maandag 31 oktober 2011

Racen

Al zappend kwam ik terecht bij National Geographic. Ik zag beelden uit Alaska. Besneeuwde toendra's en bergen. Het soort natuurgebied waar ik gek op ben. En wat deed men daar? Er werd een wedstrijd gehouden met sneeuwscooters over 300 km. Het zou me niets verbazen als er in de zomer wedstrijden gehouden worden met quads, van die motoren op vier wielen. Als gemeenschappelijke kenmerken hebben quads en sneeuwscooters, dat ze uitlaatgassen verspreiden en een pestherrie maken. Wat beweegt mensen er nou toe zich op die manier door de natuur te bewegen? Op nog wat grotere schaal wordt dat jaarlijks gedaan bij de Dakarraces, waarin zelfs in vrachtwagens rondgeragd wordt. Wanneer iemand bij die race verongelukt en dat in het nieuws vermeld wordt, heb ik de neiging te denken: Eigen schuld, dikke bult! Het lukt me dan echt niet om medelijden te hebben.

Je zou denken dat de overheid zulke races zou verbieden, om natuurgebieden te beschermen. Maar die film bij National Geographic ging over de State Troopers van Alaska, de nationale politie. Die hadden het maar druk met die scooterrace, want ook daarbij willen wel eens ongelukken gebeuren en dat bij een temperatuur van zo'n dertig graden onder nul. Met helikopters en ook van die sneeuwscooters worden slachtoffers opgespoord om ze hulp te bieden en zo nodig naar een ziekenhuis te vervoeren. M.a.w.: de overheid draagt eraan bij dat dit soort totaal overbodige bezigheden in stand worden gehouden.

Sneeuwscooters zullen we in ons land niet vaak zien, maar met een quad kun je zelfs Nederlands Kampioen worden en er is voor de deelnemers natuurlijk geen bal aan als ze over een verharde weg zouden moeten rijden. Voor een wedstrijdbaan moet dus een stukje natuur opgeofferd worden.

Het lijkt me ook een leuk onderwerp voor medische wetenschappers: met hoeveel jaren wordt je leven bekort als je een regelmatige bezoeker van auto- of motorraces bent? Daarbij wordt immers een behoorlijke hoeveelheid uitlaatgassen geproduceerd en door de toeschouwers ingeademd.
x

zondag 30 oktober 2011

Humaan

Je zou het bijna briljant kunnen noemen. Het CDA doet alsof het per resolutie zijn christelijk gezicht heeft teruggevonden, door met grote meerderheid uit te spreken dat het asielbeleid humaner moet worden. In feite sprak dat congres gisteren uit, dat het CDA al ruim een jaar deel uitmaakt van een coalitie, die een inhumaan asielbeleid voert, omdat anders gedoogpartner PVV er de brui aan geeft.

In het debat dat a.s. dinsdag in de Tweede Kamer gevoerd gaat worden, mag de CDA-fractie laten blijken hoe humaan ze werkelijk is. Op de radio hoorde ik een hoogleraar (in de ethiek, geloof ik) een opmerking maken over de redenering van Leers: Ik doe niet anders dan de regels toepassen die de Tweede Kamer in meerderheid heeft gemaakt. De hoogleraar zei, dat als die regels tot verkeerde of ongewenste beslissingen leiden, je niet naar sluipweggetjes moet zoeken, (zoals een toeristenvisum voor Mauro), maar dat je de regels moet veranderen. Maar dat heeft het CDA-congres niet met zoveel uitgesproken en daar zal de grote meerderheid van de CDA-fractie zeker niet voor pleiten. Als die twee dissidenten met de oppositie meestemmen, wordt dat weer goedgemaakt door de SGP.

Je vraagt je zo langzamerhand af, waarom Mauro graag in dit land wil blijven. Als hij al verder mag studeren is hij na afloop van die studie nog steeds de asielzoeker wiens verzoek geweigerd is en zal hij toch worden teruggestuurd naar Angola, want ik vrees dat het asielbeleid dan nog steeds niet humaner zal zijn geworden.
x

zaterdag 29 oktober 2011

Bosporna

Het is weer paddenstoelentijd! Dan mag ik weer met mijn camera de bossen in om nog weer meer foto’s te maken van die onwijs mooie en mysterieuze natuurverschijnselen. Er moeten in Nederland meer dan 4000 verschillende soorten staan, dus ik heb er nog wel een paar te gaan. Een van mijn favoriete plekken is de Heemtuin in Capelle aan den IJssel. Daar staan paddenstoelen waarvoor ze zelfs uit het buitenland komen. Een week of twee geleden werd er een ontdekt die er nog niet eerder groeide. Daar kwam dan ook meteen iemand van Naturalis uit Leiden op af. Een bijzonder plekje dus. Ik ga daar het liefst op een doordeweekse dag naar toe. Meestal ben je dan alleen. Zo niet vorige week. Ik liep er weer te genieten en ik had een paar mooie plaatjes geschoten. Met de rust was het echter gauw gedaan. Onder begeleiding van een gids arriveerde een groep van 12 dames, ik schatte ze zo rond de zestig, en die begonnen aan een rondgang met tekst en uitleg. Het lukte me een half uurtje om ze voor te blijven maar er was geen ontkomen aan. Mijn oog viel op een grote stinkzwam die net uit zijn ei was gekomen. Dat is op zijn zachtst gezegd een opvallend geval, niet in het minst door de geur die hij verspreidt. Rottend vlees komt dicht in de buurt. Fotogeniek is hij zeker. Ik zat op mijn knieën tussen de takken, mijn camera tegen de grond, maakte een paar foto’s en daar verscheen de vrouwenclub. Het viel te verwachten: hilariteit. “Rosalinde, moet je hier eens komen kijken. Een van je vriendjes.” “Ik neem aan dat u het niet over mij hebt” reageerde ik en vervolgens bevond ik mij in het middelpunt van een groep vrouwen die duidelijk onder de indruk waren van “vadertje natuur”. “Ik zou die kabouter wel eens willen zien die daaronder ligt” merkte één van de dames op en toen lukte het mij niet meer om serieus met mijn hobby bezig te blijven. “Jaja, scherpe foto’szitten er nu niet meer in” kwam het van links achter, waarop ik reageerde met de opmerking dat niemand zich zorgen hoefde te maken over mijn vaste hand. De natuurgids vond het welletjes en verloste mij van de afleiding. Ik maakte die ochtend nog een paar mooie foto’s. Het was een ochtend die me bij zal blijven als de ochtend van “bosporna met dames van zware zeden”. Bijgaande foto maakt de bron van inspiratie denk ik wel duidelijk.

