SERIE

Voor velen werd gisteren een lang gekoesterde wens vervuld: op Netflix kwam het vijfde seizoen van de serie 'Hous of Cards' beschikbaar. In de media werd veelvuldig de vergelijking gemaakt tussen de fictieve president Frank Underwood en de echte Donald Trump. Lijken die echt op elkaar?

Op 8 maart 2016 schreef ik hier het volgende: "In mijn boekenkast staan zo'n zeventig boeken over Amerikaanse politiek en geschiedenis. Daaronder bevinden zich vier dikke delen (er komt nog een vijfde deel) van een biografie van Lyndon B. Johnson, de opvolger van John F. Kennedy. (The Years of Lyndon Johnson van Robert Caro.) De boeken beschrijven gedetailleerd en uitvoerig de wijze waarop Johnson politiek bedreef. Als je daaruit de indruk krijgt dat politiek een smerig spelletje is, althans voor sommige politici is, dan zit je niet ver van de waarheid.

Ik heb de eerste drie seizoenen van 'House of Cards' gezien en was zeer geboeid. Tijdens het kijken bedacht ik vaak dat de serie leek op een verfilming van, dan wel 'gebaseerd was op' die biografie van Johnson. Ik ben eens gaan googelen en kwam zo op de 'creator' van de serie, Beau Willimon, een schrijver voor toneel en film. In een artikel van Wikipedia las ik: In interviews during the writing and filming of season 2 showrunner Beau Willimon said he had drawn inspiration for the series from a variety of sources including Robert Caro's The Years of Lyndon Johnson."

Lijkt Trump op Underwood/Johnson? Ik zou haast zeggen: 'Mocht ie willen.' Trump is een zakenman die presidentje speelt en dat doet hij niet geweldig. Underwood is, net als zijn evenbeeld Johnson, een doorgewinterd politicus, die geen middel schuwt om zijn doelen te bereiken. John F. Kennedy en Richard Nixon, om er nog maar een paar te noemen, waren trouwens niet veel beter.

Van de ideeën die Trump erop nahoudt worden we hier niet vrolijk. We moeten maar blij wezen dat hij niet de politieke ervaring van de fictieve Frank Underwood heeft. Pas dan zouden we ons echt zorgen moeten gaan maken.

ROZE

Dat er afgelopen zondag in de media, met name de tv, enige aandacht besteed werd aan het feit dat een Nederlander, ene Tom Dumoulin, een grote wielerronde won, de Giro d' Italia, daar kan ik nog wel mee leven. Oké, er werd heel veel aandacht aan besteed, in journaal na journaal en Studio Sport na Studio Sport.

Waarom moet er dan de hele maandag erna nog weer voortdurende over gepraat worden?  Morgen moeten we keer op keer zien hoe hij ij Maastricht gehuldigd wordt. Dan worden weer die belden herhaald van zijn sanitaire stop en van die tijdrit.

Kunnen we niet gewoon wachten tot ergens in het najaar de 'Sportman van het jaar 2017' bekend gemaakt wordt? Je kunt er toch donder op zeggen dat Dumoulin dat wordt? En ja, dan moeten we die beelden weer even in de herinnering roepen.

Nog een paar jaar en dan kunnen we alles nog eens terugzien in 'Andere tijden sport'. Maar zullen we er nu een paar dagen over ophouden?

Gelukkig kunnen we vandaag oeverloos zeuren over die panda's die naar buiten mogen.

SCHRIJFFOUT

Waarom ik er gisteren ineens weer aan moest denken is me volstrekt onduidelijk. Het is een vraag waar ik al sinds mijn jeugd mee zit, maar ik denk er zelden aan.

Ik ben opgegroeid in de Amsterdamse Rivierenbuurt,  in de Jekerstraat. (De Jeker is een onbenullig zijriviertje van de Maas, in de buurt van Maastricht.) Ik ging naar de lagere school in de IJselstraat. Verderop had je ook nog de Oude IJselstraat.

Sommige lezers zullen wellicht de neiging voelen mij te corrigeren: 'Het is (Oude) IJssel, met dubbel S.' Vertel mij wat. Daarom zit ik al jaren met die vraag, want de gemeente Amsterdam houdt stug vol. Zie het officiële straatnaambord, zoals je dat talloze malen in de buurt kunt zien, ook in combinatie met Oude.

Je kan geen vraag zo gek bedenken of via google vind je er wel  een antwoord op. Ik vond in ieder geval een webpagina waar de vraag gesteld werd, maar geen afdoend antwoord gegeven werd.

Het is geen vraag van levensbelang, maar de komende dagen ga ik proberen te achterhalen waarom de gemeente Amsterdam zo hardnekkig vasthoudt aan die schrijffout.

HERDENKEN

“Wat moeten wij christenen nu doen met dit verworpen, verdoemde volk der Joden? Ten eerste moet men hun synagogen of scholen in brand steken. Ten tweede ook hun huizen afbreken en verwoesten. Ten derde moet men hun al hun gebedenboeken en Talmoedleerboeken afnemen. Ten vierde moet men hun rabbijnen op straffe van de dood verbieden voortaan nog te onderwijzen. Ten vijfde moet men de Joden het vrijgeleide geheel ontzeggen en hun een straatverbod geven. Ten zesde moet men hun het woekeren verbieden. Ten zevende moet men de jonge, sterke Joden en Jodinnen dorsvlegels, bijlen, houwelen, schoppen, spinrokkens en spinnewielen ter hand stellen en hen hun brood laten verdienen in het zweet huns aanschijns. Daarom nu en voor altijd: weg met hen.”

Ja, dat is geen opheffende tekst. Ik vond hem op de website van Christenen voor Israël. De auteur van deze grof antisemtische tekst is niemand minder dan Maarten Luther. Hoewel het me met de paplepel is ingegoten, had ik me nog niet gerealiseerd dat het dit jaar precies 500 jaar geleden is dat Luther zijn 95 stellingen ophing aan de deur van de kapel in Wittenberg. Luther zal nog veel herdacht worden dit jaar. Hopelijk worden zijn zwarte kanten daarbij niet vergeten.

Nu hebben we in ons land meer Calvijn dan Luther gevolgd. Moeten we daar blij om zijn? 'We' verzetten ons tegen de rooms-katholieke inquisitie die andersdenkenden ter dood bracht. Calvijn heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het in Genève op de brandstapel brengen van Michael Servet, die er wat andere theologische ideeën op nahield dan Calvijn. Fijn, die christelijke traditien van ons. 

EXPERT

Als ze het op tv over terrorisme hebben, kun je er maar beter een expert bij halen. Als je het echt goed wilt doen en je heet Van Nieuwkerk of Pauw, dan haal je Beatrice de Graaf erbij. Ze is niet alleen hoogleraar aan de Unversiteit van Utrecht, ze stond ook aan de wieg van het 'Centre for Terrorism and Counterterrorism', van de Universiteit van Leiden.

Als Matthijs van Nieuwkerk niet dagelijks op tv te zien is, weet hij toch altijd wel een manier te vinden om zijn kop te laten zien. Zo was hij ongeveer een week lang diverse keren per dag, voorafgaand aan NPO-programma's, te zien om een uitzending van 'DWDD University' aan te kondigen, waarin Beatrice 'college' zou geven. Niet over terrorisme deze keer, al zou dat (een dag na de aanslag in Manchester) wel toepaslijk geweest zijn, maar over spionage.

