Open brief

Aan het bestuur van het BovenIJ ziekenhuis

Geacht bestuur

Vrijdagochtend 30-12-2011 had ik, om 8.50 uur, een afspraak bij de polikliniek Oogheelkunde van uw ziekenhuis. Ik was ruim op tijd, want ik was nog niet eerder in uw ziekenhuis, dus er moest eerst nog zo'n 'patiëntenplaatje' gemaakt worden. Ik meldde mij dus even voor 8.30 uur bij de balie van de polikliniek. Ik kon nog even gaan zitten bij de twee patiënten die er al waren, want de dame achter de balie moest haar computersysteem nog opstarten. Ik trok daaruit de conclusie dat er nog geen enkele patiënt behandeld werd. Na enkele minuten konden de aanwezige patiënten zich 'officieel' melden. Vrijwel direct daarna kwam een assistente mij halen. Zij nam een, voor de oogarts relevante, anamnese op, verrichtte enkele metingen en druppelde de vloeistof in mijn ogen die mijn pupillen gedurende enkele uren wijd open zouden doen staan. Het zou een kwartiertje duren voordat die toestand bereikt werd.

Om 8.50 uur zat ik dus weer in de wachtkamer, in de overtuiging dat ik na 15 minuten door een oogarts ontvangen zou worden. Ik had natuurlijk beter moeten weten. Om 9.50 uur vond ik dat ik lang genoeg mijn ziel in lijdzaamheid bezeten had. Een hele rij personen die na mij gearriveerd waren werden eerder door de oogarts ontvangen. Ik kon me voorstellen dat die een afspraak op een eerder tijdstip dan ik hadden, maar dan waren ze stuk voor stuk te laat gekomen, wat ik me weer niet kon voorstellen, want in zo'n geval word je ernstig berispt door de baliemedewerkers. Ik zat daar vrij dichtbij, maar heb geen berisping kunnen waarnemen.

Goed, ik stapte om 9.50 uur naar de balie en vroeg of er een bepaalde reden of oorzaak voor was dat ik een uur na het afgesproken tijdstip nog steeds niet geholpen was. Ja,die was er: nieuwe patiënten kosten meer tijd dan andere en er waren buitengewoon veel nieuwe patiënten die dag. Mijn antwoord was dat je daarmee in de planning toch rekening kunt houden. De reactie vond ik zeer merkwaardig: "Dat mag niet."
"Van wie mag dat niet?"
'Van het ziekenhuis."
Een of andere manager, misschien zelfs een heel managementteam, heeft dus uitgemaakt dat het geen pest uitmaakt hoe lang de patiënt moet wachten. Hoe meer je er immers binnenhaalt, hoe hoger de inkomsten van het ziekenhuis. Patiënten zijn er dus niet om adequaat (dus ook: min of meer op de afgesproken tijd) te helpen, maar om het voortbestaan van het ziekenhuis te bevorderen.

Het contact met de oogarts duurde minder dan 10 minuten, wat ik niet buitengewoon lang vond en veel werk was inmiddels al door die assistente gedaan in de tijd dat ik er nog niet eens had hoeven zijn. In ieder geval was hij het met me eens dat een staaroperatie nodig was. (Een vroegere huisarts noemde mij wel eens "De patiënt die zijn eigen diagnoses stelt.") Bij de balie kon ik verder afspraken maken. Ik dacht daar een afspraak te gaan maken voor de operatie. Dat gebeurde ook: 14 februari 2012. Maar op 30 januari, 11.50 uur, moet ik eerst nog een keer bij die oogarts verschijnen. Ik kan me best voorstellen dat hij nog meer wil weten, maar waarom heeft hij dat vrijdag dan niet gevraagd of onderzocht? Dan was het ook wat duidelijker geweest dat het lang moest duren.

Op de website van het BovenIJ ziekenhuis valt te lezen dat de wachttijd voor een dagbehandeling bij oogheelkunde twee weken is. U begint dan kennelijk te tellen bij het tweede consult bij die oogarts en niet bij mijn eerste consult, waar ik - niet geheel onlogisch, toch? - vanuit gegaan was. Ik veroorloof mij de vermelding van die wachttijd enigszins verneukeratief te noemen.

Bij de balie werd mij verteld dat ik op 30 januari bij de administratie van uw ziekenhuis 500 euro dien af te rekenen: de kosten van de lens die niet door de ziektekostenverzekering vergoed worden. Dat zal wel zo zijn en ik wil best boter bij de vis leveren, maar waarom moet ik al boter leveren, als de vis nog gevangen moet worden?

Met belangstelling zie ik uw reactie tegemoet.

Met vriendelijke groet,

Evert van Wijk

x

Huurbeleid

Toen ik nog zoekende was naar een huurwoning, heb ik mij ook een keer aangemeld bij de 'Woondetective'. Gisteren kreeg ik zowaar de eerste aanbieding van die kant. Daaruit bleek weer eens dat het met het huurbeleid merkwaardig gesteld is in dit land.

Momenteel woon ik in een vierkamerappartement. Het gebouw is twintig jaar oud. De oppervlakte van mijn appartement is 115 m². Ik betaal daarvoor een nettohuur van 701,59 euro. Daar komen nog wat dingen bij zodat ik maandelijks 769,24 euro aan huurpenningen kwijt ben.

Wat bood de 'Woondetective' mij aan? Niet, qua indeling, nader gespecificeerde woonruimte met een oppervlakte van 45 m² in de Van Beuningenstraat in de zogenoemde Staatsliedenbuurt. Dat was vroeger een 'volksbuurt', die rond de voorlaatste eeuwwisseling is gebouwd. Er is de laatste jaren heel wat vernieuwd en mijn indruk is dat er tegenwoordig ook aardig wat yuppen wonen (al lees ik in Wikipedia: "De Staatsliedenbuurt wordt gedomineerd door sociale woningbouw.") De huurprijs voor die woonruimte duidt daar ook op: 875 euro. Ik neem aan dat dat de netto huur is. Dat is 19,44 euro per m². Ik betaal nu (netto) 6,10 euro per m². Waar komt dat idiote verschil nu vandaan? De Staatsliedenbuurt ligt dichter bij het centrum dan Nieuwendam, maar buiten de grachtengordel. Als je aan de westelijke rand woont ben je met het openbaar vervoer niet veel eerder bij de Dam dan ik.

Kennelijk heb ik nog net op het goede moment mijn huidige appartement gehuurd, want als ik nu bij 'Woningnet' kijk, dat het aanbood van alle huurwoningen in de vrij sector van de Amsterdamse Woningbouwcorporaties weergeeft, is er niets meer te vinden als ik als maximum huurprijs 702,00 euro opgeef. Ga ik tot 750 euro dan zijn er drie woningen beschikbaar, zelfs een driekamerflat van 80 m² in het complex waarin ik nu zit, van dezelfde corporatie, voor 708 euro. Voor 7 euro minder heb ik dus een kamer en veel vierkante meters meer. Ik begrijp niets van huurbeleid.

x

Pensioen

We waren hier altijd erg trots op ons pensioenstelsel, maar daar begint inmiddels ook aardig de klad in te komen. Het was me al duidelijk geworden dat mijn pensioen volgend jaar niet geïndexeerd zou worden, maar het ziet nu naar uit dat in 2013 zowel het ABP als Zorg & Welzijn de pensioenuitkeringen met 5 á 10 procent gaan verlagen. In concreto zou dat voor mij betekenen: een inkomensvermindering van (bruto) 77,73 á 155,45 euro per maand. De premie voor de zorgverzekering zal in 2013 ook wel weer verder omhoog gaan.

Ik realiseer me ook wel dat er heel wat mensen zijn die het duidelijk minder hebben dan ik. Die gingen Tweede Kerstdag niet lunchen in de Bijenkorf en daar ook nog eens een boek aanschaffen. En over een jaar hebben die mensen het nog steeds slechter dan ik. Dan zal ik wellicht nog wel dat boek aanschaffen, maar die lunch gebruik ik dan gewoon thuis. Daar zal ik wel mee kunnen leven. Om met Eeyore (die ezel uit 'Winnie-the-Pooh') te spreken: "We haven't had an earthquake lately. One must not complain."

Waar ik enigszins geïrriteerd door raak, is dat er beslissingen over mijn inkomen worden genomen, waarop ik geen enkele invloed kan uitoefenen. Door mijn recente verhuizing heb ik aardig wat geld in onze economie gepompt, maar dat had geen merkbare invloed op onze welvaart. Aan onze pensioenen mag gemorreld worden, maar het afschaffen van de van de hypotheekrenteaftrek is nog steeds onbespreekbaar. De woningbouwcorporaties worden binnenkort verplicht 75% van hun woningen te verkopen. Zo zal een groot aantal woningen met sociale huur verdwijnen. De mensen die daarvoor in aanmerking zouden komen, waren toch al niet van plan een woning te kopen en de banken zouden er niet over piekeren die mensen een lening te verschaffen. Die vertrouwen elkaar niet eens meer.
x

Gelovigen

Het is altijd lastig kritisch te schrijven over joden, het jodendom, of Israël, want voor je het weet word je beschuldigd van antisemitisme.  Het was gisteravond al in het NOS-journaal te zien: een achtjarig meisje in een plaats dicht bij Jeruzalem, dat niet meer naar school durfde, omdat ze op weg daarheen door ultra-orthodoxe joden werd lastig gevallen en uitgescholden, omdat ze er niet zedig genoeg bij zou lopen. Trouw wijdt er een heel artikel aan. Een man wordt geciteerd, die het heel logisch vindt dat zelfs een achtjarig meisje wordt bespuwd als ze zich niet gepast kleedt. "Ik ben een gezonde man", voegt hij daar veelbetekenend aan toe. Ik vind het niet helemaal gezond als een man opgewonden raakt van een achtjarig meisje dat naar algemene begrippen normaal gekleed over straat gaat. Dat begint op pedofilie te lijken.