Crisis

"Congressen kopen geen straaljagers", zei ooit PvdA-minister van defensie Vredeling, toen binnen een groot deel van de PvdA-achterban ('Nieuw Links') onvrede bestond over de aanschaf van nieuwe straaljagers en een partijcongres een motie daartegen dreigde aan te nemen. Als ik het me goed herinner is zo'n motie niet aangenomen.

CDA-minister Leers heeft nog niet geroepen: Congressen verlenen geen verblijfsvergunningen. Het zit er dik in dat er vandaag in het CDA-congres gesproken wordt over het alsnog verlenen van zo'n verblijfsvergunning aan de Angolese jongen Mauro. Volgens Leers is dat juridisch niet mogelijk, maar in de Volkskrant van vandaag beweren twaalf rechtshoogleraren dat het wel degelijk mogelijk is.

Ik vermoed dat Leers, 'als mens', wel degelijk gebruik zou willen maken van zijn discretionaire bevoegdheid Mauro die verblijfsvergunning te verlenen, maar hij staat onder zware druk van zijn CDA-collega's en -Kamerleden dat niet te doen, om de PVV niet tegen de schenen te schoppen.

Ik denk dat een meerderheid van het CDA-(congres) best zou willen uitspreken dat Leers van zijn bevoegdheid gebruik moet maken, maar durft die meerderheid dat ook? Leers kan dan maar twee dingen doen: die uitspraak volgen of aftreden. Het congres staat voor de keuze: de eigen minister of de hele regering te laten vallen. En wat gaan de dissidenten in de CDA-fractie doen? Hebben die het lef om in de Tweede Kamer met de oppositie mee te stemmen, als die per motie Leers wil dwingen de verblijfsvergunning te verlenen? In deze economisch moeilijke tijden kunnen we ons geen kabinetscrisis veroorloven is een argument dat zo maar van stal gehaald kan worden. Trouwens, de PvdA ziet liever ook geen crisis met daarop volgende nieuwe verkiezingen. Net als het CDA staat ze in de opiniepeilingen dik in de min.

Wat er vandaag in het openbaar in het CDA-congres gezegd gaat worden is nauwelijks van belang. De werkelijke discussies zullen in de wandelgangen gevoerd worden. Daar wordt de druk uitgeoefend. Ik denk dat er helemaal geen motie wordt ingediend en als dat wel gebeurt, wordt hij niet aangenomen. Ik hoop dat ik ongelijk krijg.
x

vrijdag 28 oktober 2011

Duurzaam

Solidaridad krijgt van het kabinet 30 miljoen euro extra om eerlijke handel en duurzame productie verder te ontwikkelen. Zo zullen samen met bedrijven normen worden opgesteld voor duurzaam vlees. Dat las ik in Trouw. Uiteraard begrijp ik best wat er bedoeld wordt, maar ik trek toch mijn taalkundige wenkbrauwen op bij de term "duurzaam vlees". Immers het verantwoorde vlees dat ik aanschaf is bepaald niet duurzaam. Na twee dagen is het allemaal verdwenen, tegelijk met allerlei minder verantwoorde levens- en genotmiddelen.

Waar gaat het hier in feite om? Om een duurzame aarde. De productie van vlees, door het kweken van dieren, wordt algemeen gezien  als een van de belangrijkste oorzaken van opwarming van het klimaat. Voor koeien heb je weilanden nodig en daarvoor worden complete bossen  gekapt, wat de capaciteit voor de verwerking van kooldioxide vermindert. Voor het klimaat zou het het beste zijn als we allemaal vegetariërs zouden worden, maar eerlijk gezegd ben ik (ook) nog niet zo ver. Een andere methode zou zijn de omvang van de wereldbevolking aan te passen, aan de mogelijkheden die de aarde, de natuurlijke plantengroei en het natuurlijke aantal dieren bieden. We moeten als het ware weer terug naar de beginsituatie van het jagen en verzamelen: alleen datgene eten wat van nature voorkomt en de voedselvoorziening niet tot een industrie maken. Gisteren las ik weer eens een Allerhande door waarin AH reclame maakt voor tonijn en kabeljauw die met een hengel gevangen zijn. We zouden, vermoed ik, al heel wat minder vlees eten, waarschijnlijk in het algemeen minder, als we fast food ketens zouden afschaffen. Gewoon 's ochtends thuis verantwoord ontbijten, je eigen bammetje meenemen voor de lunch en even wat meer nadenken over de samenstelling van de avondmaaltijd. Waarom worden aan melk, die van nature best lekker is als niet alle vet eruit gehaald wordt, kunstmatig allerlei smaakjes toegevoegd?

We weten allang wat we fout doen, maar nu gaat er nog eens dertig miljoen naar Solidaridad die in overleg met o.a. MacDonald normen moet gaan opstellen voor verantwoorde voedselproductie. Als die normen er eenmaal zijn en Mac Donald ze ook nog eens gaat naleven en de diverse overheden dat ook nog eens gaan controleren en handhaven, blijven we, vrees ik, nog steeds te veel eten, want we willen MacDonald niet om zeep helpen. We willen alleen een goed gevoel overhouden aan het eten van 'duurzame' Big Mac. Gooi er een extra plakje tomaat en een toefje ijsbergsla bij en het wordt nog 'gezond' ook.
x

donderdag 27 oktober 2011

Vertrouwen

Moet ik straks naar de tv kijken of naar de radio luisteren om te weten te komen of ze er in Brussel uitgekomen zijn? Wat doe ik met die wetenschap? Mijn (financiële) toekomst is afhankelijk van de vraag of beleggers nog vertrouwen hebben in de euro. Die beleggers willen weten of types als Sarkozy en Berlusconi bereid zijn iets te doen, waarmee ze beter niet bij hun eigen achterban kunnen aankomen. Terwijl wij al besloten hebben de pensioenleeftijd te verhogen tot 67, kunnen Sarkozy en Berlusconi hun politieke toekomst wel vergeten als ze de pensioenleeftijd op 60 brengen. Met zulke mensen moeten de andere regeringsleiders een compromis sluiten. Dat compromis moeten ze 'verkopen' aan beleggers die van het geld dat ze maandelijks overhouden meer geld willen maken.