Ik heb niet donderdagavond naar het 'college' gekeken. Ik heb het opgenomen en gisteren gekeken. Dat heeft als voordeel dat je het even kan stopzetten en kan terugkijken. ('Wat zei ze nou precies?') Dan merk je dat Beatrice zich, net als andere schoenmakers, beter bij haar leest kan houden. Spionage en terrorisme hebben wel raakvlakken, maar het zijn toch andere disciplines. Ik ging eens googelen om te kijken of er wellicht  studies/onderzoeken/publicaties van Beatrice over spionage te vinden waren. Vrijwel alle 'hits' gingen over dat 'college'.

De VS hebben de CIA, NASA en nog vijftien andere organisaties die zich met spionage bezighouden, het Verenigd Koninkrijk heeft zijn MI V en VI en Nederland heeft de AIVD en MID. De AIVD zoekt dus gevaarlijke mensen op en als ze die gevonden heeft, schakelt ze Justitie in want, zegt Beatrice: "De FBI mag zelf mensen arresteren, dat mag de AIVD niet."

Beatrice zou toch moeten weten wat het verschil is tussen de AIVD en de FBI. De AIVD is een 'inlichtingendienst' (of gewoon een spionagedienst). De FBI is geen inlichtingendienst, maar een politiedienst. Politiediensten mogen verdachten arresteren. Daar zijn ze zelfs voor opgericht. Elementary, my dear Beatrice!

VEILIG?

Van de zelfmoordterrorist die de aanslag in Manchester pleegde werd gezegd dat hij bekend was bij de veiligheidsdiensten. Datzelfde werd gezegd van hen die aanslagen pleegden in andere steden, zoals Nice en Berlijn. Als 'bekenden' al aanslagen kunnen plegen, hoe zit het dan met nog onbekende moslimfundamentalisten die een plaatsje in het paradijs willen verdienen?

In vele ons omringende landen zijn al aangeslagen gepleegd, maar afgezien van de aanslag van die ene dader (Mohammed Bouyeri) op dat ene slachtoffer (Theo van Gogh), zijn wij nog gevrijwaard gebleven. Zijn wij ondanks de aanwezigheid van een luidruchtige anti-islampartij toch niet slecht genoeg voor moslimfundamentalisten om ons eens goed te grazen te nemen? Of zijn onze veiligheidsdiensten zo veel beter dan die in het buitenland? Weten zij steeds weer tijdig in te grijpen, dus voordat de boosdoeners hun snode plannen kunnen uitvoeren?

Kunnen we ons hier lekker veilig voelen?

ABRUPT

"Als ik mee zou doen aan het Groot Dictee, zou ik waarschijnlijk iets boven de middenmoot eindigen. Ik doe nooit mee, omdat het altijd een onnatuurlijk stuk tekst is met een aantal woorden die je nooit in één stuk gewone tekst samen zult aantreffen en waarin zo ongeveer alle valkuilen van de Nederlandse taal zijn opgenomen. En dat in een stuk tekst van nog geen driehonderd woorden. De gemiddelde 'Beggartalk' bevat veel meer woorden en de meeste kan ik foutloos schrijven zonder de juiste schrijfwijze van ook maar één woord te checken. Moet ik me dan één keer per jaar laten aanpraten dat mijn kennis van de Nederlandse taal toch tegenvalt?"

Dat schreef ik op 17 december 2009. Ik zou van gedachten kunnen veranderen en toch een keer willen meedoen aan het Groot Dictee. Dat zal niet gaan want, schrijft de Volkskrant: Het Groot Dictee houdt er na 26 jaar abrupt mee op. Presentator Philip Freriks is teleurgesteld. 'Het Groot Dictee bestaat al zo lang, het heeft een bepaalde statuur. (...)  We worden bij het minste of geringste bij het grof vuil gezet, daar heb ik de smoor over in. Het Dictee verdient dit niet.'

Er zijn zo veel dingen die "al zo lang" bestaan (hebben), maar die toch verdwenen (zijn). Neem de T-Ford, het cassettebandje en Hilversum 3. (Ik heb de tijd meegemaakt dat er nog maar twee Hilversa waren.) Philip denkt daar wat genuanceerder over: 'Dit is misschien wel het ultieme publieke-omroepprogramma', stelt Freriks. 'Het is geen puur amusement: je geeft kijkers iets mee, interactief, met uitleg.' Dat mag je wel zeggen. Dankzij het Groot Dictee ben ik er ooit achter gekomen dat er een woord als 'scapuliermedaille' bestaat en wat het betekent. Dat ben ik prompt weer vergeten en ik voel geen enkele behoefte het weer eens op te zoeken.

Peter Wilmer van producent Men at Work: En het ligt niet voor de hand dat een commerciële omroep het Groot Dictee gaat maken. Als de commerciële omroepen er niets in zien, zegt dat, geloof ik, wel iets over het potentiële aantal kijkers.

Dat Philip acht jaar na het bereiken van de AOW-leeftijd nog altijd wil doorwerken vind ik prima. Misschien is het wel prijzenswaardig, maar daarom hoeft het Groot Dictee nog niet zo oud te worden.

DESKUNDIG

Omdat ik elke dag vroeg op ben, zie ik elke dag het NOS-journaal van zeven uur. Gisteren werd ik dus al snel na het wakker worden geconfronteerd met het nieuws over de aanslag in Manchester. Vervolgens kregen we het gebruikelijke patroon voorgeschoteld. De nieuwslezer van dienst vertelt wat er aan de hand is en schakelt vervolgens over naar de correspondentter plekke (of in het zelfde land of werelddeel): "Kun je al iets meer vertellen?" Zoals gebruikelijk was het antwoord "Nee". Uiteraard. Als er meer  te vertellen was, had de nieuwslezer dat wel verteld.

Na het journaal van zeven uur volgt (werk)dagelijks 'Goedemorgen Nederland' van WNL. Daar weten ze verder ook niets, maar ze hebben er wel een deskundoloog en een journalist van een krant bijgehaald en dan wordt er verder lang doorgepraat zonder dat er verder nieuws komt. Maar je kunt natuurlijk lekker speculeren.

Het leek me verstandig na een tijdje over te schakelen naar BBC 1. Die zitten er wat dichter op, nietwaar? Nou, daar volgen ze  dezelfde procedure. Het nieuws over de aanslag is verteld en vervolgens gaan ze naar een correspondent ter plekke, die verder ook niets meer te vertellen heeft dan dat over een tijdje de hoofdcommissaris van politie met een volgende verklaring komt.

Gelukkig is Matthijs van Nieuwkerk met vakantie, dus we hoefden geen gezeik in DWDDrrrrr aan te horen, maar Pauw was er als altijd. En die had weer wat deskundigen op het gebied van veiligheid en terreur op weten te scharrelen, die ik nog niet eerder gezien had. Hoeveel van die deskundigen hebben we eigenlijk in dit land?