Vraag: Meneer Wilders, u bent zeer pro-Israël. Wat vindt u nou van dat optreden van die ultra-orthodoxe joodse mannen?
Antwoord: Mag, op ik erop wijzen dat u de joden niet mag beoordelen, en al helemaal niet veroordelen , op basis van het gedrag van een zeer kleine minderheid? Dat mag alleen als het om Islamieten gaat. (Vraag en antwoord zijn door mij verzonnen, dat zal wel duidelijk zijn.)

Het is ook altijd opvallend dat fundamentalistische mannen, van welk geloof dan ook, er maar niet in slagen op een normale manier met hun seksualiteit om te gaan en dat zij maar niet kunnen laten de vrouwen daarvan de schuld te geven. Die moeten alles wat maar een beetje vrouwelijk is zoveel mogelijk aan het gezicht van die mannen onttrekken. Die (joodse en sommige islamitische) mannen is het overigens verboden ook maar iets af te doen van een typische mannelijk kenmerk als de baard.

Het Christendom is er ook eeuwen lang in geslaagd de positie van de vrouwen te marginaliseren. Dat is in het sociale leven van 'onze' christelijke cultuur ook nog nooit helemaal goed gekomen.

In het algemeen kan ik het best vinden met gelovigen van welke denominatie ook. De ruime meerderheid daarvan zou er goed aan doen in eigen kring de extremisten wat meer in toom te houden.
x

Laat

Vanochtend was ik om vijf uur wakker. Het komt wel voor dat ik om die tijd mijn bed verlaat, zeker als ik, zoals gisteravond, vroeg naar bed gegaan ben omdat ik dan echt wel uitgeslapen ben. Maar deze keer had ik eens geen zin om in het duister te staren, dus ik heb me nog eens omgedraaid. Het is nu nog steeds donker, maar niet zo lang meer.en de dagen beginnen al weer langer te worden. Ik heb momenteel geen zin om kranten te gaan lezen. Er staat een afwas van twee dagen op me te wachten in de keuken. Die ga ik eerst maar eens doen. Tegelijkertijd kan de wasmachine zijn werk doen.

Om half elf heb ik een afspraak bij de huisarts. Geen reden tot ongerustheid. Ik ga er heen om een verwijzing naar de oogarts te halen. Ik ben al een jaar van plan ook de staar in mijn linkeroog te laten verhelpen. Mijn rechteroog is al jaren geleden van een nieuwe lens voorzien, maar toen was het linker oog nog niet slecht genoeg. Nu is er een duidelijk verschil in zicht tussen beide ogen. Dus het moet maar een keer gebeuren. Als dat ergens in de loop van volgende week kan gebeuren, zal ik meteen wel mijn eigen risico voor 2012 betaald hebben. Misschien schrijf ik vanmiddag nog een 'echt' blogje.
x

Open

Ik heb er geen gebruik van gemaakt, maar ik had gisteren gewoon boodschappen kunnen doen. De C1000 in 'mijn' winkelcentrum was op Eerste Kerstdag gewoon open. Dat had ik zaterdag al opgemerkt, toen ik daar boodschappen deed. In Trouw las ik dat meer supermarkten gisteren gewoon open waren. Wat volgens de werknemers (van Vomar) opviel was dat er zeker niet alleen vergeten boodschappen werden gehaald, maar dat er nog steeds ook hele kerstdiners werden gehaald. Kennelijk zijn mensen op het allerlaatste moment van gedachten veranderd en besloten ze toch maar iets aan de Kerst te doen. Of een familieruzie is nog net op tijd bijgelegd.

Ik vroeg me wel even af hoe dat nu zat met personeel dat op Eerste Kerstdag 'moest' werken. In ieder geval bij de Vomar was dat geen probleem. Er waren genoeg vrijwilligers die wel een dagje voor een dubbel salaris wilden werken.

Vandaag is - in Amsterdam tenminste - wel zo'n beetje alles open wat normaliter ook op zondag open is. Ik heb ook voor vandaag 'alles' al in huis, maar ik ga toch even de stad in. In de Bijenkorf ga ik iets met slagroom scoren (Het is toch een feestdag?) en ik ga wat boekhandels langs. Er zal vast wel ergens een boek liggen dat ik wil lezen en ik heb nog ruimte in mijn boekenkast.
x

Van deze kerstdagen zou ik maar eens grondig genieten, want het zijn wel de laatste die je meemaakt. Volgend jaar immers, op 21 december, komt er een einde aan de wereld en het leven zoals wij die kennen. Hoe ik dat weet? De Maya's hadden een kalender en die houdt op op 21 december 2012. De Maya's hebben er niet bij verteld wat er dan gaat gebeuren, maar ze wisten kennelijk genoeg om verder geen moeite te doen voor het uitbreiden van die kalender. Het schijnt dat op die datum de god Bolon Yokte' K'uh naar de aarde komt.

De Hopi, zeg maar de spirituelen onder de Noord-Amerikaanse indianen, geloven dat er cycli van de mineralen en de planten waren. Die en de cyclus van de dieren zijn inmiddels aan hun eind gekomen. Volgend jaar begint de cyclus van de mens. We weten inmiddels welke puinhoop de mens van het leven en van de wereld kan maken.

De onderlinge stand van zon, aarde en maan op 21-12-2012 en de daarbij behorende zwaartekracht is zodanig dat het niet onmogelijk is dat een tot dan toe verborgen asteroïde op de aarde klapt. We weten allemaal wat er 65 miljoen jaar geleden gebeurde toen een asteroïde terecht kwam in wat nu de Glof van Mexico is. Van de toen dominante levensvorm, de sauriërs is daarna weinig meer vernomen.

Het zou best kunnen dat die asteroïde in feite Nibiru (Planet X) is, die de Sumeriërs al hadden waargenomen. Die komt volgend jaar gevaarlijk dicht bij de aarde, wat allerlei ongerief (vulkaanuitbarstingen, aardbevingen, tsunami's) kan veroorzaken.

Volgend jaar krijgen we te maken met hevige solaire stormen, veroorzaakt door uitbarstingen van de zon. Dan blijft het niet bij dat prachtige Noorderlicht, dan wordt het magnetische veld van de aarde zodanig beïnvloed dat de polen van het ene op het andere moment wisselen. Daar kan onze aardkorst ook niet zo goed tegen.

Ook in de Bijbel staan diverse profetieën over voorwerpen die vanuit het heelal op de aarde botsen, omdat God enigszins boos is over wat wij ervan gemaakt hebben. Het lijkt me waarschijnlijk dat de vier ruiters van de Apocalyps hun paard intussen al van stal gehaald hebben.

En natuurlijk heeft Nostradamus het ook allemaal voorspeld. De goeie man heeft geen zinnige regel op papier gezet, maar als je het goed weet te interpreteren, weet je dat volgend jaar de Derde Wereldoorlog uitbreekt, tussen al die rampen door.

We hoeven ons dus geen zorgen meer te maken over de euro en de economische crisis. Heb je nog wat geld op een spaarrekening staan? Maak het zo gauw mogelijk op. Schaf nog wat leuke dingen op de pof aan. Deurwaarders en incassobureaus hebben volgend jaar wel andere dingen aan hun kop.

Ondertussen doen de regeringen en de media er niets aan om ons voor te lichten. Die houden stug vol dat er niets aan de hand is. Er worden dus geen maatregelen genomen om de schade zoveel mogelijk te beperken. Zelfs Geert Wilders blijft 'normaal' doen. En hij moet deze website toch ook wel eens bekeken hebben.

Prettige kerstdagen!

Wetenschap

Van veel alternatieve therapieën wordt gezegd dat hun waarde weliswaar niet wetenschappelijk bewezen kan worden, maar dat mensen er desondanks toch baat bij (kunnen) hebben en dat ze in ieder geval geen gevaar voor de gezondheid opleveren. Dat laatste is voor discussie vatbaar: als je i.v.m. een levensbedreigende ziekte alleen een kruidenvrouwtje consulteert, moet je niet verwachten dat je het er levend afbrengt. Maar geef een alternatieve geneeswijze een mooie naam en je krijgt al gauw aardig wat klanten.