Ik heb al niet zo gek veel vertrouwen in politici, maar mijn vertrouwen in beleggers is nog minder. Ik heb geen zin deze dag voor mij te laten verpesten. Ik wacht wel tot het NOS-journaal van acht uur vanavond om te weten te komen wat er besloten is en hoe iedereen daarop reageert.
x

woensdag 26 oktober 2011

Zendeling

"God bestaat niet en Jezus is zijn zoon". Dat is de titel van het nieuwe boek van Klaas Hendrikse, die al weer enkele jaren geleden landelijke bekendheid kreeg als de dominee die in de Protestantse Kerk in Nederland verkondigen dat God niet bestaat. Nu is Jezus aan de beurt. Dat schrijft Trouw vandaag. Gods zoon is een overschatte figuur in de christelijke traditie, stelt Hendrikse. "Er zijn nog meer religies op de wereld, hoor. Hebben die Jezus nodig? Wat een arrogantie!"

Wat mij betreft heeft Hendrikse gelijk, maar ik vraag me wel af, waarom hij lid en zelfs voorganger blijft in een club, waarvan hij de basisprincipes niet onderschrijft. Ik ga er maar vanuit dat hij ook zijn inkomen op die manier verwerft. Als Jan Marijnissen, voorzitter van de SP, ineens zou verkondigen dat het socialisme een overschatte ideologie is, zou ik het wat bezwaarlijk vinden dat mijn contributie deels gebruikt werd voor zijn salaris.

Had de kerk u weg moeten sturen?

"Dat zou tenminste consequent zijn geweest. Dan had ik de kerk hoger gehad dan nu. Wil je nog een duidelijk boodschap hebben, dan had de kerk moeten zeggen: 'Hier staan wij voor. Hendrikse weerspreekt dat, dus we zetten hem eruit'."

Ja, zo kun je het ook zien, maar naar mijn idee had Hendrikse als eerste consequent moeten zijn en uit de PKN moeten stappen. De kerk had niet de guts om mij eruit te mieteren. Waar waren zijn guts? In mijn jeugd heb ik geleerd: "Wiens brood men eet, diens woord men spreekt." Dat kun je vervelend vinden, maar als je dat woord niet meer te pruimen vindt, moet je niet dat brood blijven aannemen.

...U wilt (van niet-kerkelijke mensen) horen: wat fijn dat er ook een dominee is die onze taal spreekt.

"Precies!"

Op mijn steun hoeft Hendrikse niet te rekenen. Ik heb geen dominee nodig om zeker te weten dat er geen alles bestierende God is. Hendrikse wil gewoon een voorganger met volgelingen blijven. Hij is een zendeling, die vindt dat hij gelijk heeft. Ik heb altijd een hekel gehad aan zendelingen.
x

dinsdag 25 oktober 2011

Volksstemming

Je hoort nog wel eens zeggen dat de regering meer naar het volk moet luisteren. Ze doet immers maar zelden datgene wat het volk wil. Ga bijvoorbeeld eens een volksstemming houden houden over de vraag of Nederland moet bijdragen aan het overeind houden van Griekenland. Er zijn, vrees ik, maar weinig mensen die precies weten wat de financiële implicaties zijn van het 'ja' of 'nee', dat ze door het versturen van '1' of '2' per sms'je kunnen aangeven.

Veel mensen zullen sowieso 'nee' stemmen omdat ze altijd al tegen de euro waren, of omdat ze vinden dat er teveel door 'Europa' geregeld wordt. Ik vermoed dat een volksstemming over de vraag of we de EU moeten opheffen ook een meerderheid zou krijgen. Maar je weet het nooit bij volksraadplegingen. Dat weten we intussen door de uitslag van de verkiezing van de winnaar van de Televizierring. Iedereen was ervan overtuigd dat 'The Voice of Holland' met de eer zou gaan strijken. Mies Bouwman, die de ring mocht uitreiken, was volgens het AD verbijsterd toen ze op een briefje las dat 'Voetbal International' het ding kreeg. Mies vond het zo verbazingwekkend dat de 81-jarige televisie-icoon 'de heren van de organisatie' na afloop aanraadde 'eens goed na te denken' over de volgende editie van de prijzenshow.(...) Ik zou zeggen: ga met elkaar om de tafel en zorg dat er volgend jaar weer een voor iedereen begrijpelijke winnaar komt.'

Nou laat je het volk een keer beslissen en dan doet het niet wat de 'autoriteit' - want dat is Mies toch? - verwacht. Uit mijn jeugd herinner ik me nog een verkiezingsslogan van de CPN: "Hoge lonen, lage prijzen." Je zou zeggen, dat iedereen daar vóór zou zijn, maar toch verkreeg de CPN geen absolute meerderheid bij die verkiezingen. Morgen moeten de Europese regeringsleiders beslissen over (verdere) steun aan Griekenland. Je mag hopen dat het een "voor iedereen begrijpelijke" beslissing wordt. Maar hebben ze bij de EU iemand die dat enigszins helder kan uitleggen?
x

maandag 24 oktober 2011

Keuken

Ik houd van simpele ontwerpen en veel simpeler dan wat je hierboven ziet kan haast niet. Bij Ikea valt het in de categorie bijzettafels. Die zie je in het algemeen in woonkamers. Van deze zegt Ikea: "Incl. wielen; maakt het meubel makkelijk verplaatsbaar. Maakt het comfortabel om in bed te lezen, te eten of te werken."

Ik ben absoluut niet van plan in bed te lezen of te eten en werken doe ik sowieso niet. Die wielen komen er bij mij niet onder. Hij krijgt een vaste plaats in de keuken tegen de muur tegenover het keukenblok. Het wordt de plaats voor het koffieapparaat, het waterkookapparaat, mijn persoonlijke koffie- en theekoppen en de suikerpot. Dingen dus die ik dagelijks gebruik en die ik niet voortdurend in een kast zet om ze daar weer steeds weer uit te halen.