TEVREDEN

De jongeren onder ons kunnen het zich nauwelijks voorstellen: als je vroeger iets anders dan de gewone dagelijkse boodschappen wilde aanschaffen, ging je naar een winkel, je liet je, zonodig, voorlichten, schafte het gewenste product aan en betaalde er met contant geld voor. Tenzij het om iets groots ging dat thuisbezorgd werd, kende (het bedrijf van) de verkoper niet je naam, noch je adres. Een bedrijf wist of het goed of slecht bezig was op basis van de toename, resp. afname van het aantal klanten en/of de hoeveelheid verkochte producten.

Op een gegeven moment gingen we grotere bedragen per betaalcheque betalen. Bedrijven wisten daardoor je naam en adres. Je werd dan ook meteen op een lijst geplaatst van klanten die voortdurend per post werden doodgegooid met folders met aanbiedingen.

En toen kwam het internet dat we massaal gingen gebruiken. Steeds meer organisaties kwamen je post- en e-mailadres te weten en nu worden we voortdurend via e-mail belaagd met klanttevredenheidsonderzoeken. Vaak wordt daarbij de vraag gesteld of je met een cijfer van 0 - 10 wilt aangeven hoe groot de kans is dat je het bedrijf wilt aanbevelen bij familie en vrienden. Zo'n vraag kreeg ik van het filiaal van AH waar ik dagelijks mijn boodschappen doe. Mijn antwoord was "O", want het merendeel van mijn familie en vrienden woont niet eens in Amsterdam, laat staan in de buurt van dat AH-filiaal.

Onlangs belde ik ABN AMRO met een vraag. Ik kreeg vrij vlot een helder antwoord. De volgende dag kreeg ik per e-mail zo'n klanttevredenheidsonderzoek toegestuurd. Ik vulde zoals altijd een "0" in. De daarop volgende dag werd ik gebeld met de vraag of ik niet tevreden was over de mij verstrekte informatie en de wijze waarop die verleend was. Ik zei dat ik dat wel was, maar dat ik me niet geroepen voelde onbetaald reclame voor ABN AMRO te maken. Minder dan een uur later kreeg ik een andere medewerker van de bank aan de telefoon met dezelfde vraag. Weer een paar uur later kreeg ik weer een medewerker, dit keer vrouwelijk, aan de lijn met weer dezelfde vraag. Ik vertelde haar dat ze nummer drie was. Zij vond dat ook wel wat veel en zei dat de gevolgde procedure in de groep zou gooien.

Bedrijven deden het vroeger zonder al die onderzoeken. Dat kan toch nog steeds? Zullen we met ons allen afspreken niet meer te reageren op dat soort vragen. Als we niet tevreden zijn gaan we gewoon klagen, toch?

OPGEGEVEN

Ik ben geen trouw lezer, eigenlijk helemaal geen lezer, van 'Linda', maar via Blendle las ik een artikel in Linda, onder de titel
Ik ga maar niet dood.  
Ze zijn al jaren opgegeven, hebben de kist uitgezocht, afscheid genomen. Maar het sterven blijft uit.

Er worden zes vrouwen beschreven die lijden aan een levensbedreigende ziekte: cystic fibrosis, A.L.S., lymfklierkanker, hersentumor, darmkanker, oogmelanoom. Ze hebben alle zes te horen gekregen dat ze nog maar een bepaalde tijd te leven hadden, maar leefden toch veel langer. Over een van hen wordt geschreven: KORT VOOR DIT NUMMER NAAR DE DRUKKER GING, IS ANNEMARIE OVERLEDEN.

In 1994 bleek Boukje een oogmelanoom te hebben. Het oog werd weggehaald en er werd gezegd dat de kans op uitzaaiingen zeer klein was. Achteraf bleek die kans veel groter, maar toch ben ik nog altijd blij dat we niet juist zijn voorgelicht. De bijna twee jaar die Boukje nog te leven had hebben we daardoor vrij onbezorgd doorgebracht.

Een paar maanden na de oogoperatie zijn we twee weken op het Griekse eiland Karpathos geweest. Het was een totaal andere vakantie dan we gewend waren. Niet door de bergen sjouwen of fietsen, maar veertien dagen aan een een strand liggen lezen en eten en drinken op een terras. Het was een van onze mooiste vakanties ooit.

Een kleine twee jaar later kreeg Boukje onverwacht te horen dat het melanoom toch naar diverse kanten was uitgezaaid, dat er niets aan te doen was en dat ze niet lang meer te leven had. We moesten niet in jaren, maar in maanden denken. Dat klopte. Het waren twee maanden en een paar dagen. Ondanks alles waren dat nog redelijk mooie maanden, maar ik ben toch blij dat het niet veel langer heeft geduurd.

FINALE

Mocht je het nog niet weten: a.s. woensdag speelt Ajax in Stockholm in de finale van de Europa League tegen Manchester United. Het PAROOL (Amsterdamse krant, toch?) besteedde daar gisteren aandacht aan, o.a. met een overzicht van acht locaties waarop je de wedstrijd op grote schermen kunt volgen. Tevens wordt op een kaart een honderdtal cafés aangegeven, waar je de wed strijd, waarschijnlijk op een iets minder groot scherm, kunt volgen.

Opvallend vind ik dat bij de meeste van die acht locaties wordt aangegeven dat er bier verkocht wordt. Zelfs op het Museumplein is drank toegestaan. Op het Museumplein kun je de wedstrijd met tienduizenden fans kijken op grote schermen. Volgens burgemeester Van der Laan is deze 'public viewing' is 'een bekroning van het herstelde vertrouwen tussen de supporters en de stad'. Het evenemententerrein gaat om 18.00 uur open. Kom op tijd, want vol is vol. Je mag wel alcohol meenemen, maar alleen voor eigen gebruik (denk aan een sixpack). (Onderstreping toegevoegd.)

Als ik al tot de grootste fans van Ajax zou behoren, qoud non, dan zou ik toch die avond het Museumplein en directe omgeving mijden als de pest. Het zou immers zomaar kunnen dat Ajax die wedstrijd verliest. Stel je even voor wat voor gevolgen dat heeft bij enkele duizenden straal bezopen Ajaxfans. Het lijkt me overigens niet uitgesloten dat zelfs na winst van Ajax de gebeurtenissen van dien aard zijn dat het vertrouwen tussen stad en supporters weer voor jaren weg is.

MINDERHEID

Het blijkt niet zo eenvoudig te zijn bij het 'motorblok' (VVD, CDA en D66) een vierde (en eventueel vijfde en zesde) partij te vinden die tot een werkbare meerderheid in zowel de Eerste als de Tweede Kamer leidt. Het motorblok beschikt in de Tweede Kamer over 71, in de Eerste Kamer over 35 zetels. Voor minimale meerderheden zijn nog 5, resp. 3 zetels nodig.

De formatie van Rutte II liep vrij snel, want er waren maar twee partijen bij betrokken, die beide graag wilden regeren. Met 4 of meer partijen afspraken maken en compromissen sluiten gaat sowieso meer tijd kosten.

VVD, CDA en D66 staan alle drie te popelen om te regeren. Die willen dus best hier en daar wat inleveren. Die moeten dus op afzienbare termijn, als het kan, vóór Prinsjesdag, tot een regeringsprogramma kunnen komen.