Neem nou eens de Cranio-Sacraal Therapie. "In de Cranio-Sacraal Therapie gaan we er van uit dat de mens een totaliteit is van de diverse fysieke, emotionele en mentale lagen. Pas als al deze lagen zowel op bewust als onbewust niveau ‘geheeld’ en verbonden worden, zul je als mens in alle opzichten optimaal in je vel gaan zitten en van daar uit je maximale potentieel gaan bereiken. Dit geldt uiteraard voor zowel jong als oud." Dat lees ik bij www.infocranio-sacraaltherapie.nl. Alles wat we meemaken opgeslagen wordt opgeslagen in ons bind-weefsel. Ter illustratie: Als wij zien dat er een fietser in volle vaart op ons af komt rijden en wij niet meer op tijd kunnen wegspringen, dan zal op dat moment niet alleen de fysieke kracht die vrij komt bij het botsen van ons lijf tegen de fietser of de stoep, maar ook de emotionele kracht van bijvoorbeeld schrik, boosheid en pijn, in ons bind-weefsel worden opgeslagen. Dat levert blokkades op, dat is wel duidelijk.

Hoeveel blokkades kan een meisje van drie maanden al opgelopen hebben? En is het daardoor een 'huilbaby' geworden? In ieder geval, las ik in 'Trouw', is een driejarig meisje naar een cranio-sacraal therapeut gebracht en nu is het dood. De therapeut is tot een half jaar cel voorwaardelijk veroordeeld. Voor de rechtbank in Arnhem staat vast dat het meisje van 3 maanden overleed door de behandeling van de cranio-sacraaltherapeut. Bij deze therapie worden baby's soms dubbelgevouwen of diep gebogen.(...) Volgens de rechtbank heeft de man tekenen van ademnood bij de baby ten onrechte aangezien voor ontspanning.

Ik weet dat ook in ziekenhuizen, waar de reguliere geneeskunst wordt toegepast, onnodig mensen overlijden. Maar dan gaat het om menselijke fouten. Ging het bij die therapeut ook om een menselijke fout? (Hij had zich al sinds 2004 niet meer laten bijscholen.) Dat zal wellicht ook meespelen, maar ik weiger aan te nemen dat allerlei nare ervaringen en bijpassende emoties in mijn bindweefsel liggen opgeslagen. Die bevinden zich, volgens mij, in mijn geheugen en zullen best invloed hebben op mijn welbevinden. Als dat tot vervelende dingen leidt, ga ik naar een psychotherapeut. Voor fysieke klachten ga ik naar een arts, die me pillen laat slikken, een buisje in mijn kransslagader zet of een nieuwe lens in mijn oog. Dat werkte allemaal prima. Gewoon wetenschap.
x

Bedreiging

Als er op een sportveld iets gebeurt dat de goegemeente geacht wordt te willen weten, wordt daarvan bij de publieke omroep in het algemeen melding gemaakt in het sportjournaal. Een enkele keer vindt men het gebeurde opmerkelijk genoeg om er ook in het NOS-journaal mededeling van te doen. Dat was gisteren het geval en dan heb ik het uiteraard over die AZ-keeper die een rode kaart kreeg, nadat hij zich verdedigde tegen een Ajaxsupporter die hem aanviel. Dat leverde nogal wat commotie op, want een mens mag zich toch verdedigen?

Ik heb de beelden diverse malen gezien. Als ik het goed heb, had de keeper tijdig in de gaten dat hij aangevallen werd en schopte hij vrijwel tegelijkertijd met de aanvaller en alleen zijn schop was goed raak, waardoor de aanvaller op de grond viel. Dat had voldoende moeten zijn. Er was immers ook zoiets als een steward dicht in de buurt, die al vrij snel de man tegen de grond drukte. De keeper had afstand kunnen nemen, maar was kennelijk zo over de rooie dat hij door bleef schoppen.

De deskundigen zijn het er, geloof ik, wel over eens dat de scheidsrechter, formeel gezien, de juiste beslissing heeft genomen door een rode kaart te geven. Het is jammer dat de aanklager van de KNVB de zaak geseponeerd heeft. Er komt zo dus geen juridische uitspraak over het optreden van de keeper. Zo'n uitspraak had kunnen zijn: hij zat helemaal fout, maar we leggen, gezien de omstandigheden, geen straf op.

Het is overigens tekenend voor de verziekte sfeer rond het voetbal dat familieleden van die 'supporter' bedreigingen hebben ontvangen. Hoe ziek moet je zijn om de moeite te nemen namen en adressen van (onschuldige) mensen te achterhalen, om via hen je gram te halen?
x

Afrekenen

Nu is het weer de Hogeschool in Zwolle die ten onrechte diploma's heeft uitgereikt. Hoe kan dat nou gebeuren? Waarom doet (de leiding van) zo'n Hogeschool dat? Ik denk dat te weten.

De overheid geeft geld aan allerlei instellingen, o.a. in de vorm van subsidies, omdat die instellingen taken uitvoert die de overheid nuttig vindt. In de laatste jaren dat ik als ambtenaar werkzaam was, kwam het meer in zwang dat de overheid erop ging letten of de gesubsidieerde instellingen ook inderdaad presteerden wat zij zeiden te zullen presteren, zij werden, zoals dat genoemd werd, 'op resultaat afgerekend'. Maar hoe je dat? Wat ga je precies meten?

Een onderwijsinstelling moet leerlingen kennis en kunde bijbrengen. Met die kennis en kunde hopen de leerlingen een goed betaalde werkkring te vinden en als het even kan moeten ze ze zich daar ook nog plezierig bij voelen. Een onderwijsinstelling is dus geslaagd in haar 'missie' als haar leerlingen, althans het overgrote deel van hen, een goed betaalde en als plezierig ervaren werkkring vinden. Maar ga dat maar eens meten.  Daar is geen beginnen aan. Je zoekt dus een ander meetinstrument: de onderwijsinstelling moet zoveel mogelijk leerlingen met een diploma 'afleveren'. Dat is heel handig uit te drukken in een percentage van het aantal leerlingen dat aan de opleiding begon en het ziet er ook nog lekker objectief uit. De instelling die het als 'goed' bepaalde percentage niet haalt, functioneert dus niet naar behoren. Daarmee kun je al op de basisschool beginnen door naar de resultaten van de Cito-toetsen te kijken.

Ook schoolbesturen willen hun 'inkomen' veilig stellen en zoveel mogelijk nieuwe leerlingen aantrekken. Dat doen ze door op hun 'resultaten' te wijzen: kijk eens hoeveel leerlingen bij ons hun diploma krijgen. Als ze dan een jaar niet zulke briljante leerlingen hebben, worden er wat oogjes dichtgeknepen en worden de eisen wat bijgesteld. Ze doen daar de leerlingen niet echt een plezier mee, want die komen er pas later achter dat ze toch te weinig geleerd hebben. Ze doen daar het bedrijfsleven geen plezier mee dat goed opgeleide mensen mag verwachten. Ze doen daar de leerlingen die terecht een diploma kregen geen plezier mee, want ook de waarde van hun diploma wordt in twijfel getrokken. Maar de school blijft bestaan!

Ik weet ook niet altijd precies welke resultaten een instelling moet leveren en hoe je de kwaliteit daarvan moet meten. Rekent ons parlement onze overheid op resultaat af? Rekenen wij met ons allen ons parlement op resultaat af?
x

Recept

Tijdens de wintermaanden eet ik toch wel één keer in de week een stamppot. Gisteren besloot ik daar weer eens toe. Bij Albert Heijn zou ik wel zien welke groente het deze keer zou worden. Bij het groentevak viel mijn oog op 'Chinese Wokgroenten'. Bij stamppot denk je niet direct aan Chinese groenten, maar het leek me wel aardig die combinatie eens uit te proberen. Ik was niet teleurgesteld. Die groenten waren behoorlijk grof gesneden. Ik heb ze even gewokt en daar wat hete kerrie aan toegevoegd. Aan het mengsel van puree en groenten heb ik, zoals bij elke stamppot, uitgebakken vette spekblokjes toegevoegd. Ben je ook een liefhebber van stamppot dan kan ik je deze variant aanraden.

Ongeacht welke stamppot ik eet, ik eet daar altijd rookworst bij. Ik had AH nog maar net verlaten, toen ik me realiseerde dat ik de rookworst vergeten had. Ik had geen zin weer naar binnen te gaan en weer in een rij voor de kassa te staan. (Die AH heeft zeer veel kassa's, maar kennelijk een structureel tekort aan personeel om die te bemensen.) Vlakbij de AH is zo'n 'gezondheidswinkel' waar je allerlei zeer verantwoorde voedingsmiddelen kunt aanschaffen. Ik besloot daar mijn geluk te beproeven en zowaar trof ik daar een Gelderse rookworst aan. Ik let nooit zo op prijzen, maar deze was volgens mij twee keer zo duur als de bekende Unoxworst en een stuk kleiner. De smaak hield ook niet over. Een volgende keer ga ik wel terug naar AH.
x

Bezorgd

Voorlopig hoeven we ons nog geen zorgen te maken want, las ik in Trouw: Nederland en de Europese Unie houden de situatie scherp in de gaten', aldus Rosenthal. Wat wordt er dan wel scherp in de gaten gehouden? De begrotingspolitiek van de zuidelijke EU-landen? Dat deed Jan Kees toch al? Nee, Uri en zijn EU-collega's houden  Noord-Korea in de gaten, waar de 'geliefde' leider is overleden. Ik vind het een hele geruststelling dat ik 's avonds naar bed kan gaan zonder te hoeven vrezen dat ik wakker wordt omdat er een Noord-Koreaanse militair aan mij bed staat. Ik ben zelfs niet bang voor een langeafstandsraket uit die richting, want het afschieten daarvan wordt wel in de gaten gehouden door Zuid-Korea, China en Japan. En ik vermoed dat Nederland niet hoog staat op het lijstje van uit te schakelen landen dat ze er in Noord-Korea mogelijk op na houden.

