagen en vervolgens ook nog eens justitieel vervolgd kunt worden.

Bij de marine, misschien wel bij onze hele krijgsmacht, noemen ze de hierboven genoemde bezigheden geen misdaden, maar integriteitsschendingen. Wat is dat voor nonsens? Vanwaar dit verhullend taalgebruik? Lijkt het dan toch wat minder erg? Als een filiaalmanager bij AH constateert dat een vakkenvuller wel eens een pak koffie in eigen zak steekt, zal hij het echt niet over een integriteitsschending hebben. Dan heeft hij het over diefstal, want dat is het.

Of is het bij de marine een integriteitsschending omdat het over een "prestigieus" onderdeel daarvan gaat? Hoe moet je het dan noemen als de Commandant der Strijdkrachten, een wel zeer prestigieuze functie, zijn persoonlijke boodschappen in een jeep doet?

Al die schendingen zijn aan het licht gekomen door een klokkenluider. Zijn hoogste ambtelijke baas, de secretaris-generaal van het Ministerie van Defensie, schreef hem, las ik in de Volkskrant, al een half jaar geleden een lovende brief: Ik ben van oordeel dat uw melding een wezenlijke bijdrage levert aan de verbetering van een sociaal veilige werkomgeving bij CAMS FV. Dezelfde secretaris-generaal, ook een behoorlijk prestigieuze baan, heeft toen iets essentieels 'vergeten': zijn baas, minister Hans Hillen, van die schendingen op de hoogte stellen. De kwestie is extra pijnlijk, omdat Hillen begin vorige maand de Kamer meldde dat er - buiten een soortgelijke affaire in de Haagse Frederikskazerne - geen verdere voorbeelden van integriteitsschendingen waren. De ambtelijke top van Hillen wist toen al dat 'Den Helder' speelde.

Terwijl ik dit schrijf is nog niet bekend wat Hillen de Tweede Kamer gaat mededelen. Naar mijn mening kan hij maar één conclusie trekken: de secretaris-generaal heeft gehandeld in flagrante tegenstelling tot de integriteit die van hem verwacht mag worden. De secretaris-generaal moet een andere, minder prestigieuze baan zoeken.
x

woensdag 9 maart 2011

Ongerust

Ik ga er niet direct iets van merken, want ik sta nooit boos bij een benzinepomp, maar uit de nieuwsberichten begrijp ik dat de prijs van benzine en dieselolie een recordhoogte heeft bereikt. Er is geen land ter wereld waar het 'overheidsaandeel' in de benzineprijs zo groot is als in Nederland, maar dit keer kan de overheid er helemaal niets aan doen. Het heeft ook niets te maken met de aanvoer van ruwe olie. Het aandeel dat Libië heeft in de totale 'output' aan ruwe olie is op wereldschaal te verwaarlozen. Saoedi-Arabië hoeft maar één extra pompje in werking te stellen - en heeft dat al gedaan - en alles is weer normaal. De toevoer is dus gelijk en bij mijn weten is de vraag naar benzine ook niet van de ene op de andere dag beduidend gestegen.

Wat is er dan aan de hand? De 'markt' is ongerust. Ik ken die markt niet, dus mogelijk is er best reden voor ongerustheid. Maar is dat een goede reden voor prijsverhoging? Als er werkelijk een tekort komt zal dat de oliemaatschappijen ook een zorg zijn, want dan verhogen ze ook de prijzen. De consument blijft toch wel in zijn auto rijden. Stel nou eens dat Campina en Friesche Vlag ongerust worden over de koeienstand in Nederland. Pikken we het dan met ons allen dat daarom de prijzen van melk, boter en kaas omhoog gaan? Dat kan altijd nog als er ineens massale sterfte onder het melkvee uitbreekt.

Hoe zit dat trouwens met de concurrentie? Dat ze bij, bijvoorbeeld, Chevron ongerust worden en de prijs verhogen is voorstelbaar, maar waarom worden ze dan bij Shell en ExxonMobil ook ineens ongerust? Die zouden toch kunnen profiteren door hun prijzen niet te verhogen? Gek genoeg gaan die mee met de prijsverhoging. Als ik bij de Nederlandse Mededingingsautoriteit werkte zou ik het zeer verdacht vinden als concurrenten gelijktijdig hun prijzen verhogen om onduidelijke redenen. En uiteindelijk krijg ik er ook mee te maken, want de prijs van het aardgas is aan die van de olie gekoppeld en ik wil wel blijven koken. En onze vriend De Jager zal er dus ook niets aan doen, want 'zijn' inkomen gaat dus ook weer omhoog. Of gaat dat extra geld naar het onderwijs? Of mag er een orkestje extra blijven bestaan?
x