O ja, dan hebben we een minderheidskabinet. Nou, en? Rutte II had geen meerderheid in de Eerste Kamer, was dus in feite een minderheidskabinet, maar heeft toch zijn hele termijn uitgezeten en heel wat wetten door het parlement geloodst. Waar nodig werden meerderheden bij elkaar gesprokkeld.

Goed beschouwd is een minderheidskabinet een ideale oplossing. Zo'n kabinet moet immers met wisselende meerderheden werken en zo krijgt elke parij in het parlement de mogelijkheid iets van haar ideeën in het beleid te verwerken en zo haar kiezers enige genoegdoening te verschaffen. Is dat democratisch of niet? Het moet sowieso een peulenschil zijn meer geld voor de zorg te krijgen.

HOOFDDOEK

De leiding van de Amsterdamse politie overweegt vrouwelijke agenten toe te staan een hoofddoek te dragen. Het PAROOL schrijft: Ongeveer 52 procent van de Amsterdammers heeft, zoals dat heet, 'een niet-Nederlandse achtergrond'. Dat geldt voor maar zo'n 18 procent van de Amsterdamse politiemensen en sommige bronnen beweren dat zelfs dat nog een rooskleurige voorstelling van zaken is.

Wat er uiteindelijk ook gaat gebeuren, je kunt er donder op zeggen dat alleen al dat 'overwegen' hier en daar tot heftige reacties zal leiden. Het PAROOL stelt de vraag: Straalt een agente met hoofddoek voldoende uit er voor iedereen te zijn, en zich niet te laten beïnvloeden door haar afkomst en geloof? Er wordt meteen een antwoord bij geleverd: Die vraag volgt uit een drogredenering. Alsof autochtone agenten zich niet mede laten leiden door hun achtergrond en referentiekader. Wel eens van etnisch profileren bij aanhoudingen gehoord? En mogen we er niet van uitgaan dat al die agenten van Nederlandse afkomst handelen vanuit die traditionele joods-christelijke cultuur? Een VVD'er die met zijn Alfa Rome 160 km/u rijdt zou zomaar kunnen worden aangehouden door een agent die de SP-beginselen is toegedaan. Het zou best handig zijn als die SP-achtergrond  door uiterlijke kenmerken zichtbaar was. Dan weet die VVD'er des te beter hoe hij moet reageren op de vraag 'Waar zijn we mee bezig, meneertje?' en dat 'Weet je wel wie ik ben?' niet het meest voor de hand liggende antwoord is.

We moeten dus niet alleen hoofddoekjes toestaan, we moeten juist bevorderen dat ambtsdragers duidelijk voor hun politieke en/of religieuze achtergrond uitkomen. We weten toch ook allemaal dat Mark Rutte een VVD'er is?

MARATHON

Gisteravond keek ik naar de Marathon Tegen Kanker. Ben ik meteen donateur van KWF geworden? Nee, dat ben ik niet! Waarom niet? Omdat ik al vrij lang donateur bèn.

Oké, elke manier om geld in te zamelen voor de bestrijding van kanker is in beginsel prima. Afgelopen zondag (14 mei) was het precies 21 jaar geleden dat Boukje, volkomen onverwacht, te horen kreeg dat ze kanker had, dat het ongeneeslijk was en dat ze niet lang meer te leven had. Ze moest alleen met de trein vanuit Leiden en met de tram van station naar huis om het mij te vertellen. (Ik was niet mee naar Leiden gegaan, maar gewoon naar mijn werk, omdat we beiden dachten dat het om een routine-onderzoekje ging.) Ze heeft daarna nog 11 weken geleefd.

Ook in mijn vriendenkring zijn diverse mensen aan kanker overleden. Recentelijk zijn enkele vrienden voor kanker behandeld. Ik heb zelf ook een beetje kanker gehad. Ik weet dus wel zo'n beetje hoe het is om met kanker te leven. Waarom heb ik me gisteravond dan toch aan dat marathonprogramma zitten ergeren?

Zijn er nog mensen in dit land die echt niet weten dat kanker een vreselijke ziekte is? Kun je dan niet gewoon vragen om eenmalig of periodiek geld aan het KWF te geven om onderzoek naar de bestrijding/genezing van kanker te financieren? Is het per se noodzakelijk om een aantal kankerpatiënten te laten fietsen, hardlopen en zwemmen? Hebben we echt een zwerm BN'ers nodig om het duidelijk te maken? Geven 'we' nog wat gauwer als een paar bekende artiesten een liedje zingen?

Heb ik een tekort aan empathie?

VETERAAN

Vroeger - toen ik nog jong was - werd iemand van mijn huidige leeftijd (78) gewoon een oude man of vrouw genoemd. Later werden we senioren genoemd, al schijnen ook jongeren dan ik, pakweg vanaf zestig jaar, daarbij te horen. Al googelend kwam ik gisteren weer een heel nieuwe term tegen: stadsveteranen. Dat zijn, las ik op de website van het Kenniscentrum Wonen-Zorg, ‘anticiperende senioren die in de stad wonen'. Ik  mag me, denk ik, wel senior noemen, ik woon in de grootste stad van Nederland, maar vraag me niet waarop ik anticipeer. Ik heb geen idee. Ik zie wel wat er op me afkomt.

Verder las ik nog: Deze senioren hebben de ambitie zelf te bepalen hoe ze oud willen worden. Misschien ben ik daar een beetje een rare in, maar zo lang in me kan herinneren had ik altijd de ambitie zelf te bepalen hoe ik wilde leven, dus ook hoe ik oud wil(de) worden.

Er staan wel meer briljante observaties op die website: Ouderen kunnen niet over één kam worden geschoren. Nee, dat kan alleen met kinderen, jongeren en mensen van middelbare leeftijd. Dat is allemaal één pot nat. En ouderen zijn allemaal individualisten?

Komen die veteranen alleen in de stad voor, of zou je ook kunnen vinden in de dorpen en gehuchten op het platteland? Of doen ze daar niet aan anticiperen en hebben ze daar absoluut geen ambitie om zelf te bepalen hoe ze oud worden?

MASSA

Eén van mijn motto's: Two is  company, three is a crowd. Hoe meer mensen er bij elkaar zijn, hoe minder zin ik heb mij daarbij te voegen. Voor massa's ben ik echt bang. Een van de griezeligste films die ik ken is 'Triumph des Willens' van Leni Riefenstahl uit 1935. De film bevat beelden van leiders van de NSDAP, waaronder (uiteraard) Adolf Hitler, en van de massa partijleden en sympathisanten tijdens de Reichsparteitag van de nazipartij in Neurenberg in september 1934. Het is griezelig om te zien hoe 700.000 mensen tegelijkertijd hun rechterarm omhoog steken en "Sieg Heil!" roepen.

Al jaren geleden besloot ik in de dagen voor Sinterklaas en Kerst niet naar de Bijenkorf te gaan. Op Koningsdag zul je mij niet in het centrum van Amsterdam zien. Ik vond het de afgelopen Koningsdag al griezelig druk in 'mijn' winkelcentrum.

Gisterochtend heb ik naar TV Rijnmond gekeken, dat urenlang rechtstreeks verslag deed van de menigte die Feyenoord kwam huldigen. (Ik kijk ook graag naar horrorfims.) Het was een drukte van belang. Rond een uur of elf werd er zelfs een Nl-alert verzonden, waarin werd afgeraden nog naar het centrum van Rotterdam te komen, want dat centrum was vol en al die Litouwers waren er ook weer om hun volkslied te zingen.