Ik geloof echt dat welke megalomane gekken ook die er nu weer in Noord-Korea aan de macht komen, ze niet zo gek zullen zijn dat ze denken het op te kunnen nemen tegen de rest van de wereld, want zelfs de enige 'bondgenoten' die ze nog hebben, zoals China en Cuba, zullen niet enthousiast worden over mogelijke agressieve daden.  Gedurende de gehele Koude Oorlog, toen de kernbommen van het Oostblok op slechts een paar honderd kilometer van mijn bed lagen, ben ik ook geen moment bang geweest. Toen hadden de waarschuwingen van onze regeringen nog enige reële achtergrond, maar ook toen al wist iedereen, dat het eerste gebruik van kernwapens zou leiden tot uitroeiing van ongeveer de hele mensheid. Amerika kon in 1945 twee kernbommen daadwerkelijk gebruiken, naar mijn oordeel de grootste oorlogsmisdaad in de geschiedenis van de mensheid, omdat ze er, toen nog wel, zeker van waren dat ze geen koekje van eigen deeg terug zouden krijgen.

Waarom doet Rosenthal nu zo zijn best ons duidelijk te maken dat we rustig kunnen gaan slapen, omdat hij alles wel in de gaten houdt? Hebben we nog geen vijanden genoeg aan Iran en Al-Qaida? Moet de aandacht weer eens afgeleid worden van andere belangrijke zaken, zoals de economische recessie? Moeten we toch maar wat minder bezuinigen op defensie? (En wat meer op de zorg,om maar een voorbeeld te noemen?) Pakistan, ook niet de meest stabiele natie ter wereld, beschikt ook over kernwapens, net als buurland en aartsvijand India. Is Uri daar wel voldoende bezorgd over?
x

Liegen

De tv-beelden zijn bekend: Kardinaal Simonis, voormalig aartsbisschop van Utrecht en daarmee de bovenbaas van de Nederlandse rooms-katholieken beweerde bij Paul & Witteman met stalen gezicht dat de kerkleiding niets had geweten van het seksueel misbruik van kinderen door priesters en leden van kloosterorders. De commissie-Deetman heeft duidelijk gemaakt dat de kerkleiding daar decennia lang van heeft geweten, maar weinig anders gedaan heeft gedaan dan voorkomen dat de vuile was buiten gehangen werd.

In de Tien Geboden, een niet geheel onbelangrijk gedeelte van de Bijbel, wordt liegen uitdrukkelijk verboden, maar de kardinaal heeft tijdens die uitzending duidelijk zitten liegen. Ten overstaan van 'zijn' gelovigen in het bijzonder en de Nederlandse bevolking in het algemeen. Hij heeft een wel zeer slecht voorbeeld gegeven. Wat gaat zijn baas, Benedictus XVI, daar nu aan doen? Dat vraag ik me dan af. Een Nederlands minister die op liegen betrapt wordt kan zijn baantje wel vergeten. Simonis heeft geen specifieke functie meer in de Nederlandse kerkgemeenschap. De enige functies die ik van kardinalen ken is die van het meedoen aan de benoeming van een nieuwe paus of die van het leiden van een Vaticaans departement of congregatie. Ik weet niet of je als kardinaal ontslagen kan worden. Hem kan wel zijn functie als priester ontnomen worden.

We hebben hier in Nederland wel een aardige gewoonte: de eer aan jezelf houden. Simonis moet nog één keer in een veel besproken talk-show of in het NOS-journaal van acht uur 's avonds nederig toegeven dat hij gelogen heeft en dat hij de Heilige Vader heeft verzocht hem uit zijn priesterambt te zetten en God de Vader hem te vergeven . Daarna kan hij zich terugtrekken in een klooster met heel dikke muren.
x

Vandaag...

... moet je DIT maar lezen.

Origineel

Op de website van Trouw zag ik een soort advertentie: Ben (Saunders), Marijke (Helweg) en Kluun hebben een belangrijke tip voor je. Zoek je nog een origineel kerstcadeau? Nu heb ik met geen van die drie BN'rs iets. Bovendien heb ik nooit iets in de cadeausfeer gedaan ter gelegenheid van de Kerst. Ik ben nog van het ouderwetse soort dat vindt dat cadeautjes bij Sinterklaas horen en dat we dat ten onrechte veramerikaniseerd hebben.

Maar goed, ik klikte dus en zag een tenenkrommend filmpje van Marijke op haar ergst. In dat filmpje kreeg zij, in een 'dure' omgeving, een geit cadeau. Wat moet Marijke met een geit? Niets natuurlijk. Dat bleek uit het vervolg. Het filmpje is namelijk van OxfamNovib. In de andere filmpjes zie je dus Kluun die een ezel krijgt en die meeneemt naar de kroeg en Ben die zijn varken meeneemt naar Paradiso.

Zoals ik hierboven al schreef: ik heb nooit aan kerstcadeaus gedaan en ieder jaar weer wordt ik zeer geïrriteerd door dat middenstandsgedoe rond de kerst. De ergste commercial tot nu toe vind ik die van de Mediamarkt, waarin opgeroepen wordt tot "Kopen, kopen, kopen!"

Het idee achter de filmpjes is: als je echt iets origineels wilt geven, geef dan zo'n dier, via OxfamNovib, aan iemand in een ontwikkelingsland. Je kunt ook een fruitboom of een hectare cacaoplantage geven en nog veel meer andere dingen. Ik vond het een goed idee en besloot dus iemand uit mijn familie/vriendenkring te verrassen. Toen ging het fout. Omdat OxfamNovib het, naar mijn idee: nodeloos) ingewikkeld maakt. Ik had mijn cadeau en 'begunstigde' ingevuld en dacht naar 'betalen' te gaan, maar toen moest ik moest daarvoor eerst inloggen, dus lid worden. Ik heb een hekel aan die 'koppelverkoop', maar besloot me toch aan te melden met mijn e-mailadres en een wachtwoord. Weer ging ik naar 'betalen' en pas toen bleek dat mijn wachtwoord aan bepaalde eisen moest voldoen. Dan haak ik af, want die website is (kleine lettertjes, vage kleuren) toch al moeilijk te lezen. Houd dan maar een ouderwetse collectebus onder mijn neus.

x

Kerst

Nee, ik ga het niet weer hebben over mijn manier van het 'vieren' van het het Kerstfeest. Uit een artikel in Trouw leer ik dat kerken hier tegenwoordig op eigentijdse manier mee omgaan. Kijk maar eens naar deze poster. 'Hoe het je het ook aankleedt, kerstmis begint bij Christus.' (...) In haar korte jurkje oogt Maria iets minder degelijk dan we van haar gewend zijn. Deze, van een Nieuw-Zeelandse kerk, is ook wel aardig:

Maria schrikt zich een hoedje van een de uitslag van een zwangerschapstest. Die kerk kent kennelijk de Bijbel niet zo goed, want daarin wordt immers beweerd dat de engel Gabriël persoonlijk Maria kwam vertellen dat ze zwanger zou worden. Zo verrassend was het dus niet.

Op zich is het natuurlijk wel aardig dat kerken op moderne wijze hun best doen de mensen duidelijk te maken dat de achterliggende gedachte van Kerst niet is  zoveel mogelijk geld uitgeven aan eten en cadeautjes.  In een of ander tv-programma zag ik een kerstman, die zich voortbewoog in een door rendieren getrokken arrenslee op wieltjes. Als we zo doorgaan kunnen we over een paar jaar op de eerste dag van de Advent via de tv getuige zijn van de officiële intocht van die Amerikaanse vetzak. Meer fundamentalistische christenen zullen daar bezwaar tegen maken, want de Advent begint op een zondag. 

Wat mij betreft valt de Kerst dit jaar wel gunstig. Tweede Kerstdag immers valt op maandag, AH is dan gewoon open en ik hoef dus op zaterdag niet voor twee dagen eten in huis te halen. Dit jaar zal ik waarschijnlijk toch geen boerenkool met worst eten op Eerste Kerstdag. A.s. zondag ga ik met mijn zussen en schoonzus door mij gemaakte snert eten. Omdat ik toch mijn complete pannenset moest vernieuwen, heb ik een zeer grote pan aangeschaft, waarin ik zeer veel snert kan maken. Ik zal zeker iets overhouden om in te vriezen. Vandaag wordt de snert al gemaakt, want morgen heb ik daar geen tijd voor. Dan ga ik weer eens naar Den Haag, waar een voormalig collega een borrel geeft t.g.v. zijn pensionering. Van de gelegenheid maak ik gebruik om met een Haagse vriend iets te gaan eten in een restaurant, waar we uitzicht hebben op het gebouw waarin we ooit, meer dan dertig jaar geleden collega's waren.
x

Zorg

M.i.v. 1 januari 2012 mogen de tandartsen zelf beslissen welke tarieven ze in rekening brengen. De minister zal gedacht hebben: tandheelkundige hulp wordt toch nauwelijks uit het basispakket vergoed, dus wat maakt het uit wat die kost? Iedereen zal vanzelf de goedkoopste tandarts opzoeken. Marktwerking, nietwaar? Probleem is nu even dat er nog nauwelijks tandartsen zijn die bekend gemaakt hebben wat over een week of twee hun tarieven zullen zijn. Dat hoorde ik bij EénVandaag of het NOS-journaal, dat weet ik niet meer.