Gisteren waren mijn zwager en schoonzus op bezoek. Hij denkt al jaren beroepsmatig na over het inrichten van woningen - en dus van keukens - en ik ben niet zó eigenwijs dat ik het altijd beter denk te weten. Over enige tijd zal er ook een inductiekookplaat geplaatst worden. Dat vraagt weer om verplaatsing van koelkast en oven/magnetron,wat weer verplaatsing van die bovengenoemde apparaten en aanschaf van dat simpele meubelstuk noodzakelijk maakt. Dat geeft ook weer meer ruimte op het aanrecht.

Het zou best zo kunnen zijn dat ik met de kerstdagen in een geheel naar wens ingerichte woning zit en dat ik in een definitief ingerichte keuken mijn kerstdiner (boerenkool met worst) kan kan bereiden.
x

zondag 23 oktober 2011

Spoken

Midden in de nacht werd ik wakker doordat op de deur, die leidt naar de hal die ik met de bewoners van twee andere flats deel, geklopt werd. Ik ging mijn bed uit en keek even door dat 'oogje' in de deur. Ik zag geen buurman of -vrouw die hulp behoefde. Voor alle zekerheid keek ik nog even of er wellicht iemand op een van de balkondeuren had geklopt. Daar bevond zich ook niemand.

Ik had het kunnen weten. Het is gewoon een nieuw spookgeluid. Het is namelijk, in mijn vorige woning al diverse malen voorgekomen dat ik wakker werd door het geluid van de telefoon of de deurbel. En dat niet alleen in het holst van de nacht, het gebeurde ook wel als ik 's middags een dutje deed. Vaak wist ik dat het niet 'echt' was, omdat ik het mechanische gerinkel hoorde van een ouderwetse telefoon of deurbel, maar minstens zo vaak was/leek het op het elektronisch geluid dat door de eigentijdse telefoons en deurbellen wordt voortgebracht.

Het zijn dus duidelijk 'spookgeluiden', maar ze hangen nooit samen met een droom, tenzij je het horen van zo'n geluid een droom kunt noemen. Dromen schijnen, volgens sommige mensen, iets te betekenen. Is er iets, bijvoorbeeld mijn onderbewuste, dat mij 'bij de les' wil houden of ergens op wil attenderen? Er zijn altijd wel klusjes die ik zou moeten doen, maar nog even uitstel. Gaat het daarover? Ik houd niet van dingen die alleen 'verklaard' worden door mediums. Ik heb eens bij wijze van test een medium geraadpleegd. Voor zover nodig was mij duidelijk geworden dat mediums charlatans zijn. Het lijkt me wel interessant de herkomst van de spookgeluiden ook eens aan een internetmedium voor te leggen. Die zal ongetwijfeld zeggen dat iemand uit mijn verleden contact met mij zoekt. Ik zal jullie op de hoogte houden.
x

zaterdag 22 oktober 2011

Tentenkamp

Het is mij niet erg duidelijk wat de mensen van de 'Occupy-beweging' precies willen bereiken en hoe ze dat willen bereiken. Ik geloof dat "minder macht voor het grootkapitaal" een redelijke samenvatting is. Dat is natuurlijk tegen het zere been van de VVD: de voorzitter van de VVD-fractie in de Amsterdamse gemeenteraad heeft er al voor gepleit dat midden volgende week het tentenkamp op het Beursplein verdwijnt. Daar moet wat hem betreft niet de politie voor ingezet worden, dat moet in goed overleg tussen bezetters en burgemeester gebeuren. Het lijkt me bij voorbaat duidelijk dat die bezetters zich niet door Eberhard van der Laan laten overtuigen dat ze beter kunnen vertrekken. Het lijkt me even duidelijk dat beurshandelaren, bankdirecteuren en directeuren van beursgenoteerde bedrijven niet erg onder de indruk zijn van het tentenkamp en hetgeen daar bediscussieerd wordt. Ik denk dat er beter IN de beurs dan daarbuiten gekampeerd kan worden. Destijds werd het Maagdenhuis bezet, niet het plein ervoor.

Er is mij nog geen overduidelijke aanwezigheid van politici op het Beursplein opgevallen. En het zullen toch de politici moeten zijn die de wezenlijke veranderingen moeten doorvoeren. Het waren immers ook de politici Reagan en Thatcher die aan de wieg van de huidige crisis hebben gestaan met het doorvoeren van hun theorie over de supply-side economie: leg de producenten van goederen en diensten zo weinig mogelijk belastingen en regeltjes in de weg en het gaat iedereen goed. Het heeft in Amerika gezorgd voor het ineenstorten van een goed gereguleerd banksysteem voor spaarders en leners, wat de Amerikaanse belastingbetalers miljoenen heeft gekost. Het heeft in ons land geleid tot de aanbidding van de 'marktwerking' die ook zo nodig moest worden ingevoerd in de nutsbedrijven en de gezondheidszorg. Het is mij nog niet opgevallen dat het op die terreinen veel beter en goedkoper is geworden.

Gisterochtend luisterde ik naar een programma op Radio 1 over de slechte staat van de Nederlandse pensioenfondsen. Een deel van mijn huidige inkomsten komt van de twee grootste pensioenfondsen van dit land: het ABP en Zorg en Welzijn. In de tijd dat Lubbers minister-president was heeft de overheid 15 miljard gulden uit het ABP gegraaid. Als de overheid dat netjes zou teruggeven zou het met de dekkingsgraad van het ABP weer helemaal goed zitten en zouden ze daar niet hoeven denken over verlaging van mijn pensioen met tien procent. De bestuurders van het ABP blijken overigens voor een dagdeel vergaderen een bedrag van ruim 800 euro te ontvangen. Ze doen dat overigens 'in de tijd van de baas', want het besturen van een pensioenfonds is een bijbaan. (De meeste bestuursleden zitten daar namens een werkgevers- of werknemersvereniging.) Wellicht dat ze daarom niet in de gaten hebben gehad, dat er wellicht iets te riskant werd belegd in wat later zeepbellen bleken te zijn.