dinsdag 8 maart 2011

Jammer

Hoewel ik geen auto heb, leek de 'kilometerheffing' mij een goed idee: je betaalt over het aantal kilometers weg waarvan je gebruik gemaakt. Er werd dus in de tijd dat Camiel Eurlings nog over het verkeer ging studie gemaakt van de beste manier waarop je die kilometerheffing zou kunnen realiseren. In NRC Handelsblad las ik dat ze niet over één nacht ijs gingen: alleen al voor al die studies is er 200 miljoen euro uitgegeven.

Het kabinet-Rutte wil helemaal niet meer over de kilometerheffing nadenken en doet alleen nog proeven met 'spitsmijden' en andere lokale studies. Het maakte wel veel haast met de verhoging van de maximumsnelheid tot 130 km/u. En die 200 miljoen euro dan? Ja, jammer hè?
x

maandag 7 maart 2011

Diner

Zou Onze Hare Majesteit dit bericht nog gelezen/gehoord hebben voordat ze met de sultan van Oman ging eten?
x

zondag 6 maart 2011

Privatiseren

Hoe zat het ook al weer? Jaren geleden kwamen we er achter dat de overheid veel te bureaucratisch werkte, waardoor de kosten van allerlei voorzieningen (onderwijs, gezondheidszorg, defensie, noem maar op) de pan uit rezen en dat moesten we met ons allen via de belastingen maar opbrengen. Nee, je moest dus het bedrijfsleven inhuren, want dat wist van efficiënt werken, tegen veel lagere kosten. Zo dachten we er niet alleen hier over, maar ook in Engeland. Dat begon al onder Thatcher, maar de zich links noemende Blair en Brown gingen daar vrolijk mee door. Nu zit er weer een Conservatieve regering en die wil er ook wel mee doorgaan.

Het bedrijfsleven, dat geef ik direct toe, weet vaak maximale winst te behalen tegen zo laag mogelijke kosten. Als de kosten met 5% stijgen en zij hun prijzen met 10% verhogen en wij er met ons allen intrappen, dan zouden ze wel gek zijn als ze dat niet deden, toch? Dat deden ze dus ook in Engeland, las ik in de Volkskrant. Zo had het ministerie van Defensie het onderhoud van gloeilampen uitbesteed aan een particuliere firma. Uiteindelijk betaalde het ministerie 27 euro per nieuwe gloeilamp, waarvoor een normaal mens 80 eurocent betaalde. Voor schroeven voor een Land Rover (3 euro per stuk) betaalde het ministerie 123 euro per stuk. Woede veroorzaakte ook de verbouwing van de National School of Government, een opleidingsinstituut voor ambtenaren, dat door de private beheerder voor 14 miljoen euro werd opgeknapt. De rekening voor de staat: 118 miljoen euro. (...) Er zijn scholen die melden dat ze 400 euro kwijt zijn voor een nieuw stopcontact, tot ziekenhuizen die 64 keer per jaar moeten betalen voor ongediertebestrijders, ook als er geen ongedierte is. (...) In januari bleek dat het bedrijfsleven voor 67 miljard euro aan projecten op zich heeft genomen, geld dat de staat in eerste instantie uitspaart. De komende jaren staan hier voor de Britse belastingbetaler echter 275 miljard euro aan "servicekosten" tegenover. (Aanhalingstekens toegevoegd.)

Ja, ik weet al wat je nu gaat zeggen: op de diverse ministeries hebben ambtenaren tijdens de onderhandelingen met die particuliere bedrijven zitten slapen en waarschijnlijk heb je nog gelijk ook. Het betekent echter ook dat als je die bedrijven helemaal hun gang laat gaan de kosten voor de belastingbetaler mogelijk nog hoger zullen uitvallen. Bedrijven zijn er niet voor jou en mij, maar voor de aandeelhouders, die rendement willen zien, zo veel mogelijk. Zullen we (om te beginnen) alle rijksgebouwen, alle rijkswegen, alle waterschappen en het gevangeniswezen maar eens gaan privatiseren? Al die private bedrijven concurreren lekker tegen elkaar op en zorgen voor de laagste prijzen. Net als in Engeland.
x

zaterdag 5 maart 2011

Betalen?