Een wakkere journalist vroeg aan een tandarts waarom hij zijn tarieven nog niet had vastgesteld, hoewel hij al sinds afgelopen juli wist, dat hij die vrijheid kreeg per 1 januari a.s. Met een stalen gezicht beweerde de tandarts dat het hem vooral om de zorg ging en dat hij zich nooit zo bezig hield met financiële zaken, of woorden van gelijke strekking. Uit de zeventiger jaren herinner ik me nog dat ziekenfondsverzekerden vaak geen tandarts konden vinden, omdat er te weinig tandartsen waren die ziekenfondsverzekerden willen helpen, want daaraan verdienden ze, naar hun oordeel, te weinig. Veel ziekenfondsverzekerden betaalden noodgedwongen uit eigen zak de particuliere tarieven.

Van mij mag iemand best huisarts, tandarts of specialist worden, omdat je daar een goed belegde boterham mee kan verdienen. Het hoeft helemaal geen idealisme te zijn als zhij maar deskundig te werk gaat. Maar bespaar me dan ook die prietpraat over 'zorg'. Mijn loodgieter of groenteboer hoeft ook niet uit idealisme lood te gieten, resp. groente en fruit te verkopen. Een idealistische arts gaat bij 'Artsen zonder grenzen' werken.

We hoeven nu alleen nog maar te wachten op de mededeling van de Nederlandse Zorgautoriteit dat ze erachter is gekomen, dat tandartsen onderling afspraken hebben gemaakt over minimale tarieven, zodat ze allemaal die goed belegde boterham dagelijkse op hun bordje hebben, thuis of in hun chalet.

De patiënt die plotseling overvallen wordt door hevige kiespijn en een een wortelkanaalbehandeling vreest, mag nu eerst gaan onderzoeken wie dat het goedkoopste wil doen. De zorgverzekeraar,  die je om advies vraagt, zal zeggen dat ze daar niet over gaan: "Vraagt u maar een paar offertes aan."

Het gaat bij die vrije tarieven voorlopig om een (proef)periode van drie jaar. Ik denk dat die proef al eerder afgeblazen wordt omdat 'de markt' op het terrein van de zorg niet ten voordele van de klant werkt.
x

Verlaging

Eergisteren ontving ik een brief van Pensioenfonds Zorg en Welzijn, waarin mij medegedeeld werd dat mijn pensioen volgend jaar niet verhoogd wordt. Er werd bij gezegd, dat het niet uitgesloten is dat in 2013 mijn pensioen zelfs verlaagd kan worden. Het zal me niet verbazen als ik van andere pensioenfondsen en de Sociale Verzekeringsbank brieven met soortgelijke inhoud ontvang. Het gaat namelijk niet zo best met onze economie, dus er valt weinig te beleggen en de staatsschuld en het begrotingstekort moeten omlaag. Dus er wordt nog wat meer bezuinigd, waardoor ik weer meer moet betalen.

Intussen gaan er gigantische bedragen van de overheid naar de banken om die overeind te houden. Die banken hebben de crisis veroorzaakt. In nrc-next van gisteren stond een opiniestuk van hoogleraar financiële geografie Ewald Engelen waarin hij o.a. schrijft: We bezuinigen namelijk niet voor onze kinderen of voor de ‘markten’, maar om de schulden van onze banken af te betalen. En afgaand op het Verdrag van Brussel van vorige week, dat banken expliciet belooft dat ze geen eurocent verlies op staatsleningen zullen lijden, gaat het zuigen nog wel even door.

Hou dat in uw achterhoofd als straks de Haagse discussies over nieuwe bezuinigingen losbarsten.

x

Bedonderd?

Vanavond is op Nederland 1 het derde deel van de alom geprezen serie 'Frozen Planet' te zien, over het (dieren)leven aan de Noord- en Zuidpool. Ik ga er zeker weer naar kijken, zelfs nu ik weet dat een deel ervan (in aflevering zeven). waarin de geboorte van ijsbeertjes te zien is, niet op de Noordpool, maar in een Nederlandse dierentuin, compleet met nepsneeuw, is opgenomen. Worden we door de BBC bedonderd? Een woordvoerster, las ik in Trouw, zei desgevraagd, dat het onmogelijk is de geboorte van ijsbeertjes in de natuur te filmen, omdat die gebeurtenis zich in een hol onder de sneeuw afspeelt, waar een filmploeg met geen mogelijkheid bij kan komen.

In mijn jonge jaren trok in de bioscopen de Disneydocumentaire 'De Woestijn Leeft' zeer veel kijkers. Later werd bekend dat scenes daarin geënsceneerd waren. Je kunt met filmbeelden nu eenmaal een hoop doen, door ze in een bepaalde volgorde te laten zien. Je kunt ze vertragen en versnellen. Dankzij de moderne techniek kun je nu zelfs de sauriërs, die 65 miljoen jaar geleden uitstierven, tot leven brengen. We worden geboeid door een persoon die zich helemaal alleen door een woest en gevaarlijk landschap beweegt. Als we even nuchter nadenken weten we dat die persoon helemaal niet alleen is. Er loopt immers een complete filmploeg om hem heen, die helemaal niet van plan is allerlei barre omstandigheden zonder hulpmiddelen te doorstaan.

Het belang van 'Frozen Planet' zit wat mij betreft, afgezien van de indrukwekkende beelden, hierin, dat vastgelegd wordt, wat mogelijk in de niet eens zo verre toekomst niet meer te zien is, omdat het ijs smelt. De klimaattop in Zuid-Afrika is er immers niet in geslaagd om afspraken te maken die het smelten van dat ijs moeten voorkomen. De ijsberen zullen zich binnen niet al te lange tijd een weg moeten banen tussen de olieplatforms die bij de Noordpool zullen verrijzen. Daar zal, net als in de Golf van Mexico ook wel eens een pijpleiding kapot gaan. Of een tanker botst tegen een ijsberg. Waar moeten de ijsberen, de zeehonden, de walvissen en de walrussen dan heen?

Intussen kunnen we ons hier over een tijdje weer druk gaan maken over een schildpadje dat op het strand van Monster is gevonden, hoewel het in de Golf van Mexico thuishoort. Het wordt nu opgevangen in Scheveningen. Laten we dat, net als die pinguïn in Nieuw-Zeeland, met een  zendertje naar huis zwemmen, of brengen we dat, net als die orka, naar een opvanggelegenheid?
x

Sociaal

Vanmiddag om 13.00 uur ontmoet ik, volgens afspraak, Natalja. Zij is een 27-jarige Moldavische en woont in een flat aan de andere kant van het winkelcentrum waar ik mijn dagelijkse boodschappen doe.

Let wel: ik heb een afspraak, geen afspraakje, of date. Ik heb haar ook nog niet eerder gezien, alleen telefonisch gesproken, voor het maken van die afspraak. Haar naam kreeg ik van de Stichting Doras. Dat is een door het stadsdeel Amsterdam-Noord gesubsidieerde welzijnsstichting, die het initiatief 'Samenspraak' ontwikkeld heeft. De bedoeling daarvan is dat gewone Nederlanders een paar uur per week praten met een buitenlander die graag zijn/haar kennis van het Nederlands op informele wijze wil uitbreiden, waardoor ze zich ook meer in het algemeen sociaal beter kunnen bewegen.

Het is niet de bedoeling dat ik Nederlandse les geef en haar alles uitleg over d'tjes en t'tjes. Het zal er vooral op neerkomen, dat ik tijdens gesprekken, af en toe wat corrigeer en uitleg en geef, zodat ze wat meer zelfvertrouwen krijgt bij het gebruik van het Nederlands. Nu durft ze dat nog niet goed bij bijvoorbeeld het boodschappen doen of het contact met buren. Ze woont overigens samen met een Nederlandse man, ze hebben samen een dochter van enkele maanden oud. Met die man praat ze wel Nederlands, maar ik kan me goed voorstellen dat je in een relatie elkaar niet voortdurend wil lopen corrigeren. Zij spreekt wel Engels, Roemeens en Russisch, maar ik neem aan dat die man de laatste twee talen niet spreekt en met elkaar converseren in een taal die voor beiden vreemd is, is ook niet ideaal.

Ik ben hierop gekomen door een flyer van Doras, die ik in de bus kreeg. Door mijn recente verhuizing is mijn leven toch wel iets veranderd. Zo heb ik in geen jaren in korte tijd zoveel mensen over de vloer gehad. N.a.v. die flyer kreeg ik ook het idee, dat ik mij wel weer eens wat socialer mocht gaan gedragen, zelfs op zo'n manier dat ik wat voor iemand anders zou kunnen betekenen. Ik ben benieuwd hoe me dat afgaat.
x

Klimaattop

Volgend jaar loopt het Kyotoverdrag af, waarin bindende afspraken werden gemaakt voor het terugdringen van broeikasgassen. Veel heeft dat niet geholpen, want de uitstoot van die gassen neemt nog steeds toe. Op de klimaattop in Durban diende de EU en niet erg ver strekkend voorstel in: er zouden afspraken moeten worden gemaakt om in 2015 plannen te ontwerpen die in 2020 juridisch bindend zouden moeten worden. Nog negen jaar dus zou iedereen lekker zijn gang kunnen gaan. De meeste arme landen en  zogenoemde 'eilandstaten' steunden het EU-voorstel, maar de drie grootste vervuilers, de VS, India en China. Van India en China kan ik me dat nog voorstellen: het zijn dan wel snel groeiende economiën, maar de gewone bevolking heeft het nog altijd minder goed dan die bij ons.