Ik wordt geacht in het ABP-bestuur vertegenwoordigd te zijn door FNV-voorman Xander den Uyl (hij is zelfs vicevoorzitter van het ABP), maar ik heb hem niet gekozen. Ik heb geen enkele invloed op de wijze waarop met mijn financiële tegoeden wordt omgesprongen. Misschien moet ik, met andere gepensioneerden, maar eens een tentenkamp in Heerlen gaan opzetten. Occupy het ABP!
x

vrijdag 21 oktober 2011

Break

Eén van de taken van de NOS is ons op de hoogte houden van wat er in de wereld gebeurt. Dat gebeurt via radio en tv op vaste tijdstippen. Maar af en toe is er 'breaking news'. Dat is zo belangrijk dat de normale programmering ervoor onderbroken wordt. Dat deed zich gisteren weer voor: de Libische dictator Kadhafi was volgens bepaalde berichten óf gevangen genomen, óf gedood. Zoiets kun je in in enkele minuten vertellen en vervolgens de normale programmering hervatten. Maar zo werkt het niet: daar blijft de NOS over doorgaan. Tegen de achtergrond van feestvierende en in de lucht schietende Libiërs wordt steeds dezelfde mededeling herhaald, waarbij vermeld wordt dat er nog niets officieel bevestigd is. Vervolgens mogen deskundologen in beeld of via de telefoon vertellen wat naar hun mening de gevolgen zijn van  datgene waarvan niet zeker is dat het gebeurd is.

De NOS is niet de enige met dit soort 'berichtgeving'. De beelden op de achtergrond zijn in dit soort gevallen van CNN of Al Jazeera, want die hebben mensen ter plekke, die in het algemeen ook niet veel meer doen dan speculeren n.a.v. onbevestigde geruchten. De NOS zou zich dus kunnen beperken met het advies aan zijn kijkers af te stemmen op een van deze zenders, die door vrijwel alle tv-providers geleverd worden. Per slot van rekening doet de NOS zelf niet anders. Maar die kan het niet laten zijn eigen speculaties daar aan toe te voegen. Als het waar is dat Kadhafi is gedood door de NAVO, valt dat dan wel binnen het 'mandaat'? Was het niet beter geweest dat Kadhafi gevangen genomen was en voor de rechter gebracht zou kunnen worden? Wat gaat er vervolgens In Libië gebeuren? Daar heb ik de NOS niet voor nodig. Libië wordt geen democratisch land naar Westerse begrippen, net zo min als Irak, Tunesië en Egypte. Dat interesseert ook geen mens en zeker niet de politici in het Westen. Tussen de bedrijven door immers waren beelden te zien waarin dezelfde dictator allerhartelijkst werd begroet door de machthebbers van Italië, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en de Verenigde Staten van Amerika. Hij had immers beloofd zijn negatieve activiteiten niet meer tegen het Westen te zullen richten. Dat Westen ziet liever een stabiel land waarin de bevolking wordt onderdrukt, dan een land waarin de bevolking in opstand komt en je nooit weet waar dat op uitdraait. Worden de nieuwe machthebbers wel vriendjes? Laten we maar vast wat bommen op de tegenstanders gooien om ze gunstig te stemmen. Bescherming van de bedreigde bevolking is daar een goed excuus voor. Ik kan nog wel een paar landen noemen waar de bevolking stevig onderdrukt wordt. Maar ja, dat zijn nog wel eens belangrijke handelspartners, of ze kunnen dat (weer) worden en dan moet je niet beginnen met de hele infrastructuur weg te bombarderen.  Of die landen, zoals Birma of Somalië, zijn op wereldschaal te onbelangrijk om in te grijpen.  Jammer voor de onderdrukte bevolking daar, maar we houden op verontwaardiging en 'stille diplomatie'.
x

donderdag 20 oktober 2011

Simpel

Wat is het idee-achter-de-laptop? Dat je op allerlei plaatsen een computer bij de hand hebt. Daarom heeft het ding een accu, want je hebt niet overal een stopcontact bij de hand. Wat doet een laptop die je aan zet? De werkende onderdelen gaan op zoek naar de accu die hen moet voeden. Als die accu disfunctioneert gaan die andere onderdelen moeilijk doen, zoals de afgelopen dagen bij mijn laptop gebeurde, zoals het eigener beweging in de slaapstand gaan.

Gisteren ging ik naar Dynabyte, de leverancier, die al snel de diagnose stelde: accu kapot. Wanneer ik in de hier en daar nog heersende chaos de rekening kan vinden,  kunnen ze een nieuwe accu leveren, want e.e.a. valt nog onder de garantie. Dat duurt al gauw een paar weken, want in tegenstelling tot de legendes die daarover de ronde doen, werkt het bedrijfsleven echt niet altijd vreselijk snel, zeker niet als ze enige service moeten leveren. "Wat doe ik in de tussentijd?" vroeg ik de jongeman van Dynabyte. Dat bleek heel simpel te zijn: "De accu eruit halen." Ik moest denken aan wat geschreven staat in Mattheüs 18:8: "indien uw oog u ergert, trekt het uit, en werpt het van u." Die accu ergerde mij, dus ik trok hem eruit. Ik ben niet zo ver gegaan om hem van mij te werpen, want dat krijg ik zeker geen nieuwe geleverd. Hoe dan ook: als die elektriciteit zoekende onderdelen van de laptop geen accu kunnen vinden, gaan ze vanzelf op zoek naar het piefje, waarlangs netstroom binnenkomt. Als niet-deskundige vraag ik me dan af, waarom gebeurt dat niet als de accu niet (goed) werkt, want die elektriciteit was al die tijd volop beschikbaar?

Het goede nieuws is dat ik weer de hele dag over mijn laptop kan beschikken en wat uitgebreidere Beggartalks kan schrijven en wat meer kan communiceren.
x

woensdag 19 oktober 2011

Vorderingen

Langzamerhand begint mijn woning ingericht te raken. In ieder geval de woonkamer begint in de afrondingsfase te komen. Er zijn duidelijke zit- en eethoeken, al bevinden zich die niet in een hoek. Alle boeken staan in de kast, zij het nog niet in de juiste volgorde. Dat wordt een klus voor 'later', al heb ik mij voorgenomen dit vóór de kerst te realiseren. Er hangen intussen ook schilderijen aan diverse wanden.