Dat  had ik allemaal geschreven over wat de belangrijkste gebeurtenis van de dag was toen er plotseling een extra nieuwsuitzending kwam: Edith Schippers ging haar verkenning beëindigen, want de vier partijen konden het niet eens worden over hoe er moet worden omgegaan met de migranten.

Wat is er nu belangrijker: de winst van Feyenoord of het uitstel in de kabinetsformatie? Voor mij was dat wel duidelijk, maar om daar nou meteen een goede tekst over te schrijven is ook niet makkelijk.

DWDDrrrrr ging gewoon door over Feyenoord en had zelfs Lee Towers zo ver gekregen het volkslied van Litouwen te komen zingen. Pauw had wel door dat hij enige aandacht aan de kabinetsformatie moest besteden, maar had het ook voortdurend nog over Feijenoord.

Nu we het toch over Pauw hebben, is het jullie ook opgevallen dat als de laatste tijd in een talkshow iemand van de SP wat moet zeggen, dat dat niet een ouwe taaie is, zoals Roemer, maar nieuwkomer Lilian Marijnissen? Wordt die klaargestoomd voor het leiderschap van de SP?

 

VOLKSLIED

Sinds kort ben ik erachter wat het volkslied van Litouwen is: You'll never walk alone. Wat ik nog steeds niet begrijp is, waarom elke keer als ze daar in 010 iets te vieren hebben, bijvoorbeeld als Feyenoord kampioen wordt, een heel legioen Litouwers naar 010 komt om daar hun volkslied te zingen. Heeft iemand enig idee?

RESET

 Heb je me gemist, gisteren?

Sorry, er kwam wat tussen.

Vrijdagavond viel ik tijdens het NOS-journaal van 20:00 uur al bijna in slaap. Ik zapte nog wat, maar tegen negen uur stapte ik in bed. Zoals gebruikelijk viel ik snel in slaap en zoals even gebruikelijk werd ik na een uur of drie wakker. Ik voelde dat er iets mis was. Ik had geen pijn op de borst of elders, maar ik besloot toch maar even op te staan. Ik heb een saturatiemeter, een apparaatje dat je over een vingertop schuift. Het meet het zuurstofgehalte van je bloed en je hartslag. Het eerste was overeenkomstig mijn verwachting,  het tweede was aan de hoge kant: schommelend rond de 140.

Ik heb nog even zitten dubben: is dit iets waarover je midden in de nacht de huisartsenpost belt? Ik was er gauw uit: natuurlijk mag je daar over bellen. Ik heb mijn medische geschiedenis redelijk goed op een rijtje, dus de assistente was er, na ruggespraak, ook gauw uit: "Ik stuur een ambulance. Die is over een paar minuten bij u."

In het BovenIJ ziekenhuis, 3,7 km van mijn woning, is een ambulancepost, dus de ambulance was er inderdaad vrij snel. Er werd nog een ECG gemaakt, wat geluisterd naar hart en longen en ze besloten al gauw me naar het BovenIJ ziekenhuis te brengen.

Ik was al snel aan een monitor gekoppeld, er werd nog een ECG gemaakt en de bloeddruk werd gemeten. Conclusie: mijn hart was driftig aan het boezemfibrilleren. Er zou nog overleg gepleegd worden met de dienstdoende cardioloog, maar waarschijnlijk zou ik wat andere medicijnen krijgen en zou er een 'reset' van mijn hartkleppen plaatsvinden.

Dat resetten gebeurde een paar uur later. Ik werd op de intensive care in een kortdurend (10 minuten) slaapje  gebracht. Tijdens dat slaapje werd een stroomstootje door het hart gestuurd. Vrij kort daarna gaf de monitor 75 hartslagen per minuut aan. Ik moest even denken aan een wonderbaarlijke genezing. Niet eerder is zo snel bij mij een medisch probleem opgelost.

Mijn zus uit Weesp, die de verjaardag van een kleinzoon (7) vierde, was zo lief mij van ziekenhuis naar huis te brengen. Tegen 15:30 uur was ik daar weer.

Vanochtend sloeg mijn hart 78 X per minuut. Niet slecht,toch?

FESTIVAL

Morgenavond vindt dus het jaarlijkse grote Eurovisie Songspektakel plaats en gisteravond werd duidelijk dat de meisjes van OG3NE (Wikipedia: "de O is de bloedgroep van hun moeder, gene is de genen die hen met elkaar verbinden en de drie staat voor het feit dat de zusjes met zijn drieën zijn.") 'ons' mogen vertegenwoordigen.

Ik heb gisteren niet gekeken naar de tweede voorronde, maar je hoeft de laatste tijd maar de tv of radio aan te zetten of een krant open te slaan of je komt OG3NE wel tegen. Bijna net zo vaak, misschien zelfs wel vaker dan Feyenoord, Ajax, kampioenschap en finale EuropaLeague.

Als ik Het PAROOL goed begrijp is het Songfestival bij uitstek de tv-uitzending die je samen met anderen moet/wilt bekijken. Sta jij te popelen om donderdag voor de televisie allerlei obscure Songfestivalacts te jureren, maar is geen van je vrienden daarvoor te porren? Dan kijk je het liedjesfestijn gewoon in een van deze cafés met gelijkgestemden. Dan volgt er een rij van zeven kroegen in het centrum waar je alles op groot scherm kunt volgen. Hier en daar, zag ik, zijn de snacks van het huis.

Opmerkelijk vond ik een zin in Trouw over de enorme populariteit van het songfestival binnen de internationale homogemeenschap. Het zal wel aan mij liggen (ik heb sinds Corry Brokken won niet meer naar het Songfestival gekeken), maar ik zie het verband tussen homoseksualiteit en het Songfestival niet.

HYPE

Toast van geroosterd speltbrood en daarop tahin en komkommer in linten en citroendressing met één theelepel honing en winterwortel, gesneden als lucifertjes. Zo ziet volgens Het PAROOL het ontbijt van Dafne Schippers eruit. Ik moest googelen om erachter te komen wat tahin is. Dat is een pasta gemaakt van sesamzaad. Vóór de officiële presentatie van het boek waarin het recept staat, mocht Dafne er al reclame voor maken bij DWDDrrrrr. Ik noem hier de titel niet, want ik heb geen zin onbetaalde reclame te maken.

Je ziet de hype natuurlijk al van veraf naderbij komen, want Dafne is wereldberoemd bij Studio Sport en wat wereldberoemde menseen doen, doen 'wij' maar al te graag na. Iedereen die wel eens een stukje rent en/of BN'er is gaat uiteraard van nu af aan dit ontbijt gebruiken. Ik geef wel, geheel gratis, wat tips:

1. Spelt is erg in de mode, maar het is gewoon een oude variant van tarwe. Er zitten overigens meer gluten in dan in tarwe, dus ben je niet trendgevoelig, maar echt glutenintolerant, dan is dit ontbijt niet voor jou.
2. Komkommer in linten snijden is lekker modieus, maar plakjes zijn makkelijker te maken en net zo gezond.
3. Een winterwortel als lucifers snijden lijkt me veel gedoe. Gewoon kleine stukjes leiden echt niet tot minder voedingswaarde.
4. Brood roosteren kan tot zwarte korstjes leiden en die zijn niet gezond.