De VS weigert al jaren om ook maar iets bij te dragen aan de verbetering van het wereldklimaat, of eigenlijk aan het tegengaan van de verslechtering. De huidige economische crisis zal de EU-landen er, vrees ik, eerder toe stimuleren nog meer te produceren, dus meer rotzooi in het milieu te gooien. Er is een zogenaamd 'groenfonds'. De rijke landen beloofden daarin m.i.v. 2012 jaarlijks 30 miljard te storten voor hulp aan de armste landen. en vanaf 2020 jaarlijks 100 miljard. Ik neem aan dat volgend jaar de EU-landen hun geld liever storten in een fonds dat de Euro overeind moeten houden. Het milieu en die armste landen zoeken het verder zelf maar uit.
x

Minderheid

In Engeland kijkt men traditioneel met enig wantrouwen naar alles wat zich aan de andere kant van de Noordzee, het Continent, afspeelt. Wat wij het Kanaal noemen is voor de Engelsen 'the English Channel'. Ik kan me nog herinneren dat het Europese paspoort werd ingevoerd. Daar deed het Verenigd Koninkrijk niet aan mee. Ik zie nog de beelden voor me van een Engelse dame die bijna in tranen uitbarstte bij het idee, dat ze haar vertrouwde Britse paspoort zou moeten verruilen voor iets van Europese makelij. Het is dus niet zo vreemd dat de Engelsen niets moeten hebben van de het plan, dat ergens in Brussel wordt uitgemaakt of ze nationale schulden mogen maken en hoe groot die dan mogen zijn.

De zeventien landen van de Eurozone en de andere EU-leden (excl. het Verenigd Koninkrijk) vinden wel dat er centraal iets moet worden geregeld over de nationale begrotingen. De anti-Europeanen hebben er weer een argument bij. De regeringsleiders die de besluiten over die Europese controle hebben genomen hebben zich daarbij, voor zover ik weet, niet afgevraagd of de bevolking van hun landen het daarmee wel eens zou zijn, maar hoe de beleggers zullen reageren. Die beleggers vormen slechts een minderheid van de bevolking en zij kijken eerst naar wat de kredietbeoordelaars, zoals Standard & Poors, ervan vinden. Als die zo hun twijfels hebben, wordt het voor overheden weer moeilijker geld te lenen en als ze dat toch doen, moeten ze zich nog verder in de schulden steken.


Ik heb natuurlijk geen verstand van economie en financiën, maar zo langzamerhand bekruipt mij het gevoel dat de economische crisis te wijten is aan die beoordelaars. Zij zorgen er immers voor dat de rentes steeds verder worden opgedreven, door hier en daar een A'tje weg te halen, zoals de Michelingids hier en daar sterretjes toekent en weghaalt en zo een restaurant kan maken of breken.

Nu mag je van restauranthouders niet verwachten dat ze een gezamenlijk kookbeleid gaan voeren, zodat ze allemaal een sterretje krijgen. Maar van overheden mag je wel verwachten dat ze een gezamenlijk financieel-economisch beleid voeren, zeker als ze een gezamenlijke munt hebben. Zonder in de Michelingids te kijken weet ik altijd wel een restaurant te vinden waar ik prima kan eten in een aangename sfeer. Maar als de Euro straks niets meer waard is, kan ik bij de Bijenkorf nog geen kopje koffie met een slagroomtompoes bestellen en dat zou ik toch wel jammer vinden.
x

Trivia

'Zelf ben ik nog nooit met een Bekende Nederlander naar bed geweest, dat hoop ik zo te houden'

Het bovenstaande is geen openhartige mededeling over mijn privéleven, maar de kop boven de column van Sylvia Witteman in de Volkskrant. Van Sylvia had ik nog nooit gehoord en ook nog nooit iets gelezen. Zij ergert zich aan de openhartigheden van BN'ers, zoals Gerard Joling en Patricia Paay, die in bepaalde media hun seksleven uit de doeken doen. Zo heeft Gerard, de 'relnicht', het wel eens met Tatjana Simic, wie dat dan ook moge wezen, gedaan heeft en kijkt Patricia graag naar porno. Paay (62) vertelt aan AT5 dat haar veel jongere vriendje Nicky (27) haar nog steeds porno (sic) vindt. Dat komt door haar kleine kontje en haar grote borsten, denkt ze.'

Dankzij een column in een 'kwaliteitskrant' weet ik nu dus dat Patricia een klein kontje en grote borsten heeft en nu weten de lezers van dit blog het ook. Maar wat moet ik met die wetenschap? Als ik daarin geïnteresseerd zou zijn, zou ik wel een abonnement  nemen op de Story of de Privé, die voortdurend over dit soort zaken berichten. Er zijn immers zeer veel OBN'ers die alles over BN'ers willen weten.

Gisteren was ik bij de kapper, maar moest nog even wachten. Ik pakte het bovenste oude tijdschrift van een stapel. De titel was, geloof ik, 'Nederland.nl'. Nu weet ik ook weer dat ene Ben Saunders een 'Voice of Holland' is en dat hij ten onrechte, volgens hem dan, beschuldigd wordt van huiselijk geweld. Hij wordt geïnterviewd samen met het fotomodel Kim Feenstra, een fan van Ben. Zij vindt dat er zo langzamerhand wel genoeg geschreven is over haar carrière als ster in pornofilms. Dat zal best, maar ze zijn desondanks bereid daar met dat blad uitvoerig over te praten, omdat ze weten dat 'het publiek' vooral in dat soort trivia geïnteresseerd is.  Al die BN'ers weten dat en ze doen niets liever dan de media te voorzien van die trivia. Dan krijg je dus dit( de columniste citeert uit een uitzending van AT5):

'Ja, zij wist natuurlijk wel hoe ik in elkaar zat', mekkerde onze nationale relnicht. 'Maar we hadden een wijntje op, het was gezellig... en ik dacht, ik ga toch eens even kijken hoe het met zo'n vamp is...'

'Maar toen viel jij toch al op mannen?', geilde de interviewer. 'Duurt het dan niet langer om tot een hoogtepunt te komen, met een vrouw?' 'Nou...', ging Gerard voort, 'je denkt natuurlijk dat het een tutje is, hè... maar ze weet het allemaal wél te vinden hoor!'

Wat heeft Tatjana nou allemaal gevonden?

x

Vakbond

Nog altijd ben ik lid van een vakbond, de AbvaKabo. Maar ik heb ik totaal geen idee wat er nu precies met de FNV gebeurt.  Die wordt kennelijk opgeheven en vervangen door 'De nieuwe Vakbeweging. Wat mij nogal tegenstaat is dat daarover is beslist door de voorzitters van de aangesloten vakbonden en dat de leden daarover niets konden zeggen. Ik had het vage vermoeden dat de hele operatie vooral ten doel had Agnes Jongerius (voorzitter van de FNV) en de voorzitter van de grootste bond (Bondgenoten), die met elkaar overhoop lagen een 'nette' aftocht te gunnen.

Het begon allemaal met het pensioenakkoord dat Jongerius afsloot en waar Bondgenoten en de AbvaKabo, die samen, qua ledental, een meerheid binnen de FNV vormen, tegen waren. Ik was aanvankelijk, gevoelsmatig, ook tegen verhoging van de pensioenleeftijd, maar na enig nadenken vond ik die verhoging wel verdedigbaar.   In Trouw lees ik vandaag, dat er nog wel iets meer speelt bij dat pensioenakkoord, nl. mogelijk verdere verhoging in de toekomst, én volledig vrijgave van de pensioenkasgelden aan beursspeculanten, op risico van de werknemers.(...) De leden wacht een onzekere toekomst, de leiders een hoge beloning.


Momenteel komt mijn inkomen voor het grootste deel van een drietal pensioenfondsen, waaronder de twee grootste van Nederland: ABP en Zorg en Welzijn. Sinds het begin van financiële en economische crisis had ik toch al niet zo veel vertrouwen meer in banken en beleggingsfondsen en de mensen die daar de beslissingen nemen. En van de huidige rechtse regering verwacht ik niet dat zij alles in het werk zal stellen om mijn belangen veilig te stellen. Die laat de markt (de speculanten dus, die hun eigen inkomen opschroeven) zijn gang gaan. Het ligt niet in mijn aard me zorgen te maken over financiën. Als mijn inkomen te laag wordt en ik de huurpenningen en de diverse premies niet meer zou kunnen opbrengen, kan ik aantonen dat ik daar niets aan heb kunnen doen, omdat de markt en de overheid ervoor gezorgd hebben dat mijn pensioen verlaagd is. En ik verdom het daar nu al vast op vooruit te lopen door te stoppen met roken, nooit meer wijn te kopen en afwisselend bij AH en C1000 boodschappen te doen, afhankelijk van de goedkope aanbiedingen die ze hebben. Ik leef op de oude voet voort en o, ja, ik blijf lid van de vakbond, want als de leden weer mogen meebeslissen, wil ik daar wel bij zijn.
x

Principes

Trouw schrijft: Al 46 jaar woont de 81-jarige priester Jan Peijnenburg uit Eindhoven, in weerwil van zijn celibaatbelofte, samen met Threes van Dijck (86). Nooit was dat een probleem: de relatie werd van hogerhand oogluikend toegestaan. Maar nu is er een hulpbisschop in Den Bosch, die de priester gaat schorsen als hij zijn vriendin niet de deur uitzet.