En nu moet ik weer ophouden, want de accu is bijna leeg. Vandaag ga ik naar Dynabite, waar ze wellicht het probleem kunnen opsporen.
x

dinsdag 18 oktober 2011

Ritme

Een van de gevolgen van de verhuizing is dat ik de afgelopen weken heel weinig alleen geweest ben. Er waren mensen om me heen die me hielpen bij het op- en inruimen, het schoonmaken en andere klussen. Er was een schilder en er waren mannen die iets kwamen repareren, zoals niet goed open gaande ramen en een verstopte afvoer in de keuken.

Er komen ook vrienden langs die benieuwd zijn naar mijn nieuwe woonruimte en hoe ik daar leef. Afgelopen vrijdag waren dat Jan uit Gouda en Elly, morgen Tom en Henny uit Zaandam en gisteren kwam Zuster Klivia lunchen, wat weer zeer gezellig was. We konden weer eens goed bijpraten over allerlei lief en leed en hoe daarmee om te gaan.

Vandaag komt Roel uit Zoetermeer nog enige lampen bevestigen, zodat ik ook in de hal en de slaapkamer alleen nog maar op een knopje hoef je te drukken om te kunnen zien waarover ik kan struikelen en hoe laat dat gebeurt.

Voeg daarbij dat mijn laptop niet naar behoren functioneert en het eindresultaat is dat ik nog niet echt in mijn normale dagelijkse ritme zit. Aan lezen ben ik nog niet toegekomen en schrijven doe ik ook veel minder.

Vandaag is het 18 oktober en zou Boukje zou 67 geworden  zijn. Normaliter sta ik daar niet bij stil, dus ook vandaag ga ik niet iets bijzonders doen dat daarmee verband houdt. Ik moet niet vergeten Sjouk te feliciteren, de enige schoonzus van wie ik de verjaardag precies weet.
x

maandag 17 oktober 2011

Eentonig

Het wordt wat eentonig hier. De laptop geeft steeds wisselende berichten over zijn beschikbaarheid, dat wil zeggen over e tijd gedurende welke de accu over voldoende capaciteit beschikt. Nadat hij gistermiddag een tijd aan het infuus had gelegen was hij beschikbaar voor ruim een uur. Ik heb hem uitgezet en pasnet weer aangezet. In de tussentijd heeft hij voortdurend aan dat infuus gelegen, maar direct na het aanzetten gaf hij aan dat er nog twintig minuten de tijd was en of ik hem maar op netstroom wilde zetten. Anders springt hij spontaan in de slaapstand.

Ik houd het dus maar weer kort vandaag. Dat komt wel weer goed uit, want ik moet er ook nog voor zorgen dat mijn aangename bezoek van vandaag waarderende woorden kan spreken over de lunch die ik haar aanbied.
x

zondag 16 oktober 2011

Helaas

Ik dacht, na advies van vriend John, een oplossing gevonden te hebben hebben voor mij accuprobleem, maar ik heb te vroeg gejuicht. Ik kon nog net mijn zondagse blog bij Silly Me schrijven. Kijk daar dus maar.

zaterdag 15 oktober 2011

Leeg

De batterij van mijn laptop is nu bijna leeg. Ik kreeg een waarschuwing dat hij zomaar in de sluimerstand kan gaan. Misschien dat ik later hier nog wat schrijf.
x

vrijdag 14 oktober 2011

Storing

Wat krijgen we nu weer? Als ik mijn laptop aan zet gaat er een blauw lichtje branden. Dat gebeurde dus ook toen ik hem zojuist aan zette, maar er is een verschil: het lichtje knipperde en knipt nog steeds. Ik nam aan dat dit iets betekent. Ik ging met mijn muisaanwijzer naar het icoontje op de taakbalk dat iets zegt over de batterij. Normaal geeft dat aan dat de laptop is aangesloten op het elektriciteitsnet en dat de de batterij voor 100% geladen is. Nu echter zegt hij dat hij voor 48% geladen is, voldoende voor twee uur en twee minuten. Hij zegt niets over netvoeding, terwijl er toch echt een kabeltje van laptop naar stopcontact loopt. Het licht in mijn 'computerkamertje' brandt en het knopje voor dat licht is aangesloten op dezelfde kabeltjes als dat stopcontact.

Het wordt nog gekker: terwijl ik zat te typen, ging de monitor plotseling spontaan op zwart en werd er een update van Windows geïnstalleerd. Norma;iter gebeurt dat als je zelf de computer uitzet. Het vervelende is nu dat ik weinig tijd heb om na te gaan wat dit allemaal betekent, want ik ga - de afspraak daarvoor is al geruime tijd geleden gemaakt - de hele dag met drie vrienden films kijken op een tv-scherm dat nog een slag groter is dan dat wat ik onlangs zelf heb aangeschaft. Eén van die vrienden heeft via via een aantal oude films gedownload, waaronder 'North by northwest' van Alfred Hitchcock, waarin die bekende scene voorkomt, waarin Carry Grant langs een van de presidentskoppen klimt die in de rotsen van Mount Rushmore zijn uitgehakt.
Een andere film die ik graag weer eens wil zien is 'Charade' met Audrey Hepburn, een van de mooiste filmactrices aller tijden. Los van de films is het gewoon leuk weer eens een dagje met deze vrienden door te brengen en over van alles en nog wat te praten.

Intussen heeft de batterij nog 58 minuten te gaan. Na publicatie van dit blog sluit ik de pc af. Ben benieuwd wat ik morgenochtend kan of niet kan.
x

donderdag 13 oktober 2011

Later

Trouwe lezers van Beggartalk weten dat dit meestal rond zes uur 's ochtends wordt gepubliceerd. Dat betekent niet dat ik al veel vroeger begon te schrijven. Het was meestal de dag ervoor al helemaal geschreven. Bij mijn kop thee liep ik alleen de tekst nog even na, op zoek naar typefouten. Een enkele keer wijzigde ik nog watof voegde ik nog wat toe.