Ontbijt maar gewoon, dan ontbijt je al gek genoeg.

HUREN

De huur van een vrije sectorwoning in Amsterdam bedroeg in het eerste kwartaal 2017 gemiddeld 22 euro per vierkante meter per maand, anderhalf procent minder dan eind vorig jaar. In 2015 was nog sprake van een stijging van 15 procent. Dat las ik gisteren in Het PAROOL.

Als ik die gemiddelde prijs per vierkante meter aan huur kwijt zou zijn, zou ik per maand € 2.552,- aan 'Eigen Haard' moeten betalen. Met mijn AOW en ABP-pensioen samen haal ik dat nog niet. Ik heb eens gegoogeld naar huurprijzen bij mij in de buurt. Op een website zag ik de volgende tekst: "Bekijk de nieuwste huurwoningen in de wijk Nieuwendam-Noord (de wijk waarin ik woon) in Amsterdam al vanaf € 1.165,- per maand." Daaruit begrijp ik dat € 1.165,- per maand als behoorlijk voordelig moet worden beschouwd.

In de jaren na de Tweede Wereldoorlog was er sprake van woningnood in ons land, met name in de grote steden. Als ik het me goed herinner, is er zelfs een tijd geweest dat men gedwongen kon worden onderhuurders te accepteren. In feite is die woningnood nooit weg geweest. Steeds meer studenten en andere jongeren blijven noodgedwongen bij hun ouders wonen, omdat ze geen betaalbare woning, noch koop-, noch huurwoning, kunnen vinden.

De Amsterdamse woningsituatie is voor veel mensen aanleiding een woning te zoeken in een van de randgemeenten, zoals Haarlem en Amstelveen, met als gevolg dat ook de daar de prijzen gaan stijgen.

De prijzen van koopwoningen en voor een groot deel ook die van huurwoningen worden bepaald door 'de markt'. En zo lang de VVD deel uitmaakt van de regering zal dat ook zo blijven. Wat opvalt is dat er de laatste anderhalf jaar veel particuliere beleggers in de koopmarkt opduiken. Doordat de rente bij de bank zo laag is, proberen ze nu met de verhuur van koopwoningen geld te verdienen. Maar ook die markt is bijna helemaal opgedroogd. In Amsterdam zie je ook dat woningen gekocht worden met het uitsluitende doel de kamers via Airbnb te verhuren. Dat lever nog sneller meer winst op en verkleint de woningvoorraad voor 'gewone' huurders.

Ik heb al vaker gezegd dat ik net op tijd verhuisd ben van mijn (koop)appartement in De Baarsjes naar mijn (huur)appartement In Nieuwendam. Daarbij dacht ik dan aan mijn fysieke mogelijkheden: al gauw bleek dat het maar goed was dat ik niet meer drie trappen behoefde te beklimmen, omdat ik de beschikking kreeg over een lift. Ik realiseer me intussen dat ik ook qua huur op tijd verhuisd ben. Recentelijk kreeg ik van 'Eigen Haard' een brief over de huurverhoging per 1 juli a.s. Ik ga dan, voor een riante 4-kamerflat, een 'kale' huur betalen van € 815,10 per maand. Daarvoor is alleen mijn AOW al ruim voldoende. Ik vermoed dat 'Eigen Haard' blij zal zijn wanneer ik de pijp aan Maarten geef. Dan kunnen ze de huur fors verhogen.

In een ander artikel in Het PAROOL wordt bericht dat het college van B. & W. van Amsterdam, met een SP-wethouder voor Bouwen en Wonen, de markt links laat liggen. Het stelt voor een 'vriendenprijs' grond ter beschikking voor de bouw van 1500 middeldure huurhuizen (...) De gemeente is bereid hiervoor 160 miljoen aan inkomsten op de grond in te leveren. (...) "Maar de gemeente is er niet om winst te maken," aldus (wethouder) Ivens.

Het college heeft dinsdag besloten om voor deze groepen de bouw van huizen met een huur tussen 700 en 970 euro per maand te stimmuleren. De huurprijs mag 25 jaar lang met niet meer dan de inflatie stijgen. Huurders mogen niet meer dan anderhalf keer modaal verdienen. Het is de bedoeling dat een aanzienlijk deel geschikt is voor gezinnen. Huurders die uit een sociale huurwoning komen, krijgen voorrang. Zo wordt de doorstroming verbeterd. Zo kan het ook.

KAMPIOEN

Het zal mij een zorg zijn wie er voetbalkampioen van Nederland wordt. Ik ben geboren Amsterdammer, maar als Ajax zou degraderen, zou ik er geen traan om laten. Dat gezegd zijnde, zeg ik toch dat ik hoopte dat Feyenoord zondag kampioen was geworden.

Ben ik ineens Feyenoordfan geworden? Echt niet! Ik werd alleen het bijna dagelijkse gezeur in de media zat over de kampioensstress bij Feyenoord. Was die er nou wel of niet? Dat Feyeoord al achttien jaar geen kampioen was geworden wist ik zo langzamderhand ook wel. Was Feyenoord kampioen geworden dat was ik tenminste van dat gezeur af geweest.

Dat er in Studio Sport wordt gezeurd over Feyenoord, oké, maar moet dat dan ook nog, zoals gisteren, in EenVandaag, DWDDrrrrr en Pauw? En dan heb ik het alleen over de publieke omroep. Bij de commerciële, waar ik zelden of nooit naar kijk, zullen ze zich ook niet onbetuigd laten.

Ik ben bang dat het deze week nog erger wordt. A.s. zondag immers kan ook Ajax nog kampioen worden.En  dat uitgerekend op Moederdag. Voor vele moeders zal die blijde dag compleet verpest worden, want hun mannen en zonen, zullen alleen maar aandacht hebben voor, kijken of luisteren naar de tv- en radioverslagen van en praten over Feyenoord-Heracles en Willem II-Ajax.

MOTIVATIE

Als ik naar de radio luister, is dat meestal Radio 1, met vooral nieuws. Ik luister nooit naar zenders voor popmuziek, zoals 3FM, Sky Radio en Qmusic. Ik had dus nog nooit van het dj-duo Mattie Valk en Wietze de Jager gehoord. Die twee waren, tot voor kort, zo goed met elkaar dat ze zelfs een week lang met een ketting aan elkaar geklonken waren en werkten bij Qmusic.

In Het PAROOL las ik: De geruchten dat Mattie Valk en Wietze de Jager - met radioshow Mattie & Wietze de uithangborden van Qmusic - zouden overstappen naar Sky Radio werden de afgelopen weken steeds hardnekkiger, maar daar zal het niet meer van komen.

Hoe dik die twee ook met elkaar waren, Mattie besloot, zonder met zijn maatje te overleggen, toch maar bij Qmusic te blijven. De Telegraaf publiceerde een e-mail van Wietze aan Mattie waarin hij o.a. schreef: En laten we eerlijk zijn: het ging niet om geld, maar om waardering en toekomstkansen. Want iedere dag alleen voor een inkomen wakker worden, is geen motivatie. Dat was dan ook niet ons uitgangspunt.