Wat moet je nou weer met zo'n bericht? Heeft zo'n hulpbisschop geen dringender zaken om zich mee bezig te houden? Puur principieel heeft hij natuurlijk gelijk. Die priester heeft ooit beloofd celibatair te leven en heeft die belofte gebroken. Dat deden een kleine 50 jaar geleden meer priesters. Diverse gingen nog een stap verder en gaven hun priesterschap op en als ze heel consequent waren, verlieten ze de kerk.

Ik ben zo'n type van: als je lid bent van een club, houd je je aan de regels van die club. Je mag binnen de club de regels ter discussie stellen, maar als je de meerderheid niet achter je krijgt, heb je pech. Dan kun je beter lid van een andere club worden. Wie graag een 'gemengde' sport wil beoefenen, moet niet gaan voetballen, maar korfballen. De man die het geloof in God wil verbreiden met een vrouw aan zijn zijde, moet geen rooms-katholiek priester, maar dominee worden. Hetzelfde geldt voor vrouwen die een religieus ambt willen uitoefenen.

De rooms-katholieke kerk zou overigens weer eens moeten leren niet met twee monden te spreken, al doen ze het dan soms stilzwijgend. Als die priester in dat bisdom 46 jaar lang mocht samenwonen mag je dat lopend beleid gaan noemen. Dat moet je als hulpbisschop niet ineens willen veranderen, al heb je dan formeel gelijk. Ik ken het kerkelijk recht niet zo goed, maar spreekt die hulpbisschop nu mede namens de bisschop, die het gedrag van die priester tot nu toe heeft getolereerd?

Waarom zit ik me hier op de vroege ochtend eigenlijk druk om te maken? Ik ben geen lid van die club, of  van een soortgelijke club, omdat ik sowieso geen lid wil zijn van een club die regels hanteert die niet gebaseerd zijn op feiten, maar op opvattingen die 'de leiding' er al eeuwen lang op na houdt.

Die priester wil nu zijn gelijk halen door een kort geding en desnoods door te gaan tot het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Ik kan me voorstellen dat het Hof vindt dat iedereen het recht heeft samen te wonen met de partner naar wens, maar het zal zich niet bezig willen houden met de spelregels van welke club dan ook. Voor je het weet gaat een voetballer beweren dat het zijn onvervreemdbare recht is een doelpunt te maken vanuit een situatie die nu nog als 'buitenspel' beschouwd wordt.
x

Kandidaten

In economisch moeilijke tijden heeft een Amerikaanse president het altijd moeilijk om herkozen te worden. De kiezers immers laten hun keuze grotendeels bepalen door de inhoud van de portemonnee en als het slecht gaat wordt automatisch de zittende president als schuldige aangewezen, ook al trof hij bij zijn aantreden een puinhoop aan die in vier jaar tijd niet is te herstellen.

Obama zal het volgend jaar niet bepaald makkelijk krijgen, maar zijn republikeinse tegenstanders maken het hem wel erg gemakkelijk door de ene blunder na de andere te begaan. Caine, de pizzakoning die toch al zwaar onder vuur lag, blijkt ook nog eens dertien jaar lang een buitenechtelijke relatie te hebben gehad. Zo'n relatie is in Amerika uiteraard net zo gewoon als in Europa, maar dan moet je er wel in slagen het geheim te houden, zeker als je de politiek in wil of een andere functie ambieert waarvoor je gekozen moet worden, zoals rechter of officier van justitie.

Een presidentskandidaat moet tijdens de vele debatten ook wel laten blijken dat zhij weet waar zhij het over heeft. Het is natuurlijk altijd leuk als er ook een vrouwelijke kandidaat is, Michelle Bachman. Die dacht handig te kunnen inspelen op de anti-Irangevoelens en zei dus dat de regering de ambassade in Teheran moest sluiten. Ze had niet goed gekeken, want dan zou ze geweten hebben, dat er al jaren, sinds de bezetting ervan in 1980, geen functionerende ambassade van de VS in Teheran is.

Een aantal jaren geleden vond ik al dat Obama, zeker hier in Europa, zwaar overschat werd. Dat "Yes, we can!" was niet meer dan een redenaarstrucje en je kunt niet zeggen dat hij het echt waar gemaakt heeft. Dat is niet alleen zijn schuld, maar het is niet zo handig verwachtingen te wekken, als je niet volkomen zeker bent dat je ze kunt realiseren. Ook in Amerika heeft de president vaak nog de medewerking van de oppositie in het parlement nodig om iets te kunnen doen. En die oppositie zit ook nog wel eens in zijn eigen partij: er zijn ook rijke democraten die niets van belastingverhoging willen weten. De Amerikaanse journalist Hedrick Smith schreef in 'The Power Game' dat Amerikaanse congresleden na hun aantreden maar één doel voor ogen hebben: herverkiezing. Daarvoor moet je niet doen wat in het landsbelang is, maar wat je achterban van je verwacht. Ze kunnen nog wat leren van Geert Wilders, die het ook moet hebben van af en toe een loze kreet.
x

Erfgoed

Het moet niet gekker worden. In Trouw las ik dat het Sinterklaasfeest een beschermde status moet krijgen en op de immateriële werelderfgoedlijst van de UNESCO moet komen. Wat mij betreft mag het hele feest verdwijnen, maar ik ben bang dat het ook wel zal blijven als het niet op die erfgoedlijst komt. We vierden het immers al lang voordat de UNESCO bestond. En mocht het feest dreigen te verdwijnen, dan gaat de UNESCO echt geen cent uitgeven om het in leven te houden. Daar hebben we immers de middenstand voor die dit jaar al in september, dacht ik, begon met pepernoten in de schappen te leggen. Bij mijn weten is het diezelfde middenstand, niet de UNESCO, die ervoor gezorgd heeft dat we ons hier ook druk gaan maken over Valentijnsdag en Halloween. Dat is dan zo langzamerhand ook immaterieel erfgoed. Het is maar wat je onder immaterieel verstaat. Trouwens, als Sinterklaas erfgoed is, wat dacht je dan van de Kerst? Dat wordt immers over de gehele wereld gevierd. Als je een Sinterklaas in Verweggistan tegenkomt, zit het er dik in dat er een Nederlandse expat onder die mijter en baard verborgen zit. Maar het zijn overal de autochtonen die een kerstboom in huis halen of een veel grotere op een centraal plein in dorp of stad zetten. En bij al dat culturele erfgoed horen dan ook die kitscherige kerstversieringen, de Engelse plumpudding, de gebraden kalkoenen  en niet te vergeten het gourmetstel.

We moeten, op wereldschaal, de zaken natuurlijk wel een beetje in evenwicht houden. Zullen we het Suikerfeest ook maar niet op die erfgoedlijst zetten?
x

Begroten

Schippers baalt van te veel geleverde zorg.

Dat is een kop in Trouw vandaag. Huisartsen, fysiotherapeuten en diëtisten leveren meer zorg en kosten dus meer geld dan Schippers had begroot en daar gaan zij en de zorgverzekeraars nu wat aan doen. Het zou dus volgend jaar zo maar kunnen dat de huisarts je vertelt dat je met een bepaalde klacht niet nog een keer naar hem/haar moet komen, want hij zit aan zijn zijn taks. Als zhij doorgaat met jou te behandelen krijgt hij daar niet voor betaald en moet dus kiezen: jou voor niets behandelen, de rekening naar jou sturen of je doorverwijzen naar een specialist, die vervolgens een nog wat hogere rekening naar de verzekeraar stuurt.

Hoe berekent Schippers eigenlijk hoe vaak je bij een huisarts mag komen? Of: hoe berekenen de verzekeraars dat? Gaan ze per geval de dossiers van de huisarts bekijken? "Nou, dokter, u heeft die patiënt met die klacht wel heel erg vaak laten komen." Dat kunnen leuke discussies worden. Of gaan ze dat statistisch bekijken? In mijn tijd in het ziekenfondswezen kon je per huisarts zien, hoe zijn/haar praktijk was samengesteld wat betreft de leeftijden van de patiënten. Zo kon je verklaren waarom een huisarts meer verwijskaarten voor een kinderarts gaf dan anderen: veel kinderen in zijn/haar praktijk. Toen had je ook nog het zogenaamde abonnementshonorarium: een vast bedrag per jaar per patiënt. Het maakte de minister of het ziekenfonds niet uit of die patiënt nou één of tien keer per jaar bij de huisarts kwam. Toen was de vraag: hoeveel doet de huisarts zelf en hoeveel schuift zhij door naar de specialist?