Van nu af aan wordt dat anders. Ik heb mij voorgenomen pas na het wakker worden te gaan schrijven, met een fris hoofd als het ware. Dat betekent dus dat het wel acht uur kan worden voor op deze plek een nieuwe tekst verschijnt die - en daarom is dit bloggen begonnen - duidelijk maakt dat ik weer gezond en in het bezit van mijn geestelijke vermogens ben opgestaan. Een duidelijke reden voor deze verandering heb ik niet. Houd het er maar op dat verhuizing ook tot veranderingen in het leefpatroon leidt.
x

woensdag 12 oktober 2011

Sorry

Weer niets nieuws, want ik had weer andere prioriteiten. Ik kan wel even vermelden dat de woonkamer nu mooi verlicht kan worden. Dat heb ik niet zelf gedaan natuurlijk. Dat heeft een professional gedaan. Die werd even in verwarring gebracht, omdat de ene zijde van de woonkamer een aantal centimeters korter is dan de andere zijde. Oorzaak: het gehele complex is in een flauwe bocht gebouwd. Het deed mij denken aan het boek  "House of leaves" van Mark Z. DANIELEWSKI, waarin het verhaal voorkomt van een man die tot de ontdekking komt dat de maten van de binnenkant van zijn huis niet kloppen met de buitenmaten. Nader onderzoek leidt tot vreemde avonturen.
x

dinsdag 11 oktober 2011

Weinig

Vandaag weer weinig tekst, want er gaat toch aardig wat tijd zitten in de inrichting van een nieuwe woning. De meeste boeken zijn nu wel van de dozen naar planken verhuisd, maar het meeste werk wat dat betreft moet nog komen: ze in de juiste (alfabetische) volgorde plaatsen. Vandaag wordt de verlichting in de woonkamer aangebracht. Dat wordt gedaan volgens het zgn. tramline-systeem dat we ook hadden in onze laatste Haagse flat. Het bestaat voornamelijk uit spotjes die je naar believen overal op die tramline kunt plaatsen. De schilder is intussen druk doende de deuren en sponningen de gewenste kleur (blauw) te geven.

Mijn maaltijden bereid ik in de oven/magnetron. Intussen is wel vastgesteld dat er qua elektra een extra groep kan worden aangebracht, zodat ik over een tijdje via het inductiesysteem kan koken. Ja, ik ga met mijn tijd mee.
x

maandag 10 oktober 2011

Knopjes

Wat was het leven vroeger toch eenvoudig. Je schafte een tv en radio aan. Die zette je 'aan' en 'uit' door iets te doen met een knopje op het apparaat en met andere knopjes vond je de juiste zender. Toen kwam het wonder van de afstandsbediening: je kon zonder opstaan uit je luie stoel die apparaten aanzetten en bedienen. De techniek ging nog verder: telefoon, radio en tv komen tegenwoordig via hetzelfde kabeltje je huis binnen. 'Mannetjes' komen het aansluiten en het werkt! Dat wil zeggen: het werkte.

Gisterochtend wilde ik de de radio beluisteren. Die bedien ik tegenwoordig via de tv. Dat gaat via een afstandsbediening die bij het 'kastje' van UPC hoort. Maar gisteren was op het tv-scherm de tekst "Geen signaal" te zien. Meer hoorde en zag ik dan ook niet. Een gesprek met de UPC-helpdesk leidde tot niets. Waren alle kabeltjes wel goed aangesloten? Weet ik veel? Die apparaten staan met hun rug naar de muur en in mijn eentje ga ik niet schuiven met een kastje waarop de zojuist aangeschafte tv staat, want daarvoor zijn de garantiebepalingen niet bedoeld. Bovendien weet ik toch niet of piefje A wel in gaatje B behoort te zitten.

Gelukkig had ik een afspraak gemaakt met mijn vriend John uit Den Haag, die gistermiddag zou langskomen om mijn nieuwe woonomgeving in ogenschouw te nemen. John is een autochtoon, maar kijkt nochtans tv via een schotelantenne. Hij weet dus alles over kabeltjes, piefjes en gaatjes en - niet te vergeten - over afstandsbediening. Hij zag dat ik behalve die van UPC ook nog twee afstandsbedieningen van Sony had. Daarmee ging hij aan de slag. Nu weet ik dus dat ik één van die Sony-afstandsbedieningen niet hoef te gebruiken en in welke volgorde ik diverse knopjes op welke afstandsbediening ik moet gebruiken om de radio te beluisteren of het gewenste tv-programma te zien.

We praatten ook nog wat door over de zegeningen van de H(igh) D(efinition) tv. Ik dacht dat alle Nederlandse zenders inmiddels HD-kwaliteit leverden. Dat blijkt een misvatting. Pas enkele programma's hebben die kwaliteit en dan valt het mij niet op en begrijp ik niet waarom ik enthousiast moet worden als ik een pukkeltje in het gezicht van  een nieuwslezer(es) zeer duidelijk kan zien.

Slotconclusie: moderne techniek maakt het leven echt niet makkelijker en mooier.
x

zondag 9 oktober 2011

Vandaag...

...heb ik hier niets te melden, want ik blijf niet doorzeuren over mijn verhuizing en inrichting. Bovendien heb ik hier al wat geschreven.
x

zaterdag 8 oktober 2011

Alternatief

Op 29 maart jl. schreef ik een open brief aan NS Reizigers over mijn ervaring met de toiletloze sprinter. NS heeft nu de ultieme oplossing gevonden voor het zelf gecreëerde probleem: de TravelJohn, oftewel in goed Nederlands: de plaszak. Het ding bestond dus al, maar wie gebruikte het ooit? En waar? Waar koop je zo'n ding, als je vermoedt dat zich op korte termijn een situatie kan voordoen waarin je nodig moet, maar er geen toilet in de buurt is, noch een bosje, schutting of muurtje waarachter je je kunt terugtrekken? Ik zie het tenminste niet gebeuren dat iemand midden op de Dam de plaszak gebruikt.

Ik vermoed ook dat de plaszak voor mannen nog redelijk makkelijk te hanteren is, maar hoe gaan vrouwen dat doen? Wat doe je verder met een zak waarin je plasje inmiddels tot een gel getransformeerd is? Wie heeft dat ding bedacht? Door het verslag in het NOS-journaal kon je de indruk krijgen dat de plaszak alleen maar voor hilariteit zorgt, maar ik zou wel graag een serieus antwoord willen krijgen op de vragen die ik hierboven stel.

God verhoede dat de NS nog meer lumineuze ideeën krijgt. Bijvoorbeeld een trein zonder verlichting. Boze reizigers die graag iets lezen kunnen dan een kaars krijgen of een zaklantaarn huren. Een forse besparing kan worden verkregen door het afschaffen van de conducteur. De ov-chipkaart moet dat mogelijk maken. Je hoeft alleen maar bij de toegangspoortjes een paar forse mannen te posteren die moeten voorkomen dat reizigers over de hekjes heen klimmen.