Dat had Wietze kennelijk, na zeven jaar samenwerken, niet helemaal goed ingeschat: Maar, in plaats van elkaar ‘vast te houden’, nam je het initiatief om - achter mijn rug om - te onderhandelen over een contract voor jou alleen: € 600.000,- per jaar en een Tesla voor de Mattie Valk ochtendshow. (Tesla is een auto, waarvoor je al gauw een ton kwijt bent.) Als alleen voor een inkomen wakker worden geen motivatie is, hoe noem je dan een jaarsalaris van zes ton plus een auto van minimaal één ton? Die Mattie verdient nog meer dan Matthijs van Nieuwkerk. Die doet het natuurlijk ook niet voor het geld en bovendien mogen ze bij de publieke omroep omroep niet zo veel betalen als bij Talpa, waar Sky Radio bij hoort.

PERSVRIJHEID

Ruim honderd vrouwen uit de media keren zich in dit opiniestuk tegen de online- intimidatie door Geenstijl en de reaguurders op die site. Zij vragen bedrijven als McDonald's, de Efteling en de Belastingdienst om kritisch na te denken over de vraag of hun advertenties wel te zien moeten zijn in een omgeving vol vrouwenvernedering, racisme en homofobie. Onder de ondertekenaars zijn presentatrice Eva Jinek, actrice Georgina Verbaan, cabaretière Claudia de Breij en veel journalisten. Aldus de Volkskrant. Wat volgt is een open brief aan adverteerders op de websites van Geenstijl en Dumpert.

Als advertentie-inkomsten verdwijnen, zou dat het einde van de websites kunnen betekenen. Er zijn mensen die dat maar niets vinden, bijv. Theodor Holman, columnist van Het PAROOL: GeenStijl heeft op het ogenblik ook te maken met vervelende zuurlullen die aandringen op een advertentieboycot om zo GeenStijl kapot te maken. (...) Kortom: ik hou van die rebellenclub, en ik vind het fijn, ­zeker op 5 mei, dat er een vrijplaats is waar journalisten te ver gaan en om wie sommigen van ons kunnen lachen. Roderick Veelo van RTL Z schrijft op de website van RTL Z: "Applaus voor boycot GeenStijl is huiveringwekkend. (...) Wat mij verbaast van journalisten is dat zij deze website naar het leven staan. Dat zij oprecht vinden, dat de samenleving beter af is zonder."

De open brief begint met een aantal citaten uit Geenstijl. Ik vind ze zo weerzinwekkend dat ik ze hier niet wens te citeren. Als je ze wilt lezen klik dan hier voor het artikel in de Volkskrant. Als je die teksten leest, kan het haast niet anders dan dat je vindt dat de samenleving inderdaad beter af is zonder de website die ze niet alleen publiceert, maar zelfs uitlokt en aanmoedigt.

Persvrijheid is een groot goed in een democratische samenleving. Dat betekent dat iedereen het recht heeft er de meest abjecte meningen op na te houden en de smerigste teksten te publiceren. Ik zal er nooit voor pleiten Geenstijl te verbieden, maar ik vind het evenmin nodig dat grote bedrijven financieel moeten blijven bijdragen aan de instandhouding van die site.

UPDATE (12:45 uur)
Geenstijl was onderwerp van gesprek in Buitenhof. Geenstijl kondigde dat op de eigen site al aan. Dit was een typerend commentaar van een 'reaguurder':

Wie van deze vrouwen aan tafel zou de grootste dildo thuis hebben.
En dat heeft niets met seks te maken.

7

Net als veel anderen heb ik gisteren gekeken en geluisterd naar het Bevrijdingsdagconcert. Je verwacht dan muziek die inhoudelijk gerelateerd is aan bevrijding.

Ik was enigszins verwonderd toen ik bij het openingsnummer onderin het beeld de tekst "The Magnificent Seven" zag. Je moet toch wel een jaar of zeventig zijn om je dan direct te herinneren dat je de openingsmuziek te horen kreeg van een western film uit 1960  met (toen) bekende sterren als Yul Brynner, Steve McQueen, Charles Bronson  en Eli Wallach. De film gaat over zeven 'gunfighters' die een Mexicaans dorpje te hulp komen dat met sombere regelmaat door een stel bandieten wordt overvallen en geplunderd.

The Magnificent Seven had geen origineel script. Het was een remake van de Japanse klassieker "De Zeven Samoerai" van Akira Kurosawa. Waarom werd muziek uit eerstgenoemde film gespeeld? Oké, het gaat over sterken die zwakken beschermen, zoals het kleine Nederland destijds beschermd werd door het grote Amerika, Engeland en Canada. (En laten we ook de Poolse 1e Onafhankelijke Parachutistenbrigade niet vergeten.) Maar waarom geen muziek gespeeld uit films als De Aanslag of De Hongerwinter? Die had wellicht bij meer kijkers/luisteraars iets losgemaakt dan de muziek waarvoor gekozen werd.

AFKEER

In Het PAROOL stond gisteren een artikel over o.a. soja (Maakt soja je echt onvruchtbaar?), zoetstoffen (Zijn zoetstoffen dikmakers?), groenten (Zijn groenten vermomd als friet, chips en ijs verantwoord?), honger (Waarom hebben tienerjongens altijd honger?) en vruchtensap (Is vruchtensap even ongezond als frisdrank?). De vragen werden beantwoord door VU-hoogleraar Jaap Seidell.

Eén zin uit het artikel viel me op: Het is een beetje gemeen dat de natuur bedacht heeft dat groenten zo goed zijn voor kinderen en diezelfde kinderen er een ingeboren afkeer voor heeft gegeven. (Onderstreping toegevoegd.) Moet ik nou geloven dat kinderen een aangeboren afkeer van groenten hebben? Zij ze van nature juist dol op friet, chips en ijs, die zo ongezond zijn?

Ik en mijn broers en zussen (zeven in totaal) zijn ook kinderen geweest en ik herinner me nog heel goed dat we altijd, dagelijks zelfs, groenten aten. (We hebben zelfs een tijdje suikerbieten en bloembollen gegeten.) We aten ook spruitjes en tuinbonen en die vind ik nog steeds echt lekker! Ik vermoed dat we gewoon groenten aten, niet alleen omdat we moesten eten wat de pot schafte, maar ook omdat er gewoon zelden of nooit friet, chips en ijs beschikbaar waren en we ons daarmee niet konden volvreten.

Ik heb echt geen idioot strenge ouders gehad. De groenten werden er niet bij ons ingestampt, als bij ganzen die foie gras moeten leveren. We moesten gewoon opeten wat we op ons bord kregen. Ik denk dat de ouders van nu dat bij de kinderen van nu nog steeds voor elkaar kunnen krijgen. Gewoon die alternatieven als friets, chips en andere overbodige calorieën uit de buurt houden.

REISADVIES

Wanneer je je vakantie wilt doorbrengen in een land buiten Europa, is het verstandig om na te gaan of het ministerie van Buitenlandse Zaken mogelijk een negatief reisadvies voor jouw vakantiebestemming heeft afgegeven.