Meer huisartsenzorg, was destijds de gedachte, betekende minder specialistische zorg, dus minder kosten. Een fysiotherapeut lijkt me ook goedkoper dan een orthopedisch specialist en een goede diëtiste kan voorkomen dat iemand aan obesitas gaat lijden, wat ook weer specialistische hulp kan voorkomen. Snijden in de eerstelijnszorg betekent naar mijn idee nog altijd verhoging van de kosten in de tweedelijnszorg.

Ook in Trouw stond het bericht dat de GGD Midden Nederland vanwege bezuinigingen gaat stoppen met seksuele voorlichting. Jongeren kunnen daar ook niet meer terecht met vragen over geslachtsziekten. Je ziet bij wijze van spreken de bui al hangen. Dan moeten de jongeren met hun vraag maar naar de huisarts. Die ziet ze aankomen, terwijl zhij al tegen de grens van het budget aanzit dat de zorgverzekeraar ter beschikking had gesteld.

Huisartsen halen de patiënten niet naar zich toe. De patiënten komen naar hun toe als zij zich niet goed voelen. Schippers en de verzekeraars vinden dus eigenlijk dat wij te veel naar de huisarts gaan. Ik heb een aardig idee: we gaan met ons allen de verzekeraars helemaal gek maken. Voordat we naar de huisarts gaan, gaan we eerst even aan onze verzekeraar vragen of we wel terecht gaan. "Heeft mijn dokter nog genoeg budget? Kan ik beter naar een andere gaan? Of naar de huisartsenpost? Of naar de spoedeisende hulp?" Gewoon even wachten tot het avond of weekend is. Als alles meezit, kun je ook nog een ambulance bestellen. En zo bezuinigen we maar door.

x

Autorijden

We maken ons de laatste tijd nogal druk om al het slechts dat in diverse Arabische landen gebeurde of nog gebeurt, zoals nu in Syrië. Die landen moeten democratisch worden en mensenrechten accepteren. Ik ben het daar helemaal mee eens, maar wil er, naar aanleiding van een artikel in Trouw, dat ik vanochtend las, nog maar eens op wijzen dat we voortdurend een van de meest conservatieve Arabische landen buiten schot laten, omdat we de leiding daar niet graag tegen het hoofd stoten: Saoedi-Arabië.

Al weer een tijdje geleden was er enige ophef over het feit dat vrouwen in Saoedi-Arabië niet zelfstandig mogen autorijden,maar nu maken ze het wel heel dol daar: Als vrouwen mogen autorijden, is een toename in prostitutie, pornografie, homoseksualiteit en scheidingen onvermijdelijk. Dat verkondigt de hoogste theologische raad van Saoedi-Arabië. Je kunt natuurlijk zeggen dat een rijverbod minder erg is dan doodgeschoten worden door mannen in tanks, maar onderdrukking begint altijd met een verbod op iets wat niet zo belangrijk lijkt. Onderdrukking van de vrijheid van vrouwen is al bijna zo oud als de mensheid zelf.

Om de een of andere reden vinden veel mannen met name de seksuele vrijheid van vrouwen bedreigend, want misschien loopt ze dan wel bij je weg. Met een auto kan een vrouw nog sneller en verder weg gaan. Ja,dan staat je als man niets anders te doen dan naar een prostitué te gaan of je heil te zoeken in pornografie. Als laatste redmiddel kun je ook nog een vriend vragen je uit de brand te helpen.

Het zou niet zo erg zijn als alleen theologen er verwarde ideeën op na houden, maar in Saoedi-Arabië vindt de koning die daar alleenheerser is, dat die theologen gelijk hebben. Wordt het geen tijd dat we dat land gaan boycotten? Moeten we daar niet voor 'regime change' gaan zorgen met een paar F-16's? We zullen het dan met wat minder olie moeten doen, maar dan voeren we de autoloze zondag weer in. Dat vonden we in de zeventiger jaren van de vorige eeuw best leuk.
x

Jij

De PVV heeft weer eens iets nieuws bedacht: kinderen mogen geen 'jij' meer zeggen tegen leerkrachten. Het aardige is dat ik bij  'ÉenVandaag' hoorde dat zo'n tachtig procent van de kinderen ook 'u' zegt. Dat is dus gauw geregeld.

Begin zeventiger jaren raakte het bij mijn toenmalige werkgever, de Ziekenfondsraad, in zwang je chef en andere leidinggevenden bij hun voornaam aan te spreken en te tutoyeren. Maar dat was in het progressieve Amsterdam. In 1974 ging ik werken bij de Haagse ziekenfondsen. Daar spraken ook mensen die op hetzelfde niveau werkten elkaar nog altijd met 'u' aan. Maar ook in Den Haag stonden de ontwikkelingen niet stil. Toen ik in 2000 mijn laatste werkkring, het Provinciaal Bestuur van Zuid-Holland verliet, werd iedereen - van medewerker bij de postkamer tot lid van Gedeputeerde Staten - met 'jij' aangesproken. In diezelfde zeventiger jaren schafte het kabinet-Den Uyl de gewoonte af bewindslieden met 'Excellentie' aan te spreken.

Bij de PVV - en daar niet alleen - denken ze dat 'u' iets met respect te maken heeft. Ik vind dat ik voor functies of titels geen respect hoef te hebben. Ik heb eventueel respect voor de wijze waarop iemand zijn functie uitoefent. Of dat nu een een gewone taxichauffeur of een lid van het parlement is. Voor Geert Wilders heb ik in ieder geval geen respect, want die maakt, naar mijn oordeel, een potje van zijn werk.

Een leerkracht die zijn/haar werk op goede wijze uitoefent wordt 'automatisch' gerespecteerd. Door zijn/haar werk consciëntieus uit te oefenen toont zhij aan de kinderen en hun recht op goed onderwijs te respecteren en wie goed doet, goed ontmoet.

Ik moest het als kind niet in mijn hoofd halen mijn ouders te tutoyeren, maar als ik het goed heb, kijkt niemand daar tegenwoordig nog van op. Diverse neven en nichten spreken mij niet aan als 'oom', maar als 'Evert' en ik heb geen moment het idee ze dus minder, of helemaal geen respect voor mij hebben. Ik ga er ook niet vanuit dat ik van alles meer weet of het beter weet dan zij.

De Engelstalige volken kennen het hele verschil tussen 'u' en 'jij' niet, die hebben alleen 'you'. Gaan ze daar minder respectvol met elkaar om?
x

Truffel

De truffel wordt beschouwd als een exquise gerecht, dat niet bepaald goedkoop is. Je kunt hem, als je je gasten eens iets bijzonders wilt voorschotelen, online kopen voor de prijs van 33 euro per 50 gram. Onlangs zag ik bij een marktstalletje kaas met truffel. Ongeproefd schafte ik een stuk aan, want die bijzondere smaaksensatie wilde ik wel eens ervaren. Eerlijk gezegd was ik diep teleurgesteld: ik vond de smaak nogal muf, alsof er iets bedorven was.

Ik kom op de truffel omdat ik in Trouw een artikel las over de 'psychedelische truffel', die je tegenwoordig in zogenaamde smartshops kunt kopen en die de plaats heeft ingenomen van de enige jaren geleden verboden paddo. De truffel, zoals het groenbruine knolletje wordt genoemd, is feitelijk geen truffel, maar een schimmel. De uitwerking lijkt wat op die van de paddo, maar is wat milder. Bij een normale dosering kan een euforisch gevoel optreden en zien kleuren er wat intenser uit.

Nu heb je altijd mensen die wat meer willen dan dat euforische gevoel en voor je het weet, gebeuren er weer net zulke dingen als met de paddo's: mensen die onder invloed uit een hotelraam springen bijvoorbeeld. De smartshophouders zien de bui al hangen: een verbod van de psychedelische truffel. Want wat blijkt: ook de souvenirwinkels in de Amsterdamse binnenstad verkopen de truffel, maar die hebben in feite geen idee wat ze precies verkopen. In de smartshops geven ze er voorlichting bij over het verantwoorde gebruik. Een smartshopouder: "Toeristen worden in die souvenirwinkels niet voorgelicht. Ze krijgen veel te grote porties mee. Je kunt er echt op wachten dat het misgaat."

Ik begrijp die behoefte aan kunstmatig opgewerkte euforie niet. Enkele decennia geleden heb ik wel eens hash gebruikt, maar ik merkte niets van euforie. Sindsdien houd ik het bij alcohol, niet om iets op te wekken, maar omdat ik lekker vindt. Als ik daarvan een overdosis gebruik - wat maar zelden voorkomt - zijn de gevolgen bepaald niet euforisch. Aan cocaïne of andere partydrugs heb ik mij nooit gewaagd. Ik kan degenen die daaraan verslaafd zijn, moeilijk iets kwalijk nemen, want ik ben zelf verslaafd aan een middel dat geen enkele euforie opwekt: nicotine, dat maatschappelijk gezien een uiterst lage status heeft. Ik zal nooit onder invloed van nicotine uit een hotelraam springen. Het werkt, dat weet ik ook wel, wat langzamer aan een voortijdig einde. Tot een algeheel verbod van tabak zal het wel nooit komen, want dat heeft economische gevolgen en gevolgen voor de nationale schatkist. Laat die truffel daarom ook maar gewoon verkocht worden.
x