Het handigste is natuurlijk: de trein afschaffen. Wie van A naar B wil begeeft zich naar de dichtstbijzijnde carpool, toetst zijn bestemming in die op een display verschijnt en krijgt - bij meer gegadigden voor dezelfde bestemming - een volgnummertje. Slimme zakenmensen schaffen zich een bus aan en gaan, tegen vergoeding, vaste routes rijden. Dat geeft wat duidelijkheid voor regelmatige reizigers. Er komt een website waarop aanbieders en gebruikers contact met elkaar kunnen maken. Na enige tijd vindt de overheid het nodig wildgroei te voorkomen en ze gaat regeltjes bedenken en voorwaarden waaraan professioneel vervoer moet voldoen. En over het hele land worden om de zoveel kilometer (snel)weg en bij iedere carpoolplaats openbare toiletten geplaatst, waarvan je met behulp van een toiletknip gebruik kunt maken. Zul je meemaken dat je een vervoersafspraak mist, omdat je net een plasje deed toen jouw 'aanbieder' bij de carpoolplaats arriveerde. "Ik zag je nergens, dus ik ben doorgereden."
x

vrijdag 7 oktober 2011

HD

Als ik dit begin te schrijven is het 4.29 uur. De regen klettert tegen de ruiten en en er klonk net een ferme donderslag. Ja, ik was weer vroeg naar bed gegaan, al had ik tv kunnen kijken, want gisteren zijn vanwege UPC het nodige kastje en bijbehorende kabeltjes  aangesloten. Ik kan nu zelfs veel in high definition zien. Big deal! Ik ben van de generatie, die nog met zwart-wit tv is opgegroeid en mono geluid uit radio en grammofoon. Dat vonden we toen ook prachtig! Uiteindelijk is het allemaal een slap aftreksel van wat ik dan maar 'de natuur' noem. Muziek en ander geluid kun je het beste live beluisteren. Dolby en sensurround  kunnen alleen de illusie vergroten dat je er daadwerkelijk bij bent. De natuur die National Geographic je laat zien is wat anders dan de natuur waarin je jezelf bevindt. Die natuur is de regen in je gezicht, de wind waar je tegenin fietst, het ijs waarover je schaatst of de wolven waarvoor je vlucht terwijl Omsk nog vele wersten ver weg is.

Gisteravond ben ik dus nog even begonnen aan 'Romancing the Stone', een film die aardig genoeg is om meer dan één keer te zien, maar ik had niet de indruk dat HD nu veel toegevoegde waarde opleverde. Ik heb dus de 'uitknop' ingedrukt en ben naar bed gegaan. Toen ik wakker werd moest ik denken aan  Rob de Nijs.
x

donderdag 6 oktober 2011

Was

Voor het eerst sinds pak weg 12 jaar weer eens in eigen huis een wasje gedraaid. Gelukkig was mijn onvolprezen schoonzus Louise aanwezig om mij ter zake van advies te dienen en bijstand te verlenen, want de fijne kneepjes van de wasmachine waren me allang ontschoten. Een droogmachine had ik nooit gebruikt, dus ook daarbij kwamen advies en bijstand goed van pas. Ik mag ook niet onvermeld laten dat Roel de wasmachine overduidelijk op de juiste wijze aan het elektriciteitsnet had verbonden.

Gisteren heb ik ook kennis gemaakt met Zusanna, die vanaf volgende week woensdag éénmaal in de veertien dagen mijn appartement komt schoonmaken. Ik moet met haar in het Engels communiceren, want zij is een Slovaakse. Zij is ook, als werkster, geheel "wit", want in loondienst bij een organisatie die dit soort werkzaamheden aanbiedt.

En vanavond zal ik, naar ik aanneem, ook weer eens het NOS-journaal van 8 uur kunnen zien. Dan moeten de mannen van UPC vanmiddag alles netjes komen aansluiten, incl. de telefoonaansluiting en de verbinding met het internet. I'll keep my fingers crossed.
x

woensdag 5 oktober 2011

Beginnetje

Zo zag het er gisterochtend uit (met dank aan Roel):

De eerste 'boekendoos' is uitgepakt;
Nog heel veel dozen te gaan.
x

maandag 3 oktober 2011

Uitpakken

Inmiddels zit ik nu een weekend tussen de verhuisdozen. Straks komen de hulptroepen. Ik heb al het een en ander uitgepakt en omdat ik het niet heb ingepakt sta ik steeds weer versteld over spullen waarvan ik niet (meer) wist dat ik ze had en waarom ze ooit aangeschaft waren. Veel van die spullen zijn bedekt met een waas van teer en nicotine: er zal nog heel wat (af)gewassen moeten worden. Een deel van de Lundiakasten zal ik als servieskast gaan inrichten, voor zover je het zooitje ongeregeld dat ik als koppen en schotels en glazen heb 'servies' kunt noemen.

Gisterochtend ontdekte ik dat zich aan de periferie van het winkelcentrum, waar ook AH zit, twee brasserieën bevinden, gescheiden door een kapperszaak. Bij één daarvan heb ik tijdens het nuttigen van een vlamtosti (kaas en pittig gehakt) en een cappuccino de menukaart bestudeerd, waarop het enige bijzondere de 'salade niciose' was. Zodra ze ook een salade niçoise in de aanbieding hebben, ga ik er misschien een keer heen.


Het was trouwens aardig druk op de terrassen. Alleen dat bij het aanpalende Multivlaai was onbezocht. Daar zullen ze me nooit zien: toen ik nog werkte hadden veel collega's de gewoonte op hun verjaardag op multivlaai te te trakteren,terwijl een van de beste banketbakkers van Den Haag dicht in de buurt was en graag wilde bezorgen. Die vlaaien kwamen me op een gegeven moment de neus uit. Een Limburgse (banket)bakker zou zich er, vermoed ik, dood voor schamen.

De AH is overigens beduidend groter dan die welke ik de afgelopen dertien jaar frequenteerde. Het zal wel even duren voor ik de hele lay-out in mijn hoofd heb en thuis een boodschappenlijstje kan maken in de volgorde van de kortste route kan maken.
x