Net als andere Europese landen is Nederland nogal eens de reisbestemming voor mensen buiten Europa.We staan er eigenlijk niet bij stil dat bijvoorbeeld de regering van de VS ook reisadviezen geeft. In de Volkskrant van 2 mei kon je lezen: De Amerikaanse overheid waarschuwt haar burgers opnieuw voor de dreiging van terreur in Europa. Het negatieve reisadvies geldt tot 1 september en volgt op de aanslagen in Frankrijk, Rusland, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.

De Volkskrant sprak ook met Peter Tarlow, een Amerikaanse deskundige op het terrein van toerisme, terrorisme en misdaad. Tarlow, die onder meer heeft gewerkt voor Homeland Security en de FBI, vindt dat Europa te weinig doet om de negatieve beeldvorming te pareren en schreef daar over. Het nieuws over de Turkse rellen begin maart in Rotterdam haalde zelfs het lokale krantje in zijn woonplaats College Station in Texas. Geïllustreerd met de foto van een politiehond die zich in een Turks-Nederlandse demonstrant vastbijt. College Station heeft ongeveer evenveel inwoners als de gemeente Leidschendam-Voorburg, geen wereldstad dus. En zelfs daar lezen de mensen over een Nederlandse politiehond die rellende 'Turken' bijt. Ja, dan durf je niet meer naar Nederland of een ander Europees land. Dan blijf je liever in eigen land waar jaarlijks per 100.000 inwoners 5,27 mensen vermoord worden. In totaal zijn dat er meer dan 17.000. In Irak en Syrië worden minder mensen vermoord.

Dat incident met die rellende 'Turken' had weliswaar niets met terrorisme te maken, maar telt wel mee in de internationale beeldvorming over de veiligheid in Europa', zegt Peter Tarlow. Bij mijn weten zijn er in deze eeuw minder Europeanen omgekomen als gevolg van terrorisme, dan er in één jaar vermoord worden in de VS. Als ik een 'law abiding citizen' van de VS was, zou ik niet alleen naar Europa gaan voor vakantie, ik zou me er blijvend vestigen.

WACHTEN

Ik heb een ruime ervaring met onze gezondheidszorg. Ik weet dus wat een van de belangrijkste kenmerken van die zorg is: WACHTEN. Dan heb ik het niet over de wachtlijsten, maar over de de tijd die je moet doorbrengen in wachtkamers. Een deel van die wachttijd veroorzaak ik zelf, omdat ik altijd ruim op tijd ben. Ik ga er vanuit dat poliklinieken bij het plannen en inroosteren van patiënten uitgaan van een gemiidelde behandeltijd per patiënt. Waarom wordt die gemiddelde behandeltijd na ik weet niet hoeveel jaren ervaring nog altijd te kort ingeschat, zodat die wachttijden ontstaan?

Jaren geleden heb ik al eens bedacht dat ze bij die poliklieken op een gegeven moment weten dat de dokter weer wat is uitgelopen en hoeveel. Dat kun je tegen de patiënten zeggen. Die kunnen dan even een kopje koffie gaan drinken in het restaurant van het ziekenhuis. Bij het BovenIJ Ziekenhuis wordt dat sinds kort bij enkele poliklinieken gedaan. Dat kan bij alle poliklinieken van alle ziekenhuizen. Waarom gebeurt dat niet of nauwelijks?

Ik gaf gisteren aan dat ik twee ziekenhuizen ging bezoeken. De wachttijden bij de poli's viele reuze mee. Bij het OLVG-West kreeg ik een receptje mee. Ik was ruim op tijd in het BovenIJ Ziekenhuis en besloot het recept te 'verzilveren' in de apotheek aldaar. Ik trok een nummertje: 61; 55 werd geholpen. Ik ging niet naar het aanpalende restuarant, want ik wilde mijn beurt  niet missen.

Ik kom vaak in een apotheek en weet dus dat er tussen het moment dat je je meldt bij de balie en het moment dat je je medicijnen krijgt er meestal maar enkele minuten voorbij gaan. Bij deze apotheek ging dat anders. Er liepen daar vijf personen in witte jassen rond die voornamelijk met elkaar bezig waren of met het staren naar monitors van een pc. Ik constateerde bij een man die voor mij aan de beurt was dat er ongeveer een half uur voorbij ging tussen die twee momenten.

Ik had al drie kwartier gewacht en het momnet dat ik me bij de poli dermatologie moest vervoegen kwam dichterbij. Ik ging maar naar zo'n type in een witte jas toe die naar een monitor staarde en vroeg of het er in zat dat ik binnen een kwartier mijn medicijnen zou hebben, want dat ik dus naar die poli moest. Toen kwam er iets van klantgerichheid boven bij die man. Ik kon mijn receptje aan hem geven. Dan zou mijn medicijn klaar liggen als ik bij de dermatoloog geweest was. Ik had er een hard hoofd in, maar echt: de medicijnen lagen inderdaad klaar!

O ja: scootmobiel en rollator hebben een belangrijk voordeel: je hebt altijd een zitplaats.

MEDISCH

Vandaag wordt weer een medisch dagje. Ik begin met een (taxi)rit naar het OLVG-West. Daar heb ik een gesprek met een longverpleegkundige. Ik wil nu wel eens weten waarom, na gewijzigd medicijngebruik (meer en vaker 'puffen'), ik nog steeds na geringe inspanning naar adem loop te happen.

Van het OLVG-West laat ik mij naar het BovenIJ Ziekenhuis brengen. Daar laat ik eerst een foto van mijn rechterhand maken. Het vermoeden bestaat dat er sprake is van artrose. Het doet al pijn als ik een pilletje uit een stripje druk. Ik was daarmee al eerder bij de huisarts geweest. Die adviseerde een tijdje Voltaren emulgel te smeren en magnesiumpillen te slikken. Dat heb ik braaf gedaan, maar echt helpen deed het niet. Sterker nog, het werd erger. Daar kwam nog eens bij dat wanneer ik een mes gebruik, bijvoorbeeld om vlees in blokjes of uien fijn te snijden, er een behoorlijke kramp in de vingers ontstond. Het is geen constante pijn en geen constante kramp, maar het hoort niet en als je niets doet of laat doen wordt het wellicht alleen maar erger. Dus gisteren weer naar de huisarts en die wilde een foto laten maken.

In het BovenIJ Ziekenhuis hoef je voor het maken van zo'n foto geen afspraak te maken. Maar toevallig had ik voor vanmiddag al een afspraak met de dermatoloog. Die wil nog een keertje kijken naar de plek waar hij een paar maanden geleden dat melanoom heeft verwijderd. Ik wil hem ook nog naar een andere plek laten kijken. Twee jaar geleden maakte ik een smak met de fiets, waaruit o.a. een wond aan mijn been resulteerde. Geruime tijd kwam dagelijks een wijkverpleegkundige de wond reinigen en verbinden. Maar genezing bleef uit. Die kwam pas na inschakeling van een (andere) dermatoloog uit het BovenIJ-ziekenhuis. Het vreemde is dat op de plek van die wond nog steeds een soort korst zit, geen gewone huid. Ik maak me daar geen zorgen over, maar ik ben wel nieuwsgierig.

1 MEI

Vandaaag heb ik weer eens niets te melden.

't Is wel een dag om hier weer eens naar te luisteren.