Gedurende een aardig aantal jaren ben ik bloeddonor geweest. Het is, neem ik aan, de meest voorkomende en eenvoudigste vorm van donorschap. Ook toen al werd er wel eens gepraat over de mogelijkheid donoren iets meer te geven dan wat blokjes kaas en een kopje bouillon of koffie, geld dus. (Ik heb nog meegemaakt dat je een glaasje cognac kreeg.) In Nederland zijn we daar in het algemeen niet voor. Ik zou zelf ook het idee gehad hebben een stukje van mezelf te verkopen.

Intussen wordt er al veel meer getransplanteerd en is, volgens een artikel in de Volkskrant, de handel in menselijke organen, eicellen, sperma en huid een keiharde business geworden. In bladen van topuniversiteiten zoals Harvard en Yale wordt studentes in advertenties soms 25 duizend euro geboden voor hun eicellen. Mensen reizen de halve wereld over en betalen tienduizenden euro's om aan het gewenste 'materiaal' te komen. En waar geld te verdienen valt duiken de geldjagers en regelrechte criminelen op.

Sommige organen blijven schaars, zoals harten en levers, omdat daarvoor eerst iemand dood moet gaan. Hoe lang gaat het nog duren voordat de VN vliegende medische brigades stuurt naar gebieden waar burgeroorlogen woeden? Daar is immers een schat aan 'materiaal' te verkrijgen. We kunnen oud worden met één nier, waarom zouden we er niet één verkopen? Eicellen en sperma kunnen 'aan de lopende band' geproduceerd worden. En het blijkt dat de voorhuid van besneden jongetjes in de VS wordt gebruikt voor het maken van kunsthuid om brandwonden of doorligwonden te genezen. Door het opkweken van één voorhuid, kunnen 200 duizend eenheden kunsthuid worden geproduceerd ter grootte van zeven voetbalvelden. Per eenheid ­wordt tussen de 1.000 en 1.200 euro gevraagd. Voorhuid wordt ook gebruikt voor cosmetische toepassingen, zoals huidverjonging.

In Nederland is geld vragen voor lichaamsmateriaal niet toegestaan: doneren moet gebaseerd zijn op naastenliefde. Ik vrees dat 'de moraal' ook hier allang door de realiteit is achterhaald. Ik hecht aan naastenliefde. Als we dat allemaal (wereldwijd) deden zaten wij nu met een ander kabinet en zaten we niet met spanning te kijken naar wat er in de Arabische wereld gebeurt. Maar voorlopig moet je tot de rijkere klassen behoren om een stukje huid aan te schaffen dat je er wat jonger laat uitzien of om in één keer een baby te 'bestellen' voor 110 duizend euro waarbij alles wordt geregeld: eicel, sperma, draagmoeder en zelfs de baby-­take-home-garantie. In het laatste geval vraag ik me wel af hoe lang de garantietermijn is.
x

vrijdag 4 maart 2011

Uitslag

Ik had niet zo'n zin om op de uitslag van de echte verkiezingen voor de Eerste Kamer te wachten. Dus ik heb wat rekenwerk verricht. Hiernaast zie je dus de Eerste Kamer zoals hij er zeer waarschijnlijk uit zal zien. (Ik moet nog wat kleine slagen om de arm houden.)

Mocht dit de werkelijke uitslag worden, maak dan je borst maar nat. Dan zitten we nog wel een tijdje aan dit kabinet vast.
x

donderdag 3 maart 2011

Ultiem

"Het gaat niet om die paar minuten tijdwinst, het gaat om dat ultieme gevoel van vrijheid dat de Diederikken Samsoms van deze wereld ons maar steeds willen ontnemen." Dat schreef ene CM in een reactie op een artikel in Trouw over de de 130 km/u die je tegenwoordig op de Afsluitdijk mag rijden. (Het artikel ging over het verschijnsel dat men richting Friesland langzamer rijdt dan richting Noord-Holland.)

Dat 'ultieme gevoel van vrijheid' heb ik dus altijd gemist, maar om de een of andere gekke reden kan ik daar wel mee leven. En CM moet natuurlijk wel een beetje eerlijk zijn. Dat ultieme gevoel heeft zhij nog lang niet meegemaakt. Ik maak me namelijk sterk dat haar/zijn auto, zoals volgens mij de meeste auto's, ook de 200 km/u wel haalt. CM voelt zich immers pas helemaal vrij als zhij het maximale uit die auto kan halen, niet gehinderd door al die linkse 'Diederikken', die niet zullen aarzelen CM te knechten met geneuzel over emissiefactoren, geluidhinder en klimaat; evenmin gehinderd door al die watjes die 120 km/u snel genoeg vinden.

Ik heb wel een klein beetje medelijden met CM. Zhij is afhankelijk van een stukje techniek om het ultieme gevoel van vrijheid te bereiken, maar al die andere autobezitters, Diederikken, Marken, Geerten, Jobben, Jolandes, Maximen, noem maar op, zullen dat voorkomen.
x

woensdag 2 maart 2011

Verkiezingen

Als voormalig provinciaal ambtenaar behoor ik tot de weinige Nederlanders die weten waar het provinciaal bestuur over gaat. Ik noem, gewoon uit mijn hoofd, een paar dingen: ruimtelijke ordening, aanleg en onderhoud van provinciale wegen, toezicht op de gemeenten, regionaal openbaar vervoer (excl. in de grootstedelijke gebieden). Heb je enig idee wat de diverse politieke partijen in jouw provincie op die terreinen willen? Of stem je gewoon 'landelijk'? En heb je daarbij de samenstelling van de Eerste Kamer voor ogen? En heb je enig idee hoe de statenleden de leden van Eerste Kamer kiezen? Dat maken ze niet zelf uit, daarvoor krijgen ze instructies mee van de rekenmeesters binnen hun partij.

Eerst gaat de Kiesraad aan het werk. Die bepaalt per provincie welke waarde één stem van één Statenlid van één provincie heeft, door het aantal inwoners van die provincie te delen door 100 keer het aantal Statenleden van die provincie. Dat werd in 2007 in Zuid-Holland 628 en in Drenthe 119. Dat is dus in iedere provincie verschillend en ze hebben ook niet allemaal het zelfde aantal Statenleden.

Omdat de 'opkomst' vrijwel altijd 100% is, tenzij iemand te ziek is om naar de stembus in het Provinciehuis te gaan, kun je van te voren uitrekenen hoeveel stemmen worden uitgebracht. Daarbij kun je zelfs uitrekenen dat het handiger is dat bijv. één Statenlid van de SP niet op de eigen partij stemt, omdat die stem door afrondingen toch verloren gaat, maar op bijv. GroenLinks, dat daardoor net een zeteltje wint. Strategisch stemmen in optima forma.

Goed beschouwd is de hele procedure te belachelijk voor woorden en dan heb ik het nog niet eens over het democratisch gehalte. Zo lang we een Eerste Kamer hebben - en ik ben daar niet tegen - moeten we die ook gewoon rechtstreeks door het volk laten kiezen.

Gisteravond ben ik weer eens begonnen aan het kijken naar het 'Verkiezingsdebat'. Na een kwartiertje wist ik het wel weer: het is geen debat. Er was geen gelegenheid nog eens wat door te vragen. De dame en heren mochten nog een keer hun overbekende standpunten tegenover de overbekende standpunten van de andere zetten en moesten daarbij maar afwachten of ze een enkele van hun ingestudeerde 'grappen' ergens konden invoegen. Ik ben ermee gestopt. Ik weet toch wel wat ik straks ga stemmen.
x

dinsdag 1 maart 2011

Staatsbezoek

Onze Hare Majesteit, haar oudste zoon en schoondochter zouden komend weekend afreizen naar Oman voor een staatsbezoek. Zo'n bezoek wordt zeer ruim van tevoren afgesproken en toen wisten ze in Den Haag nog niet dat rond deze tijd het wat roeriger deel van de bevolking door de politie zou worden beschoten, weliswaar met rubber kogels, maar er zijn al wel doden gevallen.

Nu kon Den Haag op het moment van de afspraak al wel weten dat Oman, om het zacht te zeggen, een autocratisch geregeerd staatje is. Maar dat hinderde niet, want in het gevolg van ons staatshoofd bevindt zich bij zo'n officieel staatsbezoek altijd een hele stoet zakenmensen. Eigenlijk moet je het zo zien: het is een ordinaire handelsmissie, waaraan Onze Hare Majesteit als een soort excuus-Truus mag deelnemen en er zo enig cachet aan kan verlenen. Kathleen Ferrier, die zich bij dat bekende CDA-congres zo opwierp voor de mensenrechten, heeft volgens de Volkskrant wel een praktische oplossing voor het probleem: 'Een staatshoofd dat geweld gebruikt, druist in tegen een hoofdpunt van het Nederlandse beleid, de mensenrechten,' zegt CDA-woordvoerster Kathleen Ferrier, die vindt dat er erg hard is opgetreden tegen de demonstranten. 'Je kunt je voorstellen dat het staatshoofd niet meegaat en dat het een zakelijke missie wordt,' aldus de christen-democrate.

Zo is het maar net, Kathleen: business as usual